Richteren 2
1 Toen trok de engel van Jahweh van Gilgal op naar Betel en sprak: Ik heb u weggevoerd uit Egypte en naar het land gebracht, dat Ik onder ede aan uw vaderen had beloofd, en Ik heb gezegd: Nooit zal Ik mijn Verbond met u verbreken,
Angraeng ih van kami loe Gilgal vangpui hoi Bokim vangpui ah caeh moe, Izip prae hoiah nam panawk khae lokkamhaih ka sak ih prae ah kang caeh o haih boeh; nangcae hoi sak ih lokkamhaih to natuek naah doeh ka phrae mak ai.
2 wanneer gij geen verbond sluit met de bewoners van dit land, doch hun altaren omver haalt. Maar gij hebt niet naar Mij geluisterd. Hoe hebt ge zo kunnen doen!
Nangcae loe hae prae ah kaom kaminawk hoi angkom o hmah; nihcae mah bok ih hmaicamnawk to phrae o boih ah, tiah kang thuih o; tipongah ka lok tahngai ai ah hae tiah na oh o loe?
3 En daarom heb Ik besloten: Ik zal hen niet voor u uitdrijven; zij zullen uw vijanden zijn en hun goden een valstrik voor u.
To pongah hae ih prae kaminawk hae nangcae hmaa ah ka haek mak ai, tiah vaihi kang thuih o boeh; hae kaminawk loe nangcae thunkung soekhring ah om o tih, nihcae ih sithawnawk loe nangcae han patungh ih dongh baktiah om o tih, tiah a naa.
4 Toen de engel van Jahweh zo tot heel Israël had gesproken, begon het volk luid te wenen;
Angraeng ih van kami mah Israel kaminawk khaeah hae loknawk thuih pae pacoengah, kaminawk loe tha hoi qah o.
5 daarom noemde men die plaats Bokim. En men bracht Jahweh daar een offer.
To pongah to ahmuen to Bokim, tiah kawk o; to ahmuen ah Angraeng khae angbawnhaih a sak o.
6 Nadat Josuë het volk had laten gaan, trokken de Israëlieten, elk naar zijn erfdeel, om het land in bezit te nemen.
Joshua mah Israel kaminawk loihsak pacoengah, Israel kaminawk mah prae toep o hanah, angmacae qawktoephaih ahmuen ah caeh o boih.
7 En het volk diende Jahweh, zolang Josuë leefde, en de oudsten er nog waren, die Josuë overleefden, en die getuige waren geweest van al het grootse, dat Jahweh voor Israël had gewrocht.
Israel kaminawk loe Joshua hing thung Angraeng ih tok to sak o; Angraeng mah Israel kaminawk han sak ih kalen parai hmuen hnukung, Joshua om ai naah kaom saning kasawk ah kahing kacoehtanawk dung ah doeh Angraeng ih tok to a sak o.
8 Maar Josuë, de zoon van Noen, de dienaar van Jahweh, stierf in de ouderdom van honderd tien jaren,
Nun capa Joshua, Angraeng ih tamna loe, saning cumvai, hato hing pacoeng ah duek.
9 en men begroef hem op het grondgebied van zijn erfdeel te Timnat-Sérach, in het bergland van Efraïm ten noorden van de berg Gáasj.
Anih to Gaash mae aluek bang, Ephraim mae nuiah kaom, angmah qawk ah toep ih Timnath-Heres ramri taengah aphum o.
10 En toen ook heel dat geslacht tot zijn vaderen was verzameld, stond er een ander geslacht op, dat Jahweh niet kende, noch wist wat Hij voor Israël had gedaan.
Joshua dung thuem kaom kaminawk loe ampanawk ohhaih ahmuen ah amkhueng o: nihcae hnukah kaom kaminawk loe Angraeng to panoek o ai moe, Angraeng mah Israel caanawk han sak paek ih hmuen doeh panoek o ai.
11 Nu begonnen de Israëlieten kwaad te doen in de ogen van Jahweh, door de Báals te dienen.
Israel kaminawk loe Angraeng mikhnukah kahoih ai hmuen to sak o moe, Baal sithaw to bok o.
12 Ze verlieten Jahweh, den God hunner vaderen, die hen uit Egypte had geleid, en liepen vreemde goden na, de goden der hen omringende volken; hen vereerden ze, maar ze verbitterden Jahweh.
Izip prae hoi zaehoikung, ampanawk ih Angraeng Sithaw to pahnawt o; nihcae taeng kaom kaminawk ih, kalah sithawnawk hnukah bang o moe, nihcae to bok o; to tiah Angraeng to palungphui o sak.
13 Ze verzaakten Jahweh, door den Báal en de Asjtarten te dienen.
Angraeng to pahnawt o sut moe, Baal hoi Ashtoreth ih tok to sak pae o.
