Jozua 10
1 Toen Adoni-Sédek, de koning van Jerusalem, hoorde, dat Josuë Ai genomen en met de ban had geslagen, dat hij met Ai en zijn koning gedaan had, zoals hij met Jericho en zijn koning had gedaan, en dat de inwoners van Gibon vrede met Israël hadden gemaakt en zich bij hen hadden aangesloten,
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he fanongo ʻe ʻAtoni-Seteki ko e tuʻi ʻo Selūsalema kuo maʻu ʻe Siosiua ʻa ʻAi, pea kuo ne fakaʻauha ʻaupito ia; hangē ko ia naʻa ne fai ki Seliko mo hono tuʻi, kuo pehē pe ʻene fai ki ʻAi mo hono tuʻi: pea koeʻuhi kuo fakalelei mo ʻIsileli ʻae kakai ʻo Kipione, pea kuo nau nonofo;
2 werd men zeer bevreesd. Want Gibon was een grote stad, als een van de steden, die een koning hadden; het was groter nog dan Ai, en al zijn mannen waren helden.
Naʻa nau manavahē lahi ai, he koeʻuhi ko e kolo lahi ʻa Kipione, ʻo hangē ha kolo ʻoe houʻeiki, pea koeʻuhi naʻe lahi ia ʻia ʻAi, pea ko e kau tangata kotoa pē ʻi ai ko e kau mālohi.
3 Daarom zond Adoni-Sédek, Jerusalems koning, aan Hoham, den koning van Hebron, aan Piram, den koning van Jarmoet, aan Jafia, den koning van Lakisj en aan Debir, den koning van Eglon, deze boodschap:
Ko ia naʻe fekau ai ʻe ʻAtoni-Seteki ko e tuʻi ʻo Selūsalema kia Hoami ko e tuʻi ʻa Hepeloni, pea kia Pilami ko e tuʻi ʻo Samuti, pea kia Safia ko e tuʻi ʻo Lakisi, pea kia Tipa ko e tuʻi ʻo Ekeloni, ʻo pehē,
4 Komt mij helpen, om Gibon te verslaan, daar het met Josuë en de Israëlieten vrede heeft gesloten.
“Mou haʻu ni kiate au, ʻo tokoni au, koeʻuhi ke tau taaʻi ʻa Kipione: he kuo fakalelei ia mo Siosiua pea mo e fānau ʻa ʻIsileli.”
5 Hierop rukten de vijf amorietische koningen, de koning van Jerusalem, de koning van Hebron, de koning van Jarmoet, de koning van Lakisj en de koning van Eglon, gezamenlijk met heel hun legermacht uit, legerden zich voor Gibon en vielen het aan.
Ko ia, ko e tuʻi ʻe toko nima ʻoe kau ʻAmoli, ko e tuʻi ʻo Selūsalema, ko e tuʻi ʻo Hepeloni, ko e tuʻi ʻo Samuti, ko e tuʻi ʻo Lakisi, ko e tuʻi ʻo Ekeloni, naʻe fakataha ʻakinautolu, ʻo ʻalu hake, ʻakinautolu mo ʻenau tau kotoa pē, ʻo ʻapitanga ʻi he ʻao ʻo Kipione, ko honau tauʻi ia.
6 Toen lieten de Gibonieten aan Josuë in het kamp van Gilgal vragen: Laat uw dienaren toch niet in de steek, maar kom hier naar toe, om ons te redden en te helpen; want alle amorietische koningen uit het bergland zijn tezamen tegen ons opgerukt.
Pea naʻe fekau ʻe he kau tangata ʻo Kipione kia Siosiua ʻi he ʻapitanga ʻi Kilikali, ʻo pehē; “ʻOua naʻa ke fakatuai ho nima mei hoʻo kau tamaioʻeiki; ka ke ʻalu vave hake kiate kimautolu, ʻo fakamoʻui ʻakimautolu, pea tokoniʻi ʻakimautolu: he ko e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻoe kau ʻAmoli ʻoku nofo ʻi he ngaahi moʻunga kuo nau kātoa kiate kimautolu ko homau tauʻi.”
7 Josuë trok dus van Gilgal op met al het krijgsvolk en met alle dappere helden.
Pea naʻe ʻalu hake ai ʻa Siosiua mei Kilikali, ʻa ia, mo e kakai tau kotoa pē mo ia, mo e kau tangata mālohi kotoa pē mo e toʻa.
