Jozua 22
1 Toen riep Josuë de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse,
Joshua Reuben chate le Gad chate chule Manasseh phungkeh khat chutoh akoukhommin,
2 en sprak tot hen: Ge hebt u gehouden aan al wat Moses, de dienaar van Jahweh, u had geboden, en ook mij hebt ge gehoorzaamd in alles, wat ik u bevolen heb.
Ajah uva hiti hin aseitai, “Nang hon Pakai lhacha Mose in nathupeh jouse abonchan nanitsoh keiyun, keiman nango kaseipeh kathusei jouse jong nangai taove,
3 Lange tijd hebt ge uw broeders niet in de steek gelaten, en tot de dag van vandaag de voorschriften van Jahweh, uw God, opgevolgd.
Nikho hijat sunghin tuni geijin nanghon nasopi phungdang teho jong nadalha dehpouvin, Pakai na-Pathenn uvin nathupeh chnegseu jong chingthei tah in nanit soh kei’un ahi.
4 Nu echter Jahweh, uw God, aan uw broeders rust heeft verleend, zoals Hij hun had beloofd, moogt ge terugkeren naar uw tenten en naar uw erfland, dat Moses, de dienaar van Jahweh, u in het Overjordaanse heeft geschonken.
Tunvang Pakai na-Pathen uvin athutep bang bangin nasopi phungdang te hojong jong akitepna bangin akicholdosah tai, hijeh chun tun kiheijun lang Jordan gal lamma Pakai lhacha Mose’n napeh naugam, nangho chenna gamsung nagoulo’u, na inlammu jonnin chetaovin,
5 Maar onderhoudt nauwgezet het gebod en de wet, die Moses, de dienaar van Jahweh, u heeft voorgeschreven: hebt Jahweh, uw God, lief, bewandelt zijn wegen, geeft acht op zijn geboden, hangt Hem aan, en dient Hem met heel uw hart en heel uw ziel.
Pakai lhacha Mose’n nathupeh u danthupeh chengse chu nanit jingna diuvin ching theiyun, Pakai na Pathennu nangailut nuva ama lamlhah jouse najuithem uva athupeh chengse nanit’uva amajong nakolchah jinguva, chule nalungthim pumpiu le nahinkho pumpiuva amakin jeng naboldiu nagin jing diu ahi.” ati.
6 Daarop zegende Josuë hen, en liet hen gaan. En ze gingen naar hun tenten terug.
Hitichun Joshua’n amaho chu phatthei aboh in, phatthei abohjou phatnin asoldohtai, amaho jong ainlam cheh uva achetaove.
7 Aan de ene helft van de stam van Manasse had Moses in Basjan land gegeven, aan de andere helft had Josuë hetzelfde gedaan ten westen van de Jordaan, evenals aan hun broeders. Maar toen Josuë hen met zijn zegen naar hun tenten liet gaan,
Manasseh phung akehkhat chu Bashan gamsunga Mose’n achandiu gam anapehsa ahin, Manasseh phungkeh khatma chu Joshua’n Jordan vadung gal nilhumlam, asopiteo dangho lah a chenmun anapeh ahiye. Amaho chu Joshua’n ainlammuva asoldoh phatnin abonchaovin phatthei abohsoh keijin ahi;
8 sprak hij tot hen bovendien: Keert terug naar uw tenten met grote schatten en zeer veel vee, en met een overvloed van zilver, goud, koper, ijzer en kleren; deelt met uw broeders de buit, op uw vijanden behaald.
Ajah uva Joshua’n hitin ati, “Neilegou tampitah kipoh uvin lang gancha jong tamtah kipoh uvin lang naponbuh sonna muncheh a kile taovin, nagal mite uva konna nachomdoh jouseu jong kihommun” ati.
9 Zo keerden de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse terug, en trokken uit Sjilo, dat in het land Kanaän ligt, van de Israëlieten weg, om naar het land Gilad te gaan, dat hun eigendom was, en waar ze zich gevestigd hadden op Jahweh’s bevel, dat hun door Moses was afgekondigd.
Hijeh chun Reuben chate le Gad chate chuleh Manasseh phung kehkhat chun Israel chate amoh chengse chu Canaan gam'a Shiloh kiti khopiah chun adalhauvin, amaho chu Pakaiyin Mose athupeh banga agamlosa sung’u Gilead gamsung jonnin ache taove.
