Richteren 5
1 Toen zongen Debora en Barak, de zoon van Abinóam:
Hat nah hnin vah, Deborah hoi Abinoam capa Barak ni la a sak roi.
2 Toen men in Israël de haren liet groeien, Jahweh’s volk zich aanbood ten strijd,
Kahrawikung bawinaw ni Isarelnaw a hrawi teh, taminaw ni amamouh lungthocalah hoi a kâhmoun awh teh, BAWIPA teh a pholen awh.
3 Hoort koningen, Luistert vorsten: Ik wil zingen ter ere van Jahweh, Spelen voor Jahweh, Israëls God.
Oe siangpahrangnaw thai awh haw, Oe bawinaw thai awh haw, BAWIPA koe la ka sak vai, Isarelnaw e BAWIPA Cathut koe la hoi ka pholen vai.
4 Jahweh, toen Gij uittoogt uit Seïr, Wegtrokt van Edoms veld, Sidderde de aarde, en beefde de hemel, Sloegen de wolken in regen neer.
BAWIPA nang ni Sisera mon lahoi na tho teh, Edom kahrawng hoi taran na tuk navah, talai a kâhuet teh, tâmai dawk hoi kho thouk na rak sak.
5 Schokten de bergen voor Jahweh, Voor Jahweh, Israëls God.
BAWIPA hmalah monnaw teh a kâhuet. Isarelnaw e BAWIPA Cathut hmalah vah, Sinai mon a kâhuet.
6 In de dagen van Sjamgar, den zoon van Anat, In de dagen van Jaël, trokken geen karavanen uit; En die op reis gingen, Sloegen zijpaden in.
Anath capa Shamgar se nah, Jael se nahaiyah lamthungnaw teh kingdi dawkvah, kahlawng kacetnaw ni lamtalawi dawk hoi a cei awh.
7 De leiders ontbraken, In Israël was er niet één: Tot gij opstondt, Debora, Tot gij opstondt, moeder in Israël!
Isarel miphunnaw koe bawi kâkuen laipalah ao. Kai Deborah ka tâco hoehnahlan, Isarel miphun dawk a manu a tâco hoeh nah totouh, bawi kâkuen laipalah ao.
8 Omdat men zich nieuwe goden had gekozen, Was het brood uit de poorten verdwenen, Werd schild noch lans meer bespeurd Voor de veertig duizend in Israël.
Isarelnaw ni cathut kathanaw hah a kârawi awh. Hat toteh, ahnimae khopuinaw hah tarannaw ni a tuk pouh awh.
9 Mijn hart gaat uit naar Israëls leiders, Die zich met Jahweh’s volk ten strijde hebben gewijd,
Isarel miphun 40, 000 touh teh, bahling, tahroe buet touh hai tawn awh hoeh.
10 Die gevlekte ezelinnen berijden, Op tapijten gezeten. Die te voet gaat langs de weg, jubelt het uit,
Nangmouh marang pangaw dawk kâcuinaw, kalan lah lawkcengkungnaw, lam dawk na ka cet e naw,
11 Onder het juichen van die bij de drinkbakken staan, Waar men Jahweh’s gerechte daden bezingt, Zijn rechtvaardige leiding in Israël.
a coe awh e hnopainaw hah, tuido teng a kârei awh e lawk na thai awh navah, la sak awh. BAWIPA e lannae, Isarel khocanaw koe lannae lahoi thaw tawknae naw hah hote hmuen koe a pholen awh han. Hahoi teh, amamouh onae kho koelah, BAWIPA e taminaw teh bout a ban awh toe.
12 Op, Debora; op, met uw lied; Doe het volk oprijzen bij duizenden! Op, Barak, in uw kracht; Boei, die u boeiden, Abinóams zoon!
Kâhlaw leih, kâhlaw leih, Deborah kâhlaw leih. Kâhlaw leih, la sak leih. Tho haw Barak, na man e taminaw hah thokhai haw, Oe Abinoam capa.
13 Daar daalt de rest der dapperen af, Jahweh’s volk komt af met zijn helden:
Na man awh e taminaw thokhai haw. Kacawie naw teh ransanaw koe a ban awh. BAWIPA e taminaw ni a tha kaawm, athakaawme taminaw tuk hanlah kai hanlah a cei awh.
14 Aanvoerders uit Efraïm staan in de vlakte, Uw broeder Benjamin onder uw drommen. Uit Makir komen de leiders aan, Uit Zabulon die de bevelstaf zwaaien;
Amalek tengpam kaawm e naw niyah, Ephraim hoi a kamthaw awh. Ahnimae hnuklah, na ransabawinaw thung dawk e Benjaminnaw teh a kâbang awh. Makhir bawinaw, Zebulun kâ kapoekungnaw teh a kamthaw awh.
15 Issakars vorsten vergezellen Debora, Nu Barak zijn voetvolk de valleien injaagt. Maar aan Rubens beken Zijn de angsten des harten geweldig.
Issakhar bawi hai Deborah hoi a tho teh, Issakhar teh Barak ni a kâuep e lah ao awh. Barak hnuk vah ayawn dawk a pâlei awh. Reuben miphunnaw teh lungthin kâounnae a tawn awh.
16 Waarom blijft ge tussen de omheiningen zitten, Luisterend naar het fluiten der herders?
Nang ni tu hram lawk thai hanelah, bangkongmaw mon rahak vah sut na tahung. Reuben miphunnaw teh lung koung a samphei awh.