8 En Jahweh sprak tot Josuë: Wees niet bang voor hen, want Ik lever ze aan u over; niemand van hen zal tegen u stand kunnen houden.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Siosiua, “ʻOua naʻa ke manavahē kiate kinautolu: he kuo u tukuange ʻakinautolu ki ho nima: ʻoku ʻikai ha tangata ʻe tokotaha ʻiate kinautolu te ne tuʻu ʻi ho ʻao.”
9 Toen Josuë, die de hele nacht van Gilgal uit was voortgetrokken, hen dan ook plotseling overviel,
Ko ia naʻe haʻu ʻo hoko fakafokifā pē ʻa Siosiua kiate kinautolu, ʻo ʻalu hake ʻi he poʻuli mei Kilikali.
10 bracht Jahweh ze voor Israël in verwarring. Men bracht hun te Gibon een grote nederlaag toe, achtervolgde ze langs de bergpas van Bet-Choron, en bleef op hen inslaan tot Azeka en Makkeda toe.
Pea naʻe veuveuki ʻakinautolu ʻe Sihova ʻi he ʻao ʻo ʻIsileli, pea naʻe tāmateʻi ʻakinautolu ʻi he tā lahi ʻi Kipione, pea tuli ʻakinautolu ʻi he hala ʻoku ʻalu hake ki Pete-holoni, pea naʻe teʻia ʻakinautolu ʻo aʻu ki ʻAseka, pea ki Maketa.
11 En terwijl ze op de helling van Bet-Choron voor de Israëlieten wegvluchtten, wierp Jahweh tot Azeka toe uit de hemel grote stenen op hen neer, waardoor ze gedood werden. Er stierven er meer door de hagelstenen, dan de Israëlieten met het zwaard konden doden.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻenau hola mei he ʻao ʻo ʻIsileli, pea ʻi he hala ʻoku ʻalu hifo ki Pete-holoni, naʻe lī hifo ai ʻe Sihova mei langi, ʻae ngaahi maka lahi kiate kinautolu ʻo aʻu ki ʻAseka, pea naʻa nau mate ai: naʻe tokolahi hake ʻakinautolu naʻe mate ʻi he ʻuha maka ʻiate kinautolu naʻe tāmateʻi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻaki ʻae heletā.
12 Op die dag, toen Jahweh de Amorieten aan de Israëlieten prijs gaf, riep Josuë Jahweh aan, en sprak in het bijzijn van Israël: Zon, sta stil boven Gibon, Maan boven Ajjalons dal.
Pea naʻe toki lea ʻa Siosiua kia Sihova ʻi he ʻaho ʻaia naʻe tukuange ai ʻe Sihova ʻae kau ʻAmoli ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, pea naʻe pehē ʻe ia ʻi he ʻao ʻo ʻIsileli kotoa pē, “Laʻā, ke ke tuʻumaʻu koe ki Kipione; pea ko koe, māhina, ʻi he teleʻa ʻo ʻAsaloni.”
13 En de zon stond stil, De maan bleef staan, Tot het volk zich op zijn vijanden had gewroken. (Staat dit niet beschreven in het boek van den Rechtvaardige?) En ongeveer een hele dag lang bleef de zon midden aan de hemel staan, en repte zich niet ten ondergang.
Pea naʻe tuʻumaʻu ʻae laʻā, pea naʻe tatali pe ʻae māhina, kaeʻoua ke ʻosi ʻae fai totongi ʻe he kakai ki honau fili. ʻIkai kuo tohi ʻae meʻa ni ʻi he tohi ʻa Sesa? Pea ko ia naʻe tuʻumaʻu ʻae laʻā ʻi he loto langi, pea naʻe ʻikai fakavave ke ʻalu hifo ia ʻi hono tatau nai mo e ʻaho kotoa.
14 Nooit is er vroeger of later een dag geweest, waarop Jahweh zó de bede van een mens heeft verhoord. Waarachtig, het was Jahweh, die voor Israël streed.
Pea naʻe ʻikai ha ʻaho ʻo hangē ko ia ʻi muʻa pe kimui ʻo ia, koeʻuhi ke tokanga ʻa Sihova ki he leʻo ʻoe tangata: he naʻe tau ʻa Sihova koeʻuhi ko ʻIsileli.
Pea naʻe liu mai ʻa Siosiua, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki he ʻapitanga ʻi Kilikali.
