Jozua 17
1 Daarna werd door het lot een deel aan Manasse toegewezen; hij was Josefs eerstgeborene. Makir, de eerstgeborene van Manasse, de vader van Gilad, kreeg Gilad en Basjan, daar hij een krijgshaftig man was.
Manasseh loe Josep ih calu ah oh; Makir doeh Manasseh ih calu ah oh pongah, Manasseh acaeng hanah taham khethaih phoisa to vah moe, qawktoep ih prae loe hae tiah oh; Makir loe misahoih misatuh kami ah oh moe, Gilead hoi Bashan prae to toep; Makir loe Gilead kaminawk ih ampa ah oh.
2 Maar ook de families van de overige zonen van Manasse kregen hun deel. Het waren de nakomelingen van Abiézer: de zonen van Chélek, Asriël, Sjékem, Chéfer en Sjemida; dit zijn de mannelijke nakomelingen van Manasse, den zoon van Josef, naar hun families.
Joseph capa Manasseh ih caa nongpa ah kaom, Abiezer, Helek, Asriel, Shekem, Hepher hoi Shemida acaengnawk loe, taham khethaih phoisa vah o ih baktih toengah prae to a toep o.
3 Selofchad echter, de zoon van Chéfer, zoon van Gilad, zoon van Makir, den zoon van Manasse, had geen zonen maar alleen dochters; ze heetten Machla, Noa, Chogla, Milka en Tirsa.
Manasseh capa Makir, Makir capa Gilead, Gilead capa Hepher, Hepher capa Zelophehad loe ca nongpa tawn ai, canu khue ni a tawnh; anih ih canu hminnawk loe Mahlah, Noah, Hoglah, Milkah hoi Tirzah.
4 Dezen verschenen voor den priester Elazar, voor Josuë, den zoon van Noen, en voor de overheden, en zeiden: Jahweh heeft Moses bevolen, ons een erfdeel te geven onder onze broeders. En men gaf haar naar Jahweh’s voorschrift een erfdeel te midden van de broeders van haar vader.
Nihcae loe qaima Eleazar, Nun capa Joshua hoi zaehoikungnawk khaeah caeh o moe, Kam nawkamyanawk salakah qawktoep hanah Angraeng mah Mosi khaeah lokpaek boeh, tiah a naa o. To pongah Angraeng mah paek ih lok baktih toengah, Joshua mah ampanawk ih nawkamyanawk salakah nihcae hanah qawk to paek.
5 Zo verviel het aandeel van Manasse in tien stukken, behalve nog Gilad en Basjan in het Overjordaanse;
Manasseh loe Jordan vapui ni angyae bangah kaom, Gilead hoi Bashan pacoengah, kalah ahmuen hato doeh anih taham ah paek o bae vop;
6 want ook de dochters van Manasse kregen een erfdeel te midden van zijn zonen. Het land Gilad kwam aan de overige zonen van Manasse.
Manasseh ih canunawk doeh capanawk hoi nawnto qawk to toep o pongah, kalah Manasseh ih capanawk mah Gilead prae to toep o.
7 De grens van Manasse liep van Asjer naar Mikmetat, dat oostelijk van Sikem ligt, en verder zuidwaarts naar de bewoners van En-Tappóeach.
Manasseh ih prae loe Asher prae thung hoiah caeh moe, Shekem vangpui hmaa ah kaom, Mikmethath karoek to kawk; to ahmuen hoi bantang bangah caeh tathuk moe, En-Tappuah kaminawk ohhaih ahmuen khoek to athum.
8 Het land Tappóeach behoorde aan Manasse, maar Tappóeach zelf, op de grens van Manasse, was van de Efraïmieten.
Manasseh mah Tappuah prae to toep; toe Manasseh ramri ah kaom, Tappuah vangpui loe Ephraim kaminawk mah toep o.
9 Vervolgens daalde de grens naar de beek Kana af, zuidelijk van de beek. Genoemde steden hoorden bij Efraïm, ofschoon ze midden tussen die van Manasse lagen. De grens van Manasse liep verder ten noorden van de beek, en eindigde bij de zee.
Ramri loe Kanah vapui aloih bangah caeh tathuk poe, Manasseh ih vangpuinawk salakah Ephraim ih thoemto vangpuinawk athum toeng; toe Manasseh ih ramri loe, vapui ranui bang khoek to caeh tahang moe, tuipui ah boeng.
10 Het zuidelijk deel behoorde dus aan Efraïm, het noordelijk aan Manasse; de zee was hun grens. In het noorden raakten ze aan Aser, in het oosten aan Issakar.
