Jozua 17
1 Daarna werd door het lot een deel aan Manasse toegewezen; hij was Josefs eerstgeborene. Makir, de eerstgeborene van Manasse, de vader van Gilad, kreeg Gilad en Basjan, daar hij een krijgshaftig man was.
Gamloding kihopna abannachu Joseph chillhah chamasa Manasseh phung akehkhat chu akipen ahi. Makir Manesseh chamasa chu Gilead dia apa ahi. Ama chilhah hohi galhatmi ahiyehun Jordan solam gamkaija um Gilead le Bashan chu anakipesa ahi.
2 Maar ook de families van de overige zonen van Manasse kregen hun deel. Het waren de nakomelingen van Abiézer: de zonen van Chélek, Asriël, Sjékem, Chéfer en Sjemida; dit zijn de mannelijke nakomelingen van Manasse, den zoon van Josef, naar hun families.
Hitichun Jordan lhumlam gamkai Abizer, Helek, Asreil, Sechom, Hepher, chuleh Shemida hohi Manasseh phungkhai sung lah’a avatnalai insungho chan ding ahi. Hiche bahkhai hohin Joseph cha Manasseh chilhah pasalho thalheng ahiuve.
3 Selofchad echter, de zoon van Chéfer, zoon van Gilad, zoon van Makir, den zoon van Manasse, had geen zonen maar alleen dochters; ze heetten Machla, Noa, Chogla, Milka en Tirsa.
Ahiyeng vang'in Manasseh chapa Makir, Makir chapa Gilead, Gilead chapa Hepher, Hepher chapa Zelophahad chu cha neilou ahin, aman chanubou aneiyin amaho minchu Malah, Noah, Haglah, Milcah chuleh Tirzah ahiuve.
4 Dezen verschenen voor den priester Elazar, voor Josuë, den zoon van Noen, en voor de overheden, en zeiden: Jahweh heeft Moses bevolen, ons een erfdeel te geven onder onze broeders. En men gaf haar naar Jahweh’s voorschrift een erfdeel te midden van de broeders van haar vader.
Hiche numei hohi, thempupa Eleazer, Nun chapa Joshua, chuleh Israel lamkaiho kommah ahungun hitin ahungseijun ahi, “Pakaiyin, Mose jah’a eyhole kasopiteu pasalho gamlodi eipehdiovin thupeh anapen ahi” atiove. Hijeh chun Joshua’n jong ama hochu Pakai thupeh banga apa-ngahteo chan bangin gamchu anapen ahi.
5 Zo verviel het aandeel van Manasse in tien stukken, behalve nog Gilad en Basjan in het Overjordaanse;
Hijeh chun Manasseh chan apumpi chu Jordan vadung galla Gilead leh Bashan gamchan banna chu gamchan oma hung lhingtan ahi.
6 want ook de dochters van Manasse kregen een erfdeel te midden van zijn zonen. Het land Gilad kwam aan de overige zonen van Manasse.
Ajeh chu Manasseh chilhah numei hojong pasal chilhah chanto kibanga achanjeh’u ahi. (Gilead gamchu Manasseh chilhah pasal amoh ho kipeh ahi).
7 De grens van Manasse liep van Asjer naar Mikmetat, dat oostelijk van Sikem ligt, en verder zuidwaarts naar de bewoners van En-Tappóeach.
Manasseh phung gamgichu Asher gamgi hina kon in Secheme kom Micmethath changei jin ahung kikholutnin ahi. Hichea konchun gamgichu Micmethath’a kon in achesuhin Tappuah twinah putna komma chenna munho geijin ahung kilhung lut in ahi.
8 Het land Tappóeach behoorde aan Manasse, maar Tappóeach zelf, op de grens van Manasse, was van de Efraïmieten.
Tappuah velkolla gamho chu Manasseh chan ahi. Manasseh gamgi a um Tappuah khopi tah vang chu Ephraim phung mite chan ahi.
9 Vervolgens daalde de grens naar de beek Kana af, zuidelijk van de beek. Genoemde steden hoorden bij Efraïm, ofschoon ze midden tussen die van Manasse lagen. De grens van Manasse liep verder ten noorden van de beek, en eindigde bij de zee.
Tappuah twinah putna akonnin Manasseh gamgi chun Kanah vadungneo chu ajuijin Meditteranean twikhanglen'ah alutnin ahi. Hiche vadungneo lhanglanga khopi phabep chu Manasseh gamsung ahi, ahinla hiche hochu atah beh’in Ephraim phungho chan ahi.