16 De vijf genoemde koningen, die op de vlucht waren geslagen, hadden een schuilplaats gezocht in de grot van Makkeda.
Ka naʻe hola ʻae kau tuʻi ʻe toko nima ni, ʻo [nau ]fufū ʻakinautolu ʻi he ʻana ʻi Maketa.
17 Men berichtte het Josuë: De vijf koningen zijn gevonden, ze houden zich schuil in de grot van Makkeda.
Pea naʻe tala kia Siosiua, ʻo pehē, “Kuo ʻilo ʻae tuʻi ʻe toko nima kuo nau fufū ʻi he ʻana ʻi Maketa.”
18 Hij zei: Rolt grote stenen voor de ingang van de grot, en plaatst er mannen voor, om hen te bewaken.
Pea pehē ʻe Siosiua, “Tekaʻi ʻae ngaahi maka lalahi ki he ngutu ʻana, pea fakanofo ki ai ʻae kau tangata ke leʻohi ʻakinautolu:
19 Maar ge moogt uzelf niet ophouden; zet uw vijanden achterna, hakt op hun achterhoede in, en zorgt er voor, dat ze hun steden niet bereiken; Jahweh, uw God, heeft ze u overgeleverd.
Pea ʻoua naʻa mou tatali, kae tuli ki homou ngaahi fili, pea taaʻi honau muifononga; ʻoua naʻa mou tuku ʻakinautolu ke hū ki heʻenau ngaahi kolo: he kuo tuku ʻakinautolu ʻe Sihova ko homou ʻOtua ki homou nima.”
20 Toen Josuë en de Israëlieten hen geheel verslagen hadden, en hen een geweldige en volkomen nederlaag hadden doen lijden, zodat slechts enkelen hunner waren ontsnapt, en de versterkte steden konden bereiken,
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he fakaʻosi hono taaʻi ʻakinautolu ʻe Siosiua mo e fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he tāmateʻi lahi ʻaupito, kenau ʻauha ai, naʻe hū ʻakinautolu naʻe hao ki he ngaahi kolo mālohi.
21 keerde het hele volk behouden naar Josuë in het kamp van Makkeda terug. Niemand had tegen de Israëlieten ook maar zijn tong durven roeren.
Pea naʻe liu mai ʻae kakai kotoa pē ki he ʻapitanga kia Siosiua ʻi Maketa ʻi he fiemālie: naʻe ʻikai lea kovi ha tokotaha ki he fānau ʻa ʻIsileli.
22 Nu sprak Josuë: Maakt de ingang van de grot vrij, haalt die vijf koningen er uit, en brengt ze bij me.
Pea toki pehē ai ʻe Siosiua, “Toʻo ʻae ngutu ʻana, ʻo ʻomi ʻae tuʻi naʻe toko nima kiate au mei he ʻana.”
23 Dit deed men; men haalde de vijf koningen, den koning van Jerusalem, den koning van Hebron, den koning van Jarmoet, den koning van Lakisj en den koning van Eglon uit de grot, en bracht ze bij hem.
Pea naʻa nau fai ia, ʻo ʻomi kituʻa kiate ia ʻae tuʻi ko ia ʻe toko nima mei he ʻana, ko e tuʻi ʻo Selūsalema, mo e tuʻi ʻo Hepeloni, mo e tuʻi ʻo Samuti, mo e tuʻi ʻo Lakisi, mo e tuʻi ʻo Ekeloni.
24 En toen men die koningen bij Josuë had gebracht, riep deze alle Israëlieten tezamen, en sprak tot de aanvoerders van het krijgsvolk, die met hem meegetrokken waren: Komt hier, en zet uw voet op de nek van deze koningen. Ze traden nader, en zetten hun voet op hun nek.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻenau ʻomi ʻae ngaahi tuʻi na kia Siosiua, naʻe fekau ʻe Siosiua ki he kau tangata kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo ne pehē ki he ngaahi ʻeiki ʻoe kautau ʻaia naʻe ʻalu mo ia, Mou ʻunuʻunu mai, pea ʻai homou vaʻe ki he kia ʻoe ngaahi tuʻi ni. Pea naʻa nau ʻunuʻunu mai pea naʻe ʻai honau vaʻe ki honau kia.
25 En Josuë sprak: Weest dus niet bang en moedeloos, maar sterk en flink! Want zo zal Jahweh met al uw vijanden doen, tegen wie ge zult strijden.
