Richteren 8
1 Maar nu zeiden de Efraïmieten tot hem: Wat is dat voor een manier van doen tegenover ons, dat ge ons niet hebt opgeroepen, toen ge Midjan gingt bestrijden? En ze voeren heftig tegen hem uit.
Hiche jouhin Ephraim mipiten Gideon kommah hitin aseijun ahi, “Ipi dinga hitia hi neibollu ham? Midiante satdinga nahung kijot uva chu ipi dinga neina kou louvu ham?” atiuvin; lungnatah in Gideon chu ana kinelpiu vin ahi.
2 Doch hij zeide tot hen: Wat heb ik dan meer gedaan dan gij? Is Efraïms nalezing niet meer waard dan Abiézers oogst?
Ahin Gideonin adonbutnin, “Nangho toh tekah dinga ken ipi katohdoh beh am? Ephraim min lengpithei alolhah jouva amoh akhen hou chu Abeizer phungbah neocha ho lhosoh ga pumpi sanga tamjo hilouham?
3 In uw handen heeft God Oreb en Zeëb, de aanvoerders der Midjanieten, geleverd. Wat heb ik dan meer kunnen doen, dan gij hebt gedaan? Toen hij zo had gesproken, bedaarde hun verstoordheid op hem.
Pathen’in Midian gal lamkai teni Oreb le Zeeb chunga galjona napeh to tekah thei dinga ken ipi katohdoh beh am ati. Ephraim mihon Gideon thusei chu ajah phat’un alunghan nao adailha tai.
4 Vermoeid en hongerig kwam Gedeon met zijn drie honderd gezellen bij de Jordaan, en trok die over.
Gideonin amite jathum toh Jordan vadung ahinpal galkai jun ahi, athachol lheh jeng vangun agalmiteu chu anadel nalai jun ahi.
5 Hij zei toen tot de bewoners van Soekkot: Geef toch wat brood aan de mannen, die me volgen; want ze zijn uitgeput, en ik moet de midjanietische koningen Zébach en Salmoenna nog achtervolgen.
Succoth alhun phat’un Gideonin akhopi lamkaiho kommah “Ka sepaite ho dingin anneh themkhat beh neipeuvin amahohi athachol lheh tauvin ahi. Keiman Midian lengte Zebah leh Zalmunna kahin del ahi,” ati.
6 Maar de overheden van Soekkot zeiden: Hebt ge soms Zébach en Salmoenna al in uw macht, dat wij aan uw leger brood zouden geven?
Ahinlah Succoth lamkaiten adonbut’un, “Zebah le Zalmunna chu hinman masauvin chujouteng keihon nasepaite vah naovinge” atiuve.
7 Toen sprak Gedeon: Waarachtig, als Jahweh mij Zébach en Salmoenna heeft overgeleverd, zal ik uw vlees komen dorsen met dorens uit de woestijn en met distels.
Hichephat chun Gideonin ajah uvah, “Pakaiyin Zebah le Zalmunna chunga galjona eipehuva kahung kile lamteng leh gammang noiya konna kahin lah lingle molla natahsau kajep teldeh ding nahiuve,” atitan ahi.
8 Vandaar trok hij verder naar Penoeël, en deed aan de burgers van Penoeël hetzelfde verzoek. Zij gaven hem hetzelfde antwoord als de bewoners van Soekkot.
Hichea kon in Gideon chu Paniel langah achetouvin amaho komma jong chun nehding an athum’in ahileh amahon jong hitobang machun anadonbut un ahi.
9 Hij sprak dan ook tot de inwoners van Penoeël: Als ik in vrede terugkeer, haal ik deze toren omver.
Hijeh chun amanjong amaho komma chun, “Gal kahinjoa kahung kileteng hiche inting vumhi kaloi chimding ahi” atipeh tai.
10 Intussen waren Zébach en Salmoenna met hun leger van ongeveer vijftien duizend man te Karkor gekomen. Het was alles wat er was overgebleven van het hele leger der stammen uit het oosten; honderdtwintig duizend man, die het zwaard hanteerden, waren gevallen.
Hiche pet hin Zebah leh Zalmunna chu Karkor munnah epia sangsom le sang-nga toh aumkhom lhonnin ahi, hicheng hochu solang gamkaija pangkhom epia sangjakhat le sangsomni ana kithat holah’a amoh ho cheng chu ahiuve.
11 Gedeon trok dus op in de richting der tentbewoners, ten oosten van Nóbach en Jogbeha, en versloeg het leger, dat zich in veiligheid waande.
Gideonin Nobah le Jogbebah solam mi kiveiho lampi chu akollin aum kimvellin, chuin Midian sepaite chu kiging manlouvin adelkhum tan ahi.
