Jozua 10
1 Toen Adoni-Sédek, de koning van Jerusalem, hoorde, dat Josuë Ai genomen en met de ban had geslagen, dat hij met Ai en zijn koning gedaan had, zoals hij met Jericho en zijn koning had gedaan, en dat de inwoners van Gibon vrede met Israël hadden gemaakt en zich bij hen hadden aangesloten,
Jerusalem lengpa Adoni-Zedek hin Joshua’n Jericho khopi le alengpau asuhmang banga Ai leh alengpau asuhmanghel chu ajadohtan ahi. Gibeon miten jong Israelte chu akicham piuvin amaho mi in akiheilut tauve tijong ahetan ahi.
2 werd men zeer bevreesd. Want Gibon was een grote stad, als een van de steden, die een koning hadden; het was groter nog dan Ai, en al zijn mannen waren helden.
Hijeh chun amaleh mipite akichalheh jengun ahi. Ajeh chu Gibeon hi khopi lentah ahin leng khopi dangho tete ahin chuleh Ai sanga jong khopi lenjo ahin, Gibeon mite jongchu galsatna hatte ahiuve tijong ajan ahi.
3 Daarom zond Adoni-Sédek, Jerusalems koning, aan Hoham, den koning van Hebron, aan Piram, den koning van Jarmoet, aan Jafia, den koning van Lakisj en aan Debir, den koning van Eglon, deze boodschap:
Hijeh chun Jerusalem leng Adoni-Zedek chun leng dangho akoukhommin, amaho chu Hebron lengpa Hoham, Jermeth lengpa Peram, Lachish lengpa Japhia chuleh Eglon lengpa Dabir ahiuve.
4 Komt mij helpen, om Gibon te verslaan, daar het met Josuë en de Israëlieten vrede heeft gesloten.
“Hungunlang Gibeon mite suhmangna din neihung kithopiuvin,” tin atemmun ahi, ajeh chu “Amahon Joshua leh Israelte toh kichamna asemmun ahi,” ati.
5 Hierop rukten de vijf amorietische koningen, de koning van Jerusalem, de koning van Hebron, de koning van Jarmoet, de koning van Lakisj en de koning van Eglon, gezamenlijk met heel hun legermacht uit, legerden zich voor Gibon en vielen het aan.
Hijeh chun Amormite leng-nga hochu galsat dingin akiloikhom tauvin ahi. Hichun amahon asepaiteu chu akhom khommun Gibeon mite chu ana nokhum tauvin ahi.
6 Toen lieten de Gibonieten aan Josuë in het kamp van Gilgal vragen: Laat uw dienaren toch niet in de steek, maar kom hier naar toe, om ons te redden en te helpen; want alle amorietische koningen uit het bergland zijn tezamen tegen ons opgerukt.
Gibeon miten Gilgal ngahmunna um Joshua komma chun thulhut ding mi gangtah’in asoltauvin ahi. “Nasohte hi neidonda hihbeh’un, gangtah’in hungun lang neihung kithopiuvin lang neihung huhdoh’un, ajeh chu thinglhanga cheng Amor lengho akithokhommun eihung delkhum tauve,” atiuve.
7 Josuë trok dus van Gilgal op met al het krijgsvolk en met alle dappere helden.
Joshua leh asepaite chengse leh galhat laise toh Gilgal adalhauvin Gibeonte kithopi dingin akontauve.
8 En Jahweh sprak tot Josuë: Wees niet bang voor hen, want Ik lever ze aan u over; niemand van hen zal tegen u stand kunnen houden.
Pakaiyin Joshua kommah “Amahokhu kicha hih’un, ajeh chu keiman amaho chunga khu galjona kapeh’u nahitauve. Amaho khatcha nangho masanga dingngam louding ahiuve.” Tin aseipeh tai.
9 Toen Josuë, die de hele nacht van Gilgal uit was voortgetrokken, hen dan ook plotseling overviel,
Joshua chun Gilgalla kon in jankhovah’in lam ajotnin Amor galmite chu kigingmanlou hellin anokhum tauvin ahi.
10 bracht Jahweh ze voor Israël in verwarring. Men bracht hun te Gibon een grote nederlaag toe, achtervolgde ze langs de bergpas van Bet-Choron, en bleef op hen inslaan tot Azeka en Makkeda toe.