14 Toen barstte Jahweh’s toorn los tegen Israël; Hij gaf hen prijs aan plunderzieke benden, die hen uitschudden, en leverde hen over aan hun vijanden rondom, zodat ze niet langer tegen hun vijanden waren opgewassen.
Angraeng loe Israel kaminawk nuiah paroeai palungphui pongah, Angraeng mah nihcae to kami taekkung ban ah paek; nihcae mah angmacae ih misanawk pazawk o thai han ai ah, nihcae to a taengah kaom kaminawk khaeah zawh.
15 Bij al wat ze ondernamen was de hand van Jahweh tegen hen ten verderve gericht, zoals Jahweh gezegd had, zoals Jahweh het hun had gezworen. Maar als ze dan erg verdrukt werden,
Israel kaminawk caehhaih ahmuen kruek ah, nihcae khaeah thuih ih lok baktih toengah, Angraeng ih ban mah nihcae to misa sungsak; to pongah paroeai palungboeng o.
16 deed Jahweh Rechters opstaan, om ze uit de greep van die plunderaars te bevrijden.
Toe Angraeng mah lokcaekkungnawk to pathawk moe, nihcae to parokungnawk ban thung hoiah pahlong.
17 Maar zelfs naar hun Rechters luisterden ze niet. Ontuchtig liepen ze vreemde goden achterna, om die te vereren; dadelijk weken ze af van de weg, door hun vaderen bewandeld, die naar Jahweh’s voorschriften hadden geluisterd, wat zij niet deden.
To tiah oh pacoengah doeh angmacae lokcaekkungnawk ih lok to tahngai o ai vop; kalah sithawnawk khaeah takpum a zawh o moe, nihcae to bok o; ampanawk mah Angraeng lok tahngaih o moe, a caeh o haih loklam bang hoiah karangah amkhraeng o ving; ampanawk mah sak ih baktiah sah o ai.
18 Als Jahweh hun Rechters verwekt had, dan was Jahweh ook met den Rechter, en bevrijdde Hij hen van hun vijanden, zolang de Rechter leefde; want hun gejammer om hun verdrukkers en vervolgers ging Jahweh ter harte.
Nihcae hanah Angraeng mah lokcaekkung paek naah, Angraeng mah lokcaekkungnawk to oh thuih; lokcaekkungnawk hing thung nihcae to angmacae misanawk ban thung hoiah pahlong pae; nihcae mah pacaekthlaekhaih hoi patangkhanghaih tong o pongah, Angraeng loe a sak ih hmuen nuiah dawnpakhuem let.
19 Maar nauwelijks was de Rechter gestorven, of ze maakten het nog erger dan hun vaders; ze liepen vreemde goden achterna, dienden en vereerden hen, en lieten niets achterwege, wat in hun handel en wandel verkeerd was geweest.
Toe lokcaekkung duek naah loe, ampanawk mah sak ih hmuen pongah kasae kue hmuen to a sak o; nihcae ih toksak pae o moe, nihcae to bok hanah, kalah sithawnawk hnukah a bang o; kahoih ai hmuen sakhaih hoi palung thahhaih loklam to caehtaak han koeh o ai.
20 Toen ontstak Jahweh in toorn tegen Israël, en sprak: Omdat dit volk het Verbond, waartoe Ik hun vaderen verplichtte, geschonden en naar Mij niet geluisterd heeft,
To pongah Angraeng loe Israel kaminawk nuiah paroeai palungphui moe, Nihcae ampanawk khaeah ka sak ih lokkamhaih to hae kaminawk mah pahnawt o, ka lok tahngai o ai pongah,
21 daarom zal ook Ik geen der volken, die Josuë bij zijn dood heeft overgelaten, meer voor hen verdrijven,
Joshua duek pacoengah kanghmat kawbaktih prae kami doeh nihcae hmaa hoiah ka haek pae mak ai boeh:
22 om zo door middel van hen de Israëlieten op de proef te stellen, of ze al dan niet ervoor zullen zorgen, Jahweh’s wegen te bewandelen, zoals hun vaderen daarvoor hebben gezorgd.
nihcae ampanawk mah Angraeng ih loklam to pazui o baktih toengah, nihcae doeh pazui o tih maw, pazui o mak ai, tiah kanghmat kaminawk patohhaih rang hoiah Israel kaminawk to ka tanoek han, tiah a thuih.
23 Daarom liet Jahweh die volken met rust; Hij heeft ze niet aanstonds verdreven, noch ze in Josuë’s hand geleverd.
To pongah Angraeng mah to prae kaminawk to, karangah haek ai; nihcae to Joshua ban ah doeh paek ai, caeh taak sut.