10 Toen nu de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse bij de steenhopen aan de Jordaan, die nog in het land Kanaän liggen, waren gekomen, bouwden ze daar bij de Jordaan een altaar, en nog wel een opvallend groot.
Ahin amaho chu Canaan sung’a aum jinglai un, Geliloth kiti mun Jordan vadung kommah chun, Reuben chate le Gad chate chule Manasseh phung kehkhat chu akinga pa un, maicham phung lentah le thupitah khat asemmun ahi.
11 De Israëlieten hoorden ervan; want men vertelde: De Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse hebben bij de grens van het land Kanaän, bij de steenhopen aan de Jordaan, aan de kant der Israëlieten, een altaar gebouwd.
Israel chaten, Reuben chate le Gad chate, chule Manasseh phung kehkhat chun Canaan gam mongchin Jordan vapang lhangchung khat’a Israel chate gamsunga khun maicham asemmu chu ajahdoh taove.
12 Zodra de Israëlieten deze geruchten vernamen, kwamen ze allen te Sjilo bijeen, om tegen hen ten strijde te trekken.
Athudol hi Israel chaten ajahdoh phatnun Shiloh munna cheng Israel chate khopi pumpi akikhommuvin amahochu galla sat thodin agotaove.
13 Ze zonden den priester Pinechas, den zoon van Elazar, naar de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse in het land Gilad.
Ahinlah, amasan, Eleazar thempu chapa Phinehas lamkainan mi phabep Reuben phung mite le Gad chule Manasseh phung keh khat toh kihoudin anasol uve.
14 Tien vorsten vergezelden hem, één familievorst uit elke stam van Israël, en ieder van hen familiehoofd in een van Israëls geslachten.
Hichea kihoulimpi dia kalsong mihochu Israel phunglah’a lamkai som ahiuvin, a insungkhat bahkailhah’a aluboh cheh, chule Israel insung phung khatcheh a konna kilhengdoh phung upacheh mi ahiuve.
15 Bij de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse in het land Gilad aangekomen, zeiden ze tot hen:
Amaho chu Gilead gam ahunglhun phat un, Reuben chate le Gad chate chule Manasseh phung kehkhat hengah hitin aseijuve,
16 Zo zegt het gehele vergaderde volk van Jahweh: Aan wat ontrouw hebt ge u tegenover den God van Israël schuldig gemaakt? Door u een altaar te bouwen, keert gij u heden van Jahweh af, en komt gij in opstand tegen Jahweh.
Pakai khoppi amiten hitin aseijun, “Ipi dinga nanghon tulaija hi Israel Pathen douna thil nabolluva Pakai nung najuidauva nakiheimang jenguva nacham chamma maicham nakisem jeng uva Pakai douna hitobang pihi nabollu hitam?
17 Hebben we nu nog niet genoeg aan de zonde met Peor, waarvan we ons tot op de dag van vandaag nog niet hebben gezuiverd, en waarvoor de plaag over het volk van Jahweh is gekomen!
Peor munna ichonsetnao jong phaset nasah louvu ham? Hichea konna bon ithensoh jou loulaiju hilouham? Hiche ichonset jeh uva jong chu Pakai khoppi mipi chunga jong gamna hise ana langsa ahi,
18 Toch keert ge u heden van Jahweh af! Maar als gij vandaag tegen Jahweh opstaat, breekt morgen zijn toorn over het hele volk van Israël los.
Tuni geija jong nangho hitobanga hi Pakai chu iti nadalhah uva nakihei mang jengdiu hitam? Tuni jenga jong nanghon Pakai doumah nabolluva ahileh amachu Israel khoppi pumpi chung jeng ajong hung lunghang jengding ahi.
19 Als ge denkt, dat uw erfdeel onrein is, komt dan over naar het erfdeel van Jahweh, waar zijn tabernakel staat, en vestigt u onder ons; maar staat niet op tegen Jahweh, en evenmin tegen ons, door u een altaar te bouwen naast het altaar van Jahweh, onzen God.