Pakaiyin amaho chu atijatsah’in, hitichun Israelten Amor mite chu Gibeon’ah atam a tam athatnun ahi. Hijouchun Israelten galmi hochu Beth-horon geijin adellutnun Azekah leh Makkedah lampi geijin abantha peh’un ahi.
11 En terwijl ze op de helling van Bet-Choron voor de Israëlieten wegvluchtten, wierp Jahweh tot Azeka toe uit de hemel grote stenen op hen neer, waardoor ze gedood werden. Er stierven er meer door de hagelstenen, dan de Israëlieten met het zwaard konden doden.
Amor mite chu Beth-horon lamlen lammah anungjam peh’un ahileh Pakaiyin vanna kon in gellom nasatah ajuhlhah sah’in Azekah alhunkahseuvin aban thagam peh’in ahi. Israelten chemma athasang’un gellin atha atamjon ahi.
12 Op die dag, toen Jahweh de Amorieten aan de Israëlieten prijs gaf, riep Josuë Jahweh aan, en sprak in het bijzijn van Israël: Zon, sta stil boven Gibon, Maan boven Ajjalons dal.
Hicheni chun Pakaiyin Israelte chu Amor mite chunga galjona anapen ahi. Joshua’n Israel mipite mitmu changtah’in Pakai hengah anataovin, “Gibeon chungah nisa dingden hen chuleh lha jong Aijalon phaicham chungah dingden hen” ati.
13 En de zon stond stil, De maan bleef staan, Tot het volk zich op zijn vijanden had gewroken. (Staat dit niet beschreven in het boek van den Rechtvaardige?) En ongeveer een hele dag lang bleef de zon midden aan de hemel staan, en repte zich niet ten ondergang.
Hitichun nisa leh lha chu Israel nammiten agalmite ajokah seuvin ama muncheh’a adingden lhontan ahi. Hiche thilsoh hi Jashar lekhabua kijihlutna hilouham? Nisa chu vanlaijolla anading dennin nidanga nisalhum ngai bangin analhumpon ahi.
14 Nooit is er vroeger of later een dag geweest, waarop Jahweh zó de bede van een mens heeft verhoord. Waarachtig, het was Jahweh, die voor Israël streed.
Pakaiyin amite taona anasanna-ah hitobang hi tumasang leh khonung jengin jong anaumkhapon ahi. Tahbeh mongin Pakaiyin hiche nikho chun Israelte dingin gal anasat peh’in ahi.
Hiche jouchun Joshua leh Israel sepaite chu Gilgal ngahmunnah ahung kilekit tauvin ahi.
16 De vijf genoemde koningen, die op de vlucht waren geslagen, hadden een schuilplaats gezocht in de grot van Makkeda.
Gal kisat laitah chun leng nga hochu Makeddah songkoa ana kisellun ahi.
17 Men berichtte het Josuë: De vijf koningen zijn gevonden, ze houden zich schuil in de grot van Makkeda.
Joshua’n amaho chu ahin mudoh phatnun,
18 Hij zei: Rolt grote stenen voor de ingang van de grot, en plaatst er mannen voor, om hen te bewaken.
Hitihin thupeh ananeijin ahi, “Songkohom chu songlentah’in sing’unlang lengho chu ahung potdoh louna diuvin apangah chun angah ding mi koijun,” ati.
19 Maar ge moogt uzelf niet ophouden; zet uw vijanden achterna, hakt op hun achterhoede in, en zorgt er voor, dat ze hun steden niet bereiken; Jahweh, uw God, heeft ze u overgeleverd.
“Adangse chun galmi hochu nungdellun lang anung langa kon in satchap jengun, akhopiu nunglhunsah kit louvin sugam jengun, ajeh chu Pakai na Pathennun amaho chu nangho khutna napehdoh’u ahitai,” ati.
20 Toen Josuë en de Israëlieten hen geheel verslagen hadden, en hen een geweldige en volkomen nederlaag hadden doen lijden, zodat slechts enkelen hunner waren ontsnapt, en de versterkte steden konden bereiken,
Joshua le Israel sepaiten galmi hochu asuhmangsoh kahseuvin athat that jengun ahi. Hitichun kul kigetkhum akhopiuva jamlut mi themchakhat tailou adangse chu abonchauvin asumangsoh hellun ahi.
21 keerde het hele volk behouden naar Josuë in het kamp van Makkeda terug. Niemand had tegen de Israëlieten ook maar zijn tong durven roeren.