12 Zébach en Salmoenna namen de vlucht, maar hij zette ze na, nam de beide midjanietische koningen Zébach en Salmoenna gevangen, en bracht heel het leger in verwarring.
Midian lengteni Zebah leh Zalmunna anajamlhon in ahin, Gideonin adelsuh peh in asepaite jousetoh amattha tan ahi.
13 Toen Gedeon, de zoon van Joasj, van de strijd terugkeerde langs de hoogte van Chéres,
Hiche jouchun Gideon chu agalsat munna konchun ahungkile in Heres lampi chu ahin jotnin ahi.
14 nam hij een jongen, een van de inwoners van Soekkot, gevangen, die op zijn verzoek hem de overheden van Soekkot en zijn oudsten opschreef, zeven en zeventig man.
Hichea chun Succoth na konna hung golhang khat amannin akhopi sunga thunei vaihom hole lamkai upa somsagi le sagi ho min chu ajihdoh soh tan ahi.
15 En bij de burgers van Soekkot gekomen, sprak hij: Hier zijn nu Zébach en Salmoenna, om wie gij mij honend gezegd hebt: "Hebt ge soms Zébach en Salmoenna al in uw macht, dat wij uw uitgeputte mannen brood zouden geven?"
Gideon chu Succoth lang’ah akile in alamkai hou kommah chun hitin aseitan ahi, “Tuhin Zebah le Zalmunna chu hikommah aumtai, tumasanga nakom uva kahung chun nanghon noisetah in Zebah leh Zalmunna chu hinman masaovin chutengleh nasepaite thachol chu vahnao vinge natiuvin ahi.
16 En hij greep de oudsten der stad, nam dorens uit de woestijn en distels, en tuchtigde de inwoners van Soekkot er mee.
Hijouchun Gideonin akhopi lamkaiho chu gammang noija ahinlah lingle mol chun ajepmin hilchahna aneitan ahi.
17 Ook de toren van Penoeël haalde hij omver, en doodde de burgers der stad.
Aman Peniel inting vumjong chu avochim’in hiche khopi sunga umho jouse chu athat gamtan ahi.
18 Daarna vroeg hij aan Zébach en Salmoenna: Wat waren dat voor mannen, die ge op de Tabor vermoord hebt? Ze zeiden: Ze leken op u; ze zagen er uit als koningszonen.
Hijouchun Gideonin Zebah leh Zalmunna chu adongin “Tabor munna natha hou chu itobang mi hiuvam” ati. Ama nin adonbutnin “Nang tobang ahiuve, amahon chun lengcha hina limle mel apu cheh uve,” ati lhonin ahi.
19 Hij riep uit: Dan waren het mijn broeders, de zonen van mijn moeder! Zowaar Jahweh leeft: hadt gij hen in het leven gelaten, dan had ik ook u niet gedood!
Hichun aman jong, “Amaho chu kasopi pasal ho ahiuvin, keima kanu tah chate jeng ahiuve,” ati. Chujouvin Gideonin, “Hingjing Pakai minna kasei ahi, amaho chu anathat hihleu chun tunia hi nangni katha lhonlou ding ahi,” tin asaptho jengin tan ahi.
20 En hij zei tot Jéter, zijn eerstgeborene: Vooruit, sla ze dood! Maar de jongen durfde zijn zwaard niet trekken; hij was bang, omdat hij nog een jongen was.
Chuin Gideon kiheiyin achapa atahpenpa Jethar komma chun, “Kipat inlang ani lhonin that tan” ati. Ahin Jether chu chapangcha ahiyeh in akichan achemjam asatdoh ngam tapon ahi.
21 Toen zeiden Zébach en Salmoenna: Kom zelf ons neerslaan, want zoals de man, zo is ook zijn kracht. En Gedeon stond op, en doodde Zébach en Salmoenna; de maantjes, die aan de nekken hunner kamelen hingen, nam hij voor zich.
Hichun Zebah leh Zalmunna chun Gideon kommah asei lhonnin, “Pasal nahina tah langin, nangma tah in neithat jeng lhonnin,” ati lhonin ahi. Hichun, Gideonin amani chu athat in asangongsang ngong lhon’a thilmantam ho chu akilah tan ahi.
22 Nu spraken de Israëlieten tot Gedeon: Heers over ons, gij zowel als uw zoon en uw kleinzoon; want gij hebt ons uit de hand van Midjan bevrijd.
Hichun Israel ten Gideon komma chun “Nangle nachate chuleh natute changeijin kachung uvah vaihommin pangtauvin ajeh chu nangin Midiante a kon in neihuhdoh tauvin ahi,” atiuve.