Pea naʻe pehē ʻe Siosiua kiate kinautolu, “ʻOua naʻa mou manavahē, pea ʻoua naʻa mou lilika, ka mou mālohi, pea lototoʻa: he koeʻuhi ʻe fai pehē pē ʻe Sihova ki homou ngaahi fili ʻaia ʻoku mou tauʻi.”
26 Hierop sloeg Josuë ze dood, en liet ze opknopen aan vijf palen, waaraan ze tot de avond bleven hangen.
Pea hili ia naʻe taaʻi ʻe Siosiua ʻakinautolu, ʻo tāmateʻi, pea ne tautau ʻakinautolu ki he ʻakau ʻe nima: pea naʻe tautau ai pe ʻakinautolu ki he ʻakau ʻo aʻu ki he efiafi.
27 Bij zonsondergang beval Josuë, ze van de palen af te halen en ze in de grot te smijten, waar ze zich hadden verborgen. Voor de ingang stapelde men grote stenen op, die er nu nog liggen.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he feituʻu efiafi ʻoe tō ʻae laʻā, naʻe fekau ʻe Siosiua, pea naʻa nau tuku hifo ʻakinautolu mei he ngaahi ʻakau, pea naʻe lī ʻakinautolu ki he ʻana ʻaia naʻe fufū ai ʻakinautolu, pea naʻe hili ʻae ngaahi maka lalahi ki he ngutu ʻana, pea ʻoku kei ai ni.
28 In die tijd nam Josuë ook Makkeda in, en joeg het met zijn koning over de kling. Hij sloeg de stad en alle levende wezens, die erin waren, met de ban, en spaarde niemand; met den koning van Makkeda deed hij, zoals hij met dien van Jericho had gedaan.
Pea naʻe kapa ʻe Siosiua ʻi he ʻaho ko ia ʻa Maketa, ʻo ne taaʻi ʻaki ia ʻae mata ʻoe heletā, mo e tuʻi ʻo ia naʻa ne fakaʻauha, ʻakinautolu, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha tokotaha ke toe pea naʻe fai ʻe ia ki he tuʻi ʻo Maketa ʻo hangē ko ʻene fai ki he tuʻi ʻo Seliko.
29 Van Makkeda rukte Josuë met heel Israël verder tegen Libna op, en viel het aan.
Pea naʻe ʻalu ai ʻa Siosiua mei Maketa, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki Lipina, ʻo ne tauʻi ʻa Lipina:
30 En Jahweh leverde ook deze stad met haar koning aan Israël over. Hij joeg haar met alle levende wezens, die erin waren, over de kling, en spaarde er niemand; met haar koning deed hij, zoals hij ook met dien van Jericho had gedaan.
Pea naʻe tukuange foki ia ʻe Sihova, mo hono tuʻi ki he nima ʻo ʻIsileli; pea ne taaʻi ʻaki ia ʻae mata ʻoe heletā, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha niʻihi ke toe ʻi ai ka naʻe fai ki hono tuʻi ʻo hangē ko ia naʻe fai ki he tuʻi ʻo Seliko.
31 Van Libna rukte Josuë met heel Israël tegen Lakisj op, belegerde het en viel het aan.
Pea naʻe ʻalu ʻa Siosiua mei Lipina, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki Lakisi, ʻo ne ʻapitanga ki ai, ʻo ne tauʻi ia:
32 En Jahweh leverde Lakisj aan Israël over. Reeds de tweede dag nam hij het in, en joeg de stad met alle levende wezens, die erin waren, over de kling, juist zoals hij met Libna gedaan had.
Pea naʻe tukuange ʻe Sihova ʻa Lakisi ki he nima ʻo ʻIsileli, ʻaia naʻa ne kapa ia ʻi hono ua ʻoe ʻaho, ʻo ne taaʻi ʻaki ia ʻae mata ʻoe heletā, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai, ʻo hangē ko ia kotoa pē naʻa ne fai ki Lipina.
33 En Horam, den koning van Gézer, die Lakisj toen nog te hulp kwam, versloeg Josuë, hem en zijn volk, zonder iemand te sparen.
Pea naʻe haʻu ʻa Holami ko e tuʻi ʻo Kesa ke tokoni ʻa Lakisi; pea taaʻi ia ʻe Siosiua mo hono kakai, pea naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha niʻihi kiate ia ke toe.