Hiche jouchun, Israelte chu Joshua kom Makkedah ngahmunnah bitkeijin akilekitnun ahi. Hiche kalchu koiman Israelte dounan thu themchakhatcha jong aseipoh ngamtapouvin ahi.
22 Nu sprak Josuë: Maakt de ingang van de grot vrij, haalt die vijf koningen er uit, en brengt ze bij me.
Hiche jouchun Joshua’n, “Songkohom kisinna songlentah chu ladoh’unlang leng nga hochu kakommah hinpuijun” ati.
23 Dit deed men; men haalde de vijf koningen, den koning van Jerusalem, den koning van Hebron, den koning van Jarmoet, den koning van Lakisj en den koning van Eglon uit de grot, en bracht ze bij hem.
Hichun amahon leng nga hochu songko homma konchun ahinpuidoh’un, amaho chu, Jerusalem lengpa, Hebron lengpa, Jermuth lengpa, Lachish lengpa chuleh Eglon lengpa ahiuve.
24 En toen men die koningen bij Josuë had gebracht, riep deze alle Israëlieten tezamen, en sprak tot de aanvoerders van het krijgsvolk, die met hem meegetrokken waren: Komt hier, en zet uw voet op de nek van deze koningen. Ze traden nader, en zetten hun voet op hun nek.
Amaho chu ahinpuidoh phatnun, Joshua’n gallamkai ho kommachun, “Hungun lang nakengphang’un lengho ngongchang hi chonphauvin” ati. Hichun amahon asei bangchun abollun ahi.
25 En Josuë sprak: Weest dus niet bang en moedeloos, maar sterk en flink! Want zo zal Jahweh met al uw vijanden doen, tegen wie ge zult strijden.
Joshua’n amite kommachun, “Kicha hih’un tijatna jong neihih’un, hatnunlang hang’un, ajeh chu Pakaiyin nagalmiteu chunga hitobanga hi abolsohkei ding ahi” ati.
26 Hierop sloeg Josuë ze dood, en liet ze opknopen aan vijf palen, waaraan ze tot de avond bleven hangen.
Hiche jouchun Joshua’n leng nga hochu athatsoh keijin thingphung nga chunga chun akhai sang in, nilhah chan geijin akhaijun ahi.
27 Bij zonsondergang beval Josuë, ze van de palen af te halen en ze in de grot te smijten, waar ze zich hadden verborgen. Voor de ingang stapelde men grote stenen op, die er nu nog liggen.
Nisalhum kon in, Joshua thupeh dungjuijin lengho tahsa chu thingchunga kon in alalhauvin anakiselnau songko homsunga chun aseplutnun ahi. Hijeh chun hiche songkohom chu songlentah ho asekhummun tuni channgeijin aummin ahi.
28 In die tijd nam Josuë ook Makkeda in, en joeg het met zijn koning over de kling. Hij sloeg de stad en alle levende wezens, die erin waren, met de ban, en spaarde niemand; met den koning van Makkeda deed hij, zoals hij met dien van Jericho had gedaan.
Hicheni mamachun Joshua leh Israelten Madekkah khopi chu alauvin asumang tauve. Aman khopi sunga umjouse chu alengpau pummin athatgammun koimacha ahinghoi pouve. Aman amaho chu athatsoh’in Jericho lengpa atha bangin Madekkah lengpa jongchu athatnin ahi.
29 Van Makkeda rukte Josuë met heel Israël verder tegen Libna op, en viel het aan.
Hiche jouchun, Joshua le Israelte chu acheuvin Libnah aganokhum’un ahi.
30 En Jahweh leverde ook deze stad met haar koning aan Israël over. Hij joeg haar met alle levende wezens, die erin waren, over de kling, en spaarde er niemand; met haar koning deed hij, zoals hij ook met dien van Jericho had gedaan.
Hiche jouchun, Pakaiyin hiche khopi le alengpau chu amaho khutnah anapedohtan ahi. Aman khatcha jong hinghoi louvin athatsoh keijin ahi. Hiche jouchun Joshua’n Jericho lengpa atha bangin Libnah lengpa jong chu anathatnin ahi.
31 Van Libna rukte Josuë met heel Israël tegen Lakisj op, belegerde het en viel het aan.
Libnah a kon in Joshua leh Israelte chu Lechish a acheuvin agadelkhum’un ahi.
32 En Jahweh leverde Lakisj aan Israël over. Reeds de tweede dag nam hij het in, en joeg de stad met alle levende wezens, die erin waren, over de kling, juist zoals hij met Libna gedaan had.