Nachennao gamsung athenlouva ahijongleh hung galkai junlang Pakai houbuh kisonna gamsung Pakai gamsunga khun keiho lah a hung cheng jenguvin, Pakai doumah hi nabol louhel diu, Pakai I-Pathennu maicham semna tailouva nacham nachamma nakisem thu-uva keiho geija doumah hol neiso louhel dingu ahi.
20 Is niet over het hele volk van Israël toorn losgebarsten, toen Akan, de zoon van Zérach, zich aan de ban vergreep? Neen, het was niet enkel die man, die voor zijn misdaad moest sterven!
Suhmang dinga kikat dohsa thil-ho chunga Achan kitipa Zerah chapan tohkhel aneiyu chu Israel khoppi pumpi chunga lunghanna hungchu jengsa hilouham?” ahung tiuve.
21 Maar de Rubenieten, Gadieten en de halve stam van Manasse gaven aan de hoofden der stammen van Israël ten antwoord:
Reuben chate le Gad chate chule Manasseh phung kehkhat chun Israel phungsunga insungmi upa ho donbutnan aneiyun,
22 Bij Jahweh, den God der goden! Jahweh, de God der goden, weet het, en ook Israël zal het weten! Als dit opstand of ontrouw jegens Jahweh is, dan redde Hij ons heden niet.
“Pakai, Hatchungnung chu Pathen ahi! Pakai, Hatchungnung chu Pathen ahi! Aman thudih le thutah chu ahenai, chule Israel chaten jong nahet uva pha ahi. Keihon maicham kasemmu hi Pakai doumah nadia kabollu ahipoi. Kathilbol uhi doumah lam ahitah a Pakai dinga tahsan suhbeina ahidingleh keihohi tunin eighing hoida jenguvin,
23 Wij een altaar bouwen, om ons van Jahweh af te keren! Jahweh moge het wreken, als het onze bedoeling was, daarop brand- of spijs- offers op te dragen, of vredeoffers te brengen!
Ahin maicham khat kasemdoh jeh uva Pakai nungjuija konna kihei mang’na ahi mongding leh ahilouva keihon hiche maicham chunga hi pumgo thil hihenlang lhosoh thilto hijongleh chamna thilto hijongle kato’uva ahivangleh Pakaiyin kachunguva gotna eipe jeng uhen.
24 Neen, enkel uit bezorgdheid hebben we dit gedaan. We dachten: Later zouden uw kinderen wel eens tot de onze kunnen zeggen: "Wat hebt gij te maken met Jahweh, Israëls God?
Tahbeh mong in, keihon hiche maicham kasem uhi katijat man uva kabollu ahibouve, ajeh chu khonung tengle nachateovin kachateo jah a, ‘Nanghon Pakai Israel Pathen chu koi thusah na nahou uham?’ ahin ti diu ahi
25 Jahweh heeft toch tussen ons en de kinderen van Ruben en Gad de Jordaan als grens gesteld? Ge hebt dus geen deel aan Jahweh!" En zo zouden uw kinderen oorzaak zijn, dat de onze Jahweh niet meer vreesden.
Ajeh chu Pakaiyin nanghotoh Reuben chate Gad chate, ikikah uva Jordan vadung hi gamgia asemsa ahitai, khunungleh nangho Pakaiya chan naneipouve ati theiju ahi, hitobanga hi nachateovin kachateo hi Pakai ahousahda theiyu ahi.
26 Daarom hebben we gedacht: We bouwen ons een altaar, niet voor brand- of slachtoffers,
Hiche jeh a chu keihon ka maicham semmu hi pumgo thilto gonading le kilhaina gantha nading ahipoi,
27 maar als een getuige tussen ons en u en onze nakomelingen na ons, dat wij met onze brand-, slacht- en vredeoffers Jahweh’s aanschijn willen dienen, zodat uw kinderen later tot de onze niet zeggen: "Gij hebt geen deel aan Jahweh!"
Ahin keiholeh nangho kikah a hetjingna dia kasemmu ahi, chujongleh hichun eiho nunga khangthahte kah a jong hettohsahnan hungpangin tin, keihon jong Pakai angsunga ama kin kabol mong mong uvin pumgo thilto jong kilhaina gantha jong chule chamna thilto gantha jong kabol naove ti hetjing’nan in hung pang nante, katiu ahi, achuti louva ahileh khonung phatleh nachateovin keiho chate jah a, “Nanghon Pakaiya chan nanei pouve” ahinti khah teidiu ahi tia kabollu ahibouve.