34 Van Lakisj rukte Josuë met heel Israël naar Eglon op, belegerde het, en viel het aan.
Pea naʻe ʻalu ʻa Siosiua mei Lakisi ki Ekeloni, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia pea nau ʻapitanga ki ai, ʻo tauʻi ia:
35 Nog dezelfde dag nam men het in, en joeg hij de stad met alle levende wezens, die erin waren, over de kling. Hij sloeg het met de ban, juist zoals hij met Lakisj gedaan had.
Pea naʻa nau lavaʻi ia ʻi he ʻaho ko ia ʻo taaʻi ʻaki ia ʻae mata ʻoe heletā, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai, naʻa ne fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he ʻaho ko ia, ʻo hangē ko ia kotoa pē naʻa ne fai ki Lakisi.
36 Van Eglon rukte Josuë met heel Israël tegen Hebron op, en viel het aan.
Pea naʻe ʻalu ʻa Siosiua mei Ekeloni, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki Hepeloni pea nau tauʻi ia;
37 Ze namen het in, en joegen de stad met haar koning, en alle bijbehorende stadjes, met alle levende wezens, die erin waren, over de kling. Hij spaarde niemand, juist zoals hij met Eglon had gedaan, maar sloeg de stad en alle levende wezens, die erin waren, met de ban.
Pea nau lavaʻi ia, ʻo taaʻi ʻaki ia ʻae mata ʻoe heletā, mo hono tuʻi, mo hono ngaahi kolo, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai: naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha niʻihi ke toe, kae hangē ko ia naʻa ne fai ki Ekeloni; naʻe fakaʻauha ʻaupito ia, mo e kakai kotoa pē naʻe ʻi ai.
38 Vervolgens keerde Josuë zich met heel Israël tegen Debir, en viel het aan.
Pea naʻe liu mai ʻa Siosiua, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki Tipa; ʻo tauʻi ia:
39 Hij nam het in, joeg de stad met haar koning, en alle bijbehorende stadjes, over de kling, en sloeg alle levende wezens, die erin waren, met de ban, zonder iemand te sparen. Zoals hij met Hebron had gedaan, deed hij ook met Debir en zijn koning.
Pea naʻa ne lavaʻi ia, mo hono tuʻi, mo e ngaahi kolo kotoa pē ʻi ai; pea naʻa nau taaʻi ʻakinautolu ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, pea fakaʻauha ʻae kakai kotoa pē naʻe ʻi ai; naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha niʻihi ke toe: hangē ko ia naʻa ne fai ki Hepeloni, naʻe pehē ʻene fai ki Tipa, pea ki hono tuʻi; hangē ko ia foki naʻa ne fai ki Lipina, pea ki hono tuʻi.
40 Zo trof Josuë het hele land: het bergland en de Négeb, de Sjefela en de streek der hellingen, met al hun koningen; niemand spaarde hij, maar al wat adem had, sloeg hij met de ban, zoals Jahweh, Israëls God, het bevolen had.
Naʻe pehē ʻae taaʻi ʻe Siosiua ʻae fonua kotoa pē ʻoe ngaahi moʻunga, pea mo e potu tonga, pea mo e tafangafanga, mo e ngaahi matavai, pea mo honau ngaahi tuʻi kotoa pē: naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha niʻihi ke toe, ka naʻe fakaʻauha ʻakinautolu kotoa pē naʻe mānava, ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli.
41 Josuë sloeg hen van Kadesj-Barnéa tot Gaza, met het hele land Gósjen tot Gibon toe.
Pea naʻe taaʻi ʻakinautolu ʻe Siosiua mei Ketesi-pania ʻo aʻu ki Kesa, mo e fonua kotoa pē ʻo Koseni ʻo aʻu ki Kipione.
42 In één slag maakte Josuë zich van al die koningen met hun land meester; want Jahweh, Israëls God, streed voor Israël.
Pea ko e ngaahi tuʻi ni mo honau fonua naʻe maʻu ʻe Siosiua ʻi he kuonga pe taha, he ko Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli naʻa ne tau maʻa ʻIsileli.
43 Toen keerde Josuë met heel Israël naar het kamp in Gilgal terug.
Pea naʻe liu mai ʻa Siosiua, mo ʻIsileli kotoa pē mo ia, ki he ʻapitanga ʻi Kilikali.