Hichea jonghin, Pakaiyin Lechish chu amaho khutnah apedoh’in, Joshua’n anini chan nin hijongchu ajouvin Libnah abolna bang bangin athatgam sohkeijin ahi.
33 En Horam, den koning van Gézer, die Lakisj toen nog te hulp kwam, versloeg Josuë, hem en zijn volk, zonder iemand te sparen.
Lechish anadelkhum’u chun, Gezar lengpa Haram chu hiche khopi kithopi dingchun asepaite ahinpuijin ahung lhuntan ahi. Ahinlah Joshua’n khatcha jong hinghoi louvin asepaite le amaho chu athatgam tan ahi.
34 Van Lakisj rukte Josuë met heel Israël naar Eglon op, belegerde het, en viel het aan.
Hijouchun Joshua le Israel sepaite chu acheuvin Eglon agadelkhum’un ahi.
35 Nog dezelfde dag nam men het in, en joeg hij de stad met alle levende wezens, die erin waren, over de kling. Hij sloeg het met de ban, juist zoals hij met Lakisj gedaan had.
Hicheni chun hiche khopi jongchu alauvin asunga mijouse chu athat tauve. Aman Lechish anabolna bangin abonchauvin anasumang sohkeijin ahi.
36 Van Eglon rukte Josuë met heel Israël tegen Hebron op, en viel het aan.
Eglon’a kon in Joshua le Israelte Hebron geijin achetouvun aganokhummun ahi.
37 Ze namen het in, en joegen de stad met haar koning, en alle bijbehorende stadjes, met alle levende wezens, die erin waren, over de kling. Hij spaarde niemand, juist zoals hij met Eglon had gedaan, maar sloeg de stad en alle levende wezens, die erin waren, met de ban.
Amahon hiche khopi chu alauvin amipite chu alengpau pummin athatnun, khatcha ahinghoi pouvin ahi. Amahon vella um kho jouse jongchu hitimachun anabollun, Eglon abolna bang bangu chun asunga um mipite jouse chu asumang sohkeijin ahi.
38 Vervolgens keerde Josuë zich met heel Israël tegen Debir, en viel het aan.
Hiche jouchun Joshua le Israelte chu ahung kinung heijun Debir ahin delkhummun ahi.
39 Hij nam het in, joeg de stad met haar koning, en alle bijbehorende stadjes, over de kling, en sloeg alle levende wezens, die erin waren, met de ban, zonder iemand te sparen. Zoals hij met Hebron had gedaan, deed hij ook met Debir en zijn koning.
Akhopi chu alenpau toh vella kho jouse jongchu alauvin ahi. Aman khatcha hinghoi louvin abonchan anathat gammin ahi. Aman Debir leh alengpa abolna bangle Hebron leh alengpa chuleh Libnah leh alengpa abolna bangin anabollin ahi.
40 Zo trof Josuë het hele land: het bergland en de Négeb, de Sjefela en de streek der hellingen, met al hun koningen; niemand spaarde hij, maar al wat adem had, sloeg hij met de ban, zoals Jahweh, Israëls God, het bevolen had.
Hitichun Joshua’n gampumpi chu anajoutan ahi, thinglhang gamkolsunga alenghou le amipiteu, Negiv gamleh, lhumlam molbul gamgi chuleh molnoisuhse ana losoh’in ahi. Pakaiyin ana thupeh bang bangin, aman koimacha hinghoi louvin agamsunga mipiho jouse ana sumangsoh keijin ahi.
41 Josuë sloeg hen van Kadesj-Barnéa tot Gaza, met het hele land Gósjen tot Gibon toe.
Joshua’n Kedesh barnea-a pat Gaza gei, Goshen khopi vel gamho le Gibeon gamgi geijin mihem ahinthatgam sohkeijin ahi.
42 In één slag maakte Josuë zich van al die koningen met hun land meester; want Jahweh, Israëls God, streed voor Israël.
Pakai Israelte Pathen chun amite dinga gal ahinsatpeh jeh’in khatvei pansa-a agal konna-ah Joshua’n hiche lengho jouse le agamhou ahin banlah sohkeijin ahi.
43 Toen keerde Josuë met heel Israël naar het kamp in Gilgal terug.
Hiche jouchun Joshua le Israelte sepaiho chu Gilgal ngah munnah ahung kilekit tauvin ahi.
