Johannes 1
1 In het begin was het Woord; En het Woord was bij God, En het Woord was God;
Alguses oli Sõna. Sõna oli Jumala juures ja Sõna oli Jumal.
2 Het was bij God in het begin.
Tema oli alguses koos Jumalaga.
3 Alles is door Hem ontstaan; En zonder Hem is niets ontstaan.
Tema läbi on tekkinud kõik, ilma temata ei ole tekkinud midagi.
4 In wat bestond, was Hij het leven, En het Leven was het licht der mensen;
Mis on tekkinud temas, oli elu, ja elu oli kogu inimkonna valgus.
5 Het Licht schijnt in de duisternis, Maar de duisternis nam het niet aan.
See valgus paistab pimeduses, aga pimedus ei suuda seda vastu võtta.
6 Er kwam een mens, van God gezonden; Johannes was zijn naam.
Oli Jumala läkitatud mees, kelle nimi oli Johannes.
7 Hij kwam tot getuigenis, om van het Licht te getuigen, Opdat allen door hem zouden geloven.
Ta tuli tunnistajana tunnistama valgusest, selleks, et kõik võiksid tema läbi uskuda.
8 Hijzelf was niet het Licht, Maar hij moest getuigen van het Licht.
Tema ise ei olnud valgus, tema tuli vaid tunnistama valgusest.
9 Het waarachtige Licht, Dat alle mensen verlicht, Kwam in de wereld.
Tõeline valgus, mis valgustab iga inimest, oli tulemas maailma.
10 Hij was in de wereld, En ofschoon de wereld door Hem was ontstaan, Erkende de wereld Hem niet.
Ta tuli maailma, ja kuigi maailm oli tema läbi loodud, ei tundnud maailm teda ära.
11 Hij kwam in zijn eigen bezit; Ook de zijnen ontvingen Hem niet.
Ta tuli sellesse, mis oli tema oma, kuid tema enda omad ei võtnud teda vastu.
12 Maar aan allen, die Hem ontvingen, Gaf Hij de macht, Gods kinderen te worden: Aan allen, die in zijn Naam geloven,
Aga kõigile, kes tema vastu võtsid, andis ta meelevalla saada Jumala lasteks, neile, kes usuvad tema nimesse,
13 Die niet uit bloed, Noch uit de wil van vlees of man, Maar die uit God zijn geboren.
kes ei ole sündinud verest, ei liha otsusest ega mehe tahtest, vaid Jumalast.
14 Het Woord is vlees geworden, En heeft onder ons gewoond! En wij hebben zijn glorie aanschouwd: Een glorie als van den Eengeborene uit den Vader, Vol van genade en waarheid.
Sõna sai lihaks ja elas meie keskel. Me oleme näinud tema au – ühe ja ainsa Poja au, kes tuli Isa juurest täis armu ja tõde.
15 Johannes getuigde van Hem en riep uit: Van Hem was het, dat ik sprak: Die na mij komt, is mij voorafgegaan; Want Hij bestond eerder dan ik.
Johannes tunnistas temast ja kuulutas avalikult: „Tema kohta ma ütlesin: „See, kes tuleb minu järel, on minust ülem, sest tema oli enne mind.““
16 Waarachtig, uit zijn volheid ontvingen wij allen De éne genade na de andere;
Tema täiusest oleme me kõik saanud armu armu peale.
17 Zeker, de Wet is door Moses gegeven, Maar de genade en waarheid zijn door Jesus Christus gekomen.
Sest Jumal andis Seaduse Moosese kaudu, arm ja tõde on aga ilmunud Jeesuse Kristuse kaudu.
18 Niemand heeft ooit God gezien; God zelf, de eengeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is, Heeft Hem verkondigd.
Keegi pole iial näinud Jumalat, kui ainult Poeg, kes ise on Jumal. Tema on Isa läheduses ja on meile teda ilmutanud.
19 En dit is de getuigenis van Johannes, toen de Joden uit Jerusalem priesters en levieten tot hem zonden, om hem te vragen: Wie zijt gij?
See oli Johannese tunnistus, kui juutide juhid Jeruusalemmast saatsid preestreid ja leviite, et nad uuriksid temalt, kes ta on.
20 Hij erkende het openlijk: Niet ik ben de Christus.
Johannes vastas neile salgamata, tunnistades avalikult: „Mina ei ole Messias.“
21 Ze vroegen hem: Wat dan? Zijt gij Elias? Hij zeide: Ik ben het niet. Zijt gij de profeet? Hij antwoordde: Neen.
Nemad aga küsisid: „Kes sa siis oled? Oled sa Eelija?“Ja ta vastas: „Mina ei ole.“„Oled sa prohvet?“Ta vastas: „Ei.“
22 Ze zeiden hem dan: Wie zijt ge; opdat we antwoord brengen aan hen, die ons gezonden hebben; wat zegt ge van uzelf?
Siis nad küsisid temalt: „Kes sa oled? Me peame viima vastuse neile, kes meid läkitasid. Mida sa ütled enda kohta?“
23 Hij sprak: Ik ben de "stem van een roepende in de woestijn: Maakt recht de weg des Heren", zoals de profeet Isaias heeft gezegd.