10 Het zuidelijk deel behoorde dus aan Efraïm, het noordelijk aan Manasse; de zee was hun grens. In het noorden raakten ze aan Aser, in het oosten aan Issakar.
Alhanglhon invang, hiche vadungneo lhanglam gamchu Ephraimte chan ahi, chuleh vadungneo sahlang gamchu Manasseh te chan ahi. Manasseh gamgi vadungneo sahlang gamkai chutoh akilhonin Mediterranean nah a atangin ahi. Manasseh sahlang chu Asher gam ahin chuleh sahlang vangchu Issachar gam ahi.
11 In Issakar en Aser behoorden bovendien tot Manasse: Bet-Sjean, Jibleam en de bewoners van Dor met onderhorige plaatsen; verder de bewoners van En-Dor, van Taänak, van Megiddo met onderhorige plaatsen: drie heuvelstreken.
Ahivangin Issachar le Asher gamgi sunga um khopi ho, Beth-shan khopi, Ibleam khopi, Dor khopi (Hichu Naphoth-dor), Endor, Taanach khopi chule Megiddo khopi holeh agamsunga cheng hojouse chu Manasseh chan din anakipe tan ahi.
12 De kinderen van Manasse konden die steden echter niet veroveren, zodat de Kanaänieten rustig in dit land bleven wonen.
Ahinlah Manasseh chilhah chengse chun hiche khopi ho chu analalut joupou vin ahi. Amahon Canaan mite chu anadel-mang jou pouvin tuni geijin aum nalaijun hai.
13 Eerst toen de Israëlieten machtig geworden waren, maakten ze de Kanaänieten dienstplichtig; maar verdreven hebben ze hen niet.
Ahinlah khonunga Israelte ahung hatdoh phatnuvin Canaan mite chu soh in amang taovin ahi. Ahinlah agam sunguva kon in anodoh joupouvin ahi.
14 Maar nu spraken de zonen van Josef tot Josuë: Waarom hebt gij mij tenslotte slechts één lot en één deel tot erfbezit gegeven, terwijl ik toch een zo talrijk volk ben, daar Jahweh mij tot dusver heeft gezegend?
Joseph chilhahte Joshua kommah ahungun hiti hin ahung dong’ui, “Pakaiyin hibanga eipunsahuva ipi dinga kachenna dio gamhi chan khatbou neipeh ham?”
15 Josuë antwoordde hun: Als ge zulk een talrijk volk zijt, trekt dan zelf op naar het bosgebied in het land der Perizzieten en Refaieten, en ontgint het, wanneer het bergland van Efraïm te eng voor u is.
Joshua’n adonbutnin “Nangho natamlheh jengtah uva Ephraim thinglhang gam nangho dinga aneotaha ahileh hiche Periz mitele Reph mite channa gammang lahkhu nangho dingin gakisuhtheng taovin atipeh in ahi.”
16 Maar de zonen van Josef zeiden: Het bergland is zeker niet voldoende voor ons; maar al de Kanaänieten, die in de vlakte wonen, hebben ijzeren strijdwagens, zowel die in Bet-Sjean met zijn onderhorige plaatsen wonen, als die in de vlakte van Jizreël.
Joseph chilhahte chun adonbutnin, “Thinglhang gamhi keiho dingin alhing joupoi katiu hi atahbeh ahi. Ahinlah Canaan mite gamnomma cheng holeh Jezreel phaichamma um hohin thih sakol kangtalai aneiyun, amahohi keihon kadoudio vin ahahsa valle atiove.”
17 Toen sprak Josuë tot het huis van Josef, tot Efraïm en Manasse: Gij zijt een talrijk volk en beschikt over grote kracht; ge zult niet slechts één lot hebben.
Hichun Joshua’n Joseph chilhahte Ephraim le Manasseh phungmi teho kommah hitin aseije “Nanghohi natammuve nahatlheh jeng taove ahileh nangho dingahi chan khatval kipeding nahiuve.
18 Want niet alleen het bergland zal u toebehoren, maar ook het bosgebied met zijn bronnen, dat ge kunt ontginnen. Waarachtig, ge zult de Kanaänieten uitdrijven, ook al hebben ze ijzeren wagens, en al zijn ze nog zo sterk.
Thinglhang gammang lahkhu nangho nachan bediu ahi. Nanghon nasuhtheng nom chanun gakisuhthengun agam lapen aningkoi changeijin galo tauvin phaichamma Canaan mite jeng jongkhu hatlheh uhenlang thih sakol kangtalai neijongleo ganodoh taovin,” ati.