28 We dachten: Als men later tot ons en onze nakomelingen zo iets zou zeggen, dan antwoorden wij: Let op de vorm van Jahweh’s altaar, dat onze vaderen hebben gemaakt; dat is niet bestemd voor brand- en slachtoffers, maar om een getuige te zijn tussen ons en u.
Ijemtia hita chu ahinsei khah tah ujongle, khonung a katu kachateu vin jong, ‘Veuvin, Pakai dinga kapu kapateuvin asemsa maicham khu pumgo thilto kitona jong hilou, kilhaina ganthana maicham jong hilou, ahin nangho leh keihon Pakaiyah chan inanei khommui ti melchih’nan pang nante’ katiu ahibouve.
29 We denken er niet aan, in opstand tegen Jahweh te komen, en ons heden van Jahweh af te keren, door een altaar voor brand-, spijs- en slachtoffers te bouwen naast het altaar van Jahweh, onzen God, dat voor zijn tabernakel staat.
Itihchan hijongleh keihon Pakai doumah kabol louhel diu ahin, chujongleh Pakai i-Pathennu maicham ama houbuh maiya kitung tailouva keihon kacham chamuva pumgo thilto tona dingle lhosoh thilto tonading chule kilhaina ganthana dia maicham kasemmuva Pakai nunga kona kaki heimang louhel diu ahi” atiuvin ahi.
30 Toen de priester Pinechas, de vorsten van het volk en de stamhoofden van Israël, die hem vergezelden, de Rubenieten, Gadieten en Manassieten zo hoorden spreken, waren ze tevreden gesteld.
Reuben chate leh Gad chate chule Manasseh phung kehkhat thusei ho jouse chu ajah doh phat uvin, Phinehas thempupa le akilhonpi khoppi lamkai holeh Israel insung jouse phung upa chengsen chu alungu alhaisel taovin ahi.
31 En de priester Pinechas, de zoon van Elazar, sprak tot de Rubenieten, Gadieten en Manassieten: Nu weten we, dat Jahweh onder ons is; omdat gij u niet aan zulk een ontrouw jegens Jahweh hebt schuldig gemaakt. Hiermee hebt ge de Israëlieten uit de hand van Jahweh gered.
Eleazer thempupa chapa Phinehas chun Reuben chate Gad chate chule Manasseh phung kehkhat jah a aseipeh in, “I-lah uva Pakai ching jingnai, ti keihon tunin kahe taove, ijeh-inem itileh keihon nangho kanaginmo bang’un Pakai dounan thilse ima nabol hih naove chuleh nanghon Pakai khutna kon in jong Israel chate hi suhmang’a aum thei naova konin nahuhdoh taove” atin ahi.
32 Daarna keerde de priester Pinechas, de zoon van Elazar, met de vorsten van de Rubenieten en Gadieten, uit het land Gilad naar de Israëlieten in het land Kanaän terug, en brachten hun verslag uit.
Chujouvin Eleazer thempupa chapa Phinehas le lamkaiho chun Reuben chate le Gad chate Gilead gamsung’a chun adalhauvin, hikomma kon chun Canaan gamlam, Israel chate chenna lamma ahung kile taovin, Israelte henga chun thilsoh umchan thu chengse chu lhut taovin ahi.
33 En de Israëlieten waren tevreden gesteld, en loofden God. Ze dachten er niet meer aan, om tegen hen ten strijde te trekken, en het land te verwoesten, waar de Rubenieten en Gadieten woonden.
Athulhutnu chun Israel chate chu alungdamsah lheh jeng in ahi, chuphatnin Israel chaten jong Pathen chate avahchoijun, Reuben chate le Gad chate chenna gamsung suhmang ding le galbol ding jong aseipoh kit tapouve.
34 En de Rubenieten en Gadieten noemden het altaar: "Getuige"; want het is getuige tussen ons, dat Jahweh God is.
Reuben chate le Gad chaten maicham asemsau chu ‘Hettohsah’ tin aminsah taovin ahi, amahon aseijun, “Ijeh-inem ititle eiho le amaho kikah a Pakai chu eiho Pathen jong ahi ti hettohsah a pang ahi,” atiuve.