23 Maar Gedeon gaf hun ten antwoord: Niet ik zal over u heersen, en mijn zoon evenmin, doch Jahweh zal over u heersen!
Ahin Gideonin adonbut’in, “Kei kahin kachate ahin nachung uva vaihom pouvinge, Pakai joh in nachunguva vai ahomding ahi,” ati.
24 Maar Gedeon ging voort: Toch wilde ik u iets vragen. Laat ieder van u uit zijn buit mij een ring geven. Want omdat het Ismaëlieten waren, hadden ze gouden ringen gedragen.
Ahinlah keiman thilkhat kathum nomme, nanghon mikhat cheh in galmi natha houva konna nahin chomdoh u bilba chu neipeuvin ati. (Galmiho chu Ishmaelte ahiyeh un sana bilba akiba cheh u ahi).
25 Ze antwoordden: Die geven we u graag. Zij spreidden een mantel uit, en ieder wierp er een ring uit zijn buit op.
Amahon kipah tah in aseijun, “Peuvinge” atiuve. Hitichun amaho khatcheh in, galla ahin chomdoh lah uva kon in sana bilba hochu pon aphaovin aseplha sohkeiyun ahi.
26 Het gewicht der ringen, waarom hij gevraagd had, bedroeg zeventien honderd sikkels in goud, behalve de maantjes, oorbellen en purperen gewaden, die de koningen van Midjan hadden gedragen, met de ketens aan de nekken hunner kamelen.
Hiche sana bilba hochu shekel sangkhat le jasagi aphan ahi, hichea panglou galla ahin chomdoh u adangho chu, lengte kijepna thilmantam ho, Midian engthen akivonnu ponsandup hole asangongsao hou ngonga a-opeh u thil mantamho jouse jong ahinalaiye.
27 Hiervan liet Gedeon een efod maken, die hij in zijn stad Ofra plaatste. Daar pleegde heel Israël er ontucht mee, en zij werd ook een valstrik voor Gedeon en zijn huis.
Gideonin hiche sana hoa konchun ompho asemmin ama khopi Ophrah munna akoiyin ahi. Ahinla gangtah in Israelten hichu ahin hou un kisuhboh nan aneiyun, hichu Gideon le ainsung mite dingin kipalna in ahung pangtai.
28 Zo werd Midjan voor de Israëlieten vernederd, en stak het hoofd niet meer op. En het land genoot gedurende veertig jaar rust, al de tijd, dat Gedeon nog leefde.
Hitihin Israelten Midiante chu ana sunem’un ahileh hichekah chu Midiante akiledoh jouta pouvin ahi. Hichea konchn Gideon hinlai sunga kum somli sungin gamsung’ah chamna alengin ahi.
29 Toen Jeroebbáal, de zoon van Joasj, naar huis was gegaan, bleef hij daar wonen.
Hiche jouchun Joash chapa Gideon chu ainlanga akiletan ahi.
30 Gedeon had zeventig zonen, uit zijn lenden ontsproten; want hij had vele vrouwen.
Aman chapa som sagi aneiyin ahi, ajeh chu amah in ji tamtah aneijeh ahi.
31 Bovendien baarde ook zijn bijzit, die hij te Sikem had, hem een zoon, dien hij Abimélek noemde.
Aman Shechem munna thaikem khat ananeijin, amanu chun chapa khat ahinpeh in amin Abimelech ahi.
32 Gedeon, de zoon van Joasj, stierf in hoge ouderdom, en werd begraven in het graf van zijn vader Joasj, in Ofra van Abiézer.
Gideon athichun ateh lheh jengtan ahi, amachu Abiezer phungmite gamsunga um Ophrah munnah apa Joash lhankhuh a anavui tauvin ahi.
33 Toen Gedeon gestorven was, begonnen de Israëlieten weer ontuchtig achter de Báals te lopen, en kozen zich Báal-Berit tot God.
Gideon thijou jouvin Israelte chu amahole amaho akisuboh un Baal chu a pathen’in akisemmun Baal doilim semthuho chu anahouvun ahi.
34 De Israëlieten dachten niet meer aan Jahweh, hun God, die hen verlost had van al hun vijanden, die hen omringden;
Amahon avelluva cheng agalmite jouseuva konna ahin huhdoh uva a Pakai a Pathennu chu asumil tauvin ahi.
35 evenmin waren ze het huis van Jeroebbáal of Gedeon erkentelijk voor al het goede, dat hij voor Israël had gedaan.
Amahon Israel mite dinga thilpha tamtah ana tongdoh a Jerub-baal kitipa Gideon insung mite jengjong janaleh gelkhohna imacha ana neitapouvin ahi.
