Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Kai teh nama e lungkhueknae dawk reithai rucatnae ka kâhmo e tami lah ka o.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Kai hah na pâlei teh angnae dawk laipalah hmonae dawk na cei sak.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Atangcalah, kai hah hnin touh thung a kut hoiyah na pakhuppathan.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Ka tak hoi ka vuennaw a hmawn sak teh, ka hrunaw hah a khoe.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Kai koe lah na rakhan teh reithai rucatnae hoi na kalup.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Ka dout tangcoungnaw patetlah a hmonae thung na o sak.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Na paung teh karipoung e rui hoi kahlout thai hoeh nahanlah na katek.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Hramki hoi ka ka teh, pahrennae ka kâhei nakunghai, ka ratoumnae hah na coe pouh hoeh.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Ka lamthung hai talung a e hoi na khan pouh. Ka lamthung a longkawi sak.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Kai na ka pawm e tavom patetlah kâhronae dawk kaawm e sendek patetlah na o sak.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Ka lamthung na phen sak teh, kai hah thawkthawk na raboung. Kângue han awm laipalah na o sak.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Ahnie licung a sawn teh, pala hoi ka hanelah a nue e patetlah na ta.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Ahnie palacung teh ka kuen thung a kâen sak.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Kai teh ka taminaw e hmalah hnin touh thung dudamnae hoi la lah na sak awh hanelah ka o toe.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Na min ni kakhat e kung hoi na kawi sak teh, lungkhueknae hoi na phum.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Ka hâ teh talung kate e hoi a khoe. Hraba hoi muen a ramuk.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Ka lungthin muitha teh roumnae thung hoi na takhoe toung dawkvah, bawinae tie teh ka pahnim toe.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Ka ngaihawinae hoi ka lentoenae teh, BAWIPA ama koehoi a kahma toe telah ka ti.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Kaie reithai rucat ka khangnae, lungkhueknae hoi kakhat e naw na pahnim pouh hanh.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Ka hringnae ni hote hnonaw hah pahnim hoeh niteh, ka thungvah pou ao. Kaie lungthin muitha hah tha ayoun sak.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Hettelah ka lungthin bout na pouk sak nah ka ngaihawinae bout ka tawn.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA mae pahren lungmanae hoi ngaithoumnae teh nâtuek hai a poutnae ao hoeh dawkvah, maimouh teh rawk laipalah o awh.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Amom tangkuem a tha lah pahren lungmanae na pang sak. Nama e yuemkamcunae teh a lenpoung.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
BAWIPA teh kai hanelah doeh ao. Hatdawkvah, ka lungthin muitha ni ama teh a ngaihawi.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
BAWIPA teh ama ka tawng e hoi ama kâuepnaw hanelah, ahawinae a sak pouh.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
BAWIPA e rungngangnae duem ka ring e teh, kahawi e hno doeh.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Nawsai nah kahnam phu hanelah ao.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Cathut ni a van kahnam a toung dawkvah, amadueng a tahung vaiteh, duem awm naseh.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Hote hmuen koe ngaihawinae ao thai dawkvah, amae a pahni teh vaiphu dawk hrueng naseh.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Ka tambei e tami hah hmaibei vang rek patueng pouh, a minhmai mathout naseh.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni a yungyoe na pahnawt mahoeh.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Ama ni lung na mathoe sak nakunghai, a lentoe lungmanae hoi bout na pahren han doeh.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Bangkongtetpawiteh, taminaw lungmathoe sak e hoi rucatnae pha sak hanelah ngai hoeh.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Talai dawkvah, thongkabawtnaw khok rahim coungroe e hai thoseh,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
A lathueng Poung Cathut hmalah tami e lannae pahnawtnae hai thoseh,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
Kayanae lahoi ayâ sungsaknae hai thoseh, Bawipa ni a ngai e nahoeh.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Bawipa ni kâpoenae awm laipalah, tami ni dei e hah coung thai han namaw.
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
A lathueng Poung e Cathut e pahni dawk hoi yawhawinae yawthoenae teh ka tho e doeh.
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Ama e yon dawk reknae a khang e hah tami ni bangkongmaw a phuenang awh vaw.
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Maimae lamthungnaw hah maimouh ni tanouknae hoi tawng awh sei. BAWIPA koe lah bout kamlang awh sei.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Kalvan kaawm e Cathut koe maimae lungthin hoi kutnaw dâw awh sei.
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Kaimanaw ni ka payon teh na taran awh toe. Nama ni kayonnae na ngaithoum hoeh.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Nama e lungkhueknae dawk minhmai na kamlang takhai teh, kaimouh koe lungmanae awm laipalah na thei toe.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Kaimae ratoumnae teh nama koe a cei thai hoeh nahanelah, tâmai hoi na ramuk pouh toe.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Nama ni kaimanaw teh miphunnaw e rahak vah, kakhin e hoi panuettho e eitaboung lah na o sak.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Tarannaw ni kaimouh koe lah a pahni a ang awh.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Kaimouh koe takinae hoi karap teh a pha toe.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Kaie tami tanglanaw a rawk dawkvah, ka mit teh palang tui patetlah a lawng.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Ka mitphi teh palang tui ka lawng e patetlah poutnae awm laipalah a lawng.
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
BAWIPA ni kalvan hoi a khetcathuk teh a hmu.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Ka khopui thung e canu tanglanaw abuemlae kecu dawk, ka mit ni ka lungthin dawk a pataw sak.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Bang hoeh e dawk ka tarannaw ni, tava patetlah na pâyuep awh.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Ahnimouh ni ka hringo tangkom dawk na pabo teh, talungnaw hoi na ratet sin awh.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Ka lû dawk hoi tui ni muen na licung teh, ka due han toe telah ka pouk.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Oe BAWIPA, kai ni tangkom thung hoi nama e na min teh ka kaw.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Kaie ka kâheinae lawk na thai teh ka ka navah, na hnâpakeng laipalah awm hanh.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Kai ni nama na kawnae hnin nah ka teng na tho teh, taket hanh na ti pouh.
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Oe BAWIPA nama ni ka lungthin na rungngang pouh teh, ka hringnae na ratang.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Oe BAWIPA nama ni kapayonnaw na hmu toe. Kai hanlah lawk na ceng pouh haw.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Nama ni kai ka tak dawk thoe ka sak e taminaw e kahawihoehe pouknae hah na hmu pouh.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Oe BAWIPA kai ka tak dawk thoe ka sak e pathoenae hoi khokhannae pueng teh, nama ni na thai.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Ka tarannaw ni a dei e hoi a pouk e naw pueng teh, hnin touh thung a sak awh.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Ahnimae tahungnae kangduenae hah khenhaw! Kai teh ahnimouh e pathoe hanelah ka o.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Oe BAWIPA amamae kut hoi a sak e pueng dawk aphu teh bout poe haw.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Ahnimae lungthin patak sak nateh, nama e thoebonae ahnimae lathueng phat naseh.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
BAWIPA e kalvan rahim hoi na lungkhueknae hoi ahnimanaw teh be raphoe haw.