17 Gilad dommelt aan de overkant van de Jordaan, Dan houdt zich bij zijn schepen op; Aser blijft zitten aan het strand van de zee, Ingesluimerd aan zijn baaien.
Gilead teh Jordan namran lah ao. Dannaw teh long kâhatnae koe bangkongmaw sut ao awh vaw. Ashernaw teh long kâhatnae koe a kongteng vah, kâroe laipalah bangkongmaw sut ao rumram awh vaw.
18 Maar Zabulon is een volk, dat zijn leven waagt, En de dood durft trotseren; Evenals Neftali, Dat op de hoogvlakten woont.
Zebulunnaw teh hring poe ditouh a lungsa awh. Naphtalinaw hai ka rasang e kahrawngnaw dawk a lungsa awh.
19 Daar kwamen de koningen, in slagorde geschaard, Daar streden de koningen van Kanaän Bij Taänak, aan het water van Megiddo; Maar een buit van zilver behaalden ze niet.
Siangpahrangnaw ni a tho awh teh, a tuk awh. Kanaan siangpahrangnaw ni Megiddo tui Taanakh kho teng a tuk awh ei, sui ngun hnopai lawm thai awh hoeh.
20 Uit de hemel hebben de sterren de strijd aangebonden, Van haar banen uit gestreden, Tegen Sisera gevochten:
Kalvan lahoi taran tuk a kabawp awh teh, Âsinaw a kâhei awh navah, Sisera teh a tuk awh.
21 En de stromende Kisjon sleurde ze mee. De oeroude beek, de beek Kisjon Vertrapte de lijken der helden;
Ahnimanaw teh kalawng e Kishion tui ni he a pâyo awh. Oe ka muitha nang ni athakasaipoung e na tâ toe.
22 Daar stampten de hoeven der paarden Door het angstig gejaag zijner dapperen.
Hat toteh, marangransanaw ni marangnaw a yawng sak awh teh, marangnaw ni talai hah khoktabei hoi a takhawi laihoi a yawng awh.
23 Vervloekt Meroz, sprak de engel van Jahweh, Vervloekt zijn bewoners; Omdat zij Jahweh niet te hulp zijn gesneld, Met hun dapperen Jahweh niet hielpen!
Meroz teh thoebo hottelah BAWIPA e kalvantami ni ati. Athung e kaawm e puenghai thoebo haw. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA a kabawp hoeh dawk doeh. Athakaawme tuk han BAWIPA kabawp hoeh dawkvah.
24 Maar gezegend zij Jaël onder de vrouwen, Gezegend onder haar, die in tenten verblijven;
Ken tami, Heber e a yu Jael teh, napui thung dawk a yawkahawipoung e lah awmseh. Rim thung kaawm e napui thung dawk, a yawkahawipoung e lah awmseh.
25 Water vraagt hij, ze geeft hem melk, In een vorstelijke schaal brengt ze hem room.
Tui a hei nah, Jael ni maito sanutui a pânei. Bawi manang dawk hoi maito sanutui a poe.
26 Met de ene hand grijpt ze de tentpin, Met haar rechter een timmermanshamer; Ze treft Sisera, verbrijzelt zijn hoofd, Vermorzelt en doorboort zijn slapen.
Rim hetnae cawt a la teh, aranglae kut hoi thaw tawknae cakkin hoi Sisera teh a hem teh, a hnâlakheng dawk pawkkayawng lah a hem.
27 Aan haar voeten heeft hij zich uitgestrekt, Aan haar voeten is hij in slaap gevallen; Doch waar hij zich neerlegt, Ligt hij nu dood.
A khok koe a rawp teh a rawpnae hmuen koe a due.
28 Aan het venster door de tralies Tuurt en weeklaagt Sisera’s moeder: Waarom laat zijn strijdkar nog steeds op zich wachten; Waarom rollen zijn wagens zo langzaam aan?
Hlalangaw dawk hoi a khet teh Sisera manu ni a khui. Bangkongmaw ahnie sumranglengnaw teh, bangkongmaw a tho hnai hoeh. Rangleng khoknaw teh bangkongmaw a hnawng telah a khui.
29 De wijste harer edelvrouwen geeft haar ten antwoord, Wat ze reeds bij zichzelf had bedacht:
A lungkaang e napuinaw ni a dei pouh e hloilah, amahoima ni a kâpathung e teh,
30 Ze hebben buit gevonden, die ze moeten verdelen; Eén, twee slavinnen voor iederen held! Buit: bonte kleren voor Sisera; Buit: bonte kleurige doeken; Een, twee bonte doeken Als buit voor zijn hals.
amamouh ni a hmu awh e hnonaw a kârei awh mue toe. Ransanaw koe tanglakacuem buet touh hoehpawiteh kahni touh, Sisera hanlah, asî bu e khohna, a em kaawm lah asî bu e khohna, a lahuen dawk awi hane, ka talue e khohna hah a lawp awh teh, a kârei awh mue toe telah ouk a khui.
31 Zo mogen omkomen Al uw vijanden, Jahweh! Maar die U liefhebben Mogen zijn als de opgang der zon in haar kracht! En het land genoot veertig jaar lang rust.
Hot patetlah a tarannaw pueng teh, be rawk naseh. Hateiteh, BAWIPA ka lungpataw naw teh kanî a tâco e patetlah, a tho onae hah kho lah yansei seh, telah la a sak awh. Hahoi hote ram teh kum 40 touh a roum.