Aloih bangah Ephraim ih prae to oh moe, aluek bangah loe Manasseh ih prae to oh; tuipui loe Manasseh prae ramri ah oh; aluek bangah loe Asher hoi angbet, ni angyae bangah loe Issakar hoi angbet.
11 In Issakar en Aser behoorden bovendien tot Manasse: Bet-Sjean, Jibleam en de bewoners van Dor met onderhorige plaatsen; verder de bewoners van En-Dor, van Taänak, van Megiddo met onderhorige plaatsen: drie heuvelstreken.
To prae thung hoi Manasseh mah toep ih prae thumtonawk loe, Beth-Shean vangpui hoi a taeng ih vangpuinawk, Ibleam vangpui hoi a taeng ih vangpuinawk, Dor vangpui hoi a taengah kaom vangpuinawk hoi kaminawk, En-Dor vangpui hoi a taengah kaom kaminawk, Taanak vangpui hoi a taengah kaom kaminawk, Megiddo vangpui hoi a taengah kaom kaminawk boih athum o.
12 De kinderen van Manasse konden die steden echter niet veroveren, zodat de Kanaänieten rustig in dit land bleven wonen.
Toe Manasseh kaminawk loe to vangpuinawk thungah kaom kaminawk to haek o thai ai; to pongah Kanaan kaminawk loe to vangpuinawk thungah oh o poe.
13 Eerst toen de Israëlieten machtig geworden waren, maakten ze de Kanaänieten dienstplichtig; maar verdreven hebben ze hen niet.
Toe Israel kaminawk thacak o aep aep naah loe, Kanaan kaminawk to haek boih ai, tamut to paek o sak.
14 Maar nu spraken de zonen van Josef tot Josuë: Waarom hebt gij mij tenslotte slechts één lot en één deel tot erfbezit gegeven, terwijl ik toch een zo talrijk volk ben, daar Jahweh mij tot dusver heeft gezegend?
Joseph ih acaengnawk mah Joshua khaeah, Kaicae loe Angraeng mah tahamhoihaih paek pongah, paroeai kami ka pop o, toe tipongah kaicae han taham khethaih phoisa maeto khue nang vahsak moe, ahmuen maeto khue qawk ah nang paek loe? tiah a naa o.
15 Josuë antwoordde hun: Als ge zulk een talrijk volk zijt, trekt dan zelf op naar het bosgebied in het land der Perizzieten en Refaieten, en ontgint het, wanneer het bergland van Efraïm te eng voor u is.
To naah Joshua mah nihcae khaeah, Na pop o parai moe, Ephraim ahmuen maeto nangcae han khawt ai boeh nahaeloe, taw ah caeh o tahangh loe, Periz hoi kalen parai kaminawk ih prae to, nangmacae han lawk ah vaat oh, tiah a naa.
16 Maar de zonen van Josef zeiden: Het bergland is zeker niet voldoende voor ons; maar al de Kanaänieten, die in de vlakte wonen, hebben ijzeren strijdwagens, zowel die in Bet-Sjean met zijn onderhorige plaatsen wonen, als die in de vlakte van Jizreël.
Joseph ih caanawk mah, Mae nui loe kaicae han khawt ai boeh; azawn ah kaom Kanaan kaminawk, Beth-Shan hoi Jezreel azawn ah kaom kaminawk boih loe, sum hoi sak ih hrang lakok to tawnh o boih, tiah a naa o.
17 Toen sprak Josuë tot het huis van Josef, tot Efraïm en Manasse: Gij zijt een talrijk volk en beschikt over grote kracht; ge zult niet slechts één lot hebben.
Joshua mah Joseph imthung takoh, Ephraim imthung takoh hoi Manasseh imthung takoh khaeah, Nangcae loe paroeai na pop o moe, tha doeh na cak o; to pongah taham khethaih phoisa maeto khue na va o mak ai;
18 Want niet alleen het bergland zal u toebehoren, maar ook het bosgebied met zijn bronnen, dat ge kunt ontginnen. Waarachtig, ge zult de Kanaänieten uitdrijven, ook al hebben ze ijzeren wagens, en al zijn ze nog zo sterk.
mae loe nangcae taham ah ni om tih; taw ah oh pongah, lawk ah vaat oh loe, na vah o thai thung nangcae taham ah om tih; Kanaan kaminawk loe thacak o moe, sum hoi sak ih hrang lakok tawn o cadoeh, na haek o boih thai tih, tiah a naa.