Johannes kostis prohvet Jesaja sõnadega: „Mina olen hääl, kes hüüab kõrbes: „Tehke tasaseks Issanda tee!““
24 De afgevaardigden nu behoorden tot de farizeën;
Läkitatute seas oli ka varisere
25 ze ondervroegen hem, en zeiden: Waarom doopt ge dan, zo ge de Christus niet zijt, noch Elias, noch de profeet?
ja need küsisid temalt: „Miks sa siis ristid, kui sa ei ole ei Messias ega Eelija ega prohvet?“
26 Johannes gaf hun ten antwoord: Ik doop met water; maar midden onder u staat Hij, dien gij niet kent.
„Mina ristin teid veega, “vastas Johannes, „kuid teie keskel seisab see, keda te ei tunne,
27 Hij is het, die na mij komt; ik ben niet waardig, zijn schoenriem los te maken.
tema, kes tuleb pärast mind. Mina ei ole väärt tema sandaalegi lahti siduma.“
28 Dit gebeurde te Betánië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes toen doopte.
See kõik juhtus teisel pool Jordanit Betaanias, kus Johannes oli ristimas.
29 Daags daarna zag hij Jesus tot zich komen; en hij zeide: Zie het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.
Järgmisel päeval nägi Johannes Jeesust enda poole tulemas ja ütles: „Ennäe, Jumala Tall, kes võtab ära maailma patu!
30 Deze is het, van wien ik sprak: Na mij komt een Man, die mij is voorafgegaan; want Hij bestond eerder dan ik.
Tema on see, kelle kohta ma ütlesin: „Pärast mind tuleb mees, kes on üle minu, sest tema oli enne mind.“
31 Ook ik kende Hem niet; maar juist daarom kwam ik dopen met water, om Hem aan Israël bekend te maken.
Minagi ei tundnud teda, aga just selleks olen ma tulnud veega ristima, et ta saaks Iisraelile nähtavaks.“
32 Nog getuigde Johannes: Ik heb den Geest als een duif uit de hemel zien dalen, en op Hem rusten.
Johannes tunnistas: „Ma nägin Jumala Vaimu otsekui tuvi taevast alla laskumas ja tema peale jäämas.
33 Ook ik kende Hem niet; maar Hij die mij zond, om met water te dopen, Hij sprak tot mij: Op wien ge den Geest ziet nederdalen en rusten, Hij is het, die doopt met den Heiligen Geest.
Ma ei oleks teadnud, kes ta on, aga see, kes läkitas mind veega ristima, ütles mulle: „Kelle peale sa näed Vaimu laskumas ja jäämas, see ristib Püha Vaimuga!“
34 Ik heb het gezien, en ik heb getuigd: Hij is de Zoon van God.
Ma olen näinud ja kuulutan avalikult, et tema on Jumala Poeg.“
35 Daags daarna stond Johannes daar weer met twee zijner leerlingen.
Järgmisel päeval seisis Johannes seal jälle koos kahe oma jüngriga
36 En met de blik op Jesus, die voorbijging, zeide hij: Zie het Lam Gods.
ning, nähes Jeesust möödumas, ütles ta: „Ennäe, see on Jumala Tall!“
37 De twee leerlingen hoorden hem dit zeggen, en gingen Jesus achterna.
Kui need kaks jüngrit seda kuulsid, järgnesid nad Jeesusele.
38 Jesus keerde Zich om, zag dat ze Hem volgden, en sprak tot hen: Wat zoekt gij? Ze zeiden Hem: Rabbi (dat betekent: Meester), waar houdt Gij verblijf?
Jeesus aga pöördus ümber ja, nähes neid enda järel tulemas, küsis: „Mida te tahate?“Nad ütlesid: „Rabi (mis tähendab Õpetajat), kus sa peatud?“
39 Hij zei hun: Komt het zien. Ze kwamen dan zien, waar Hij verblijf hield, en bleven die dag bij Hem. Het was omtrent het tiende uur.
„Tulge ja vaadake!“vastas Jeesus. Oli umbes kümnes tund. Nad läksid, nägid, kus ta peatus, ja jäid selleks päevaks temaga.
40 Andreas, de broer van Simon Petrus, was één van de twee, die dit van Johannes hadden gehoord, en Hem waren gevolgd.
Andreas, Siimon Peetruse vend, oli üks neist kahest, kes oli Johannest kuulnud ja Jeesusele järgnenud.
41 Hij ontmoette zijn broer Simon het eerst, en zeide tot hem: We hebben den Messias (dat betekent: Christus) gevonden.
Ta otsis nüüd kõigepealt üles oma venna Siimoni ja teatas talle: „Me oleme leidnud Messia!“(See tähendab Kristuse.)
42 En hij leidde hem tot Jesus. Jesus zag hem aan, en sprak: Gij zijt Simon, de zoon van Jona; gij zult Kefas heten (dat betekent: Petrus).
Ta tõi venna Jeesuse juurde. Jeesus vaatas talle otsa ja ütles: „Sina oled Siimon, Johannese poeg. Sinu nimeks saab Keefas.“
43 Daags daarna wilde Hij naar Galilea vertrekken; toen ontmoette Hij Filippus. En Jesus zeide tot hem: Volg Mij.
Järgmisel päeval otsustas Jeesus minna Galileasse. Ta leidis Filippuse ja ütles talle: „Järgne mulle!“
44 Filippus was van Betsáida, de stad van Andreas en Petrus.
Filippus oli pärit Betsaidast, samast linnast, kust Andreas ja Peetrus.
45 Filippus ontmoette Natánaël, en sprak tot hem: Van wien Moses in de Wet en ook de profeten hebben geschreven, dien hebben we gevonden: Jesus, den zoon van Josef, uit Názaret.
Filippus otsis üles Naatanaeli ja ütles talle: „Me oleme leidnud tema, kellest kirjutatakse Moosese Seaduses ja prohvetite raamatutes: Jeesuse, Joosepi poja Naatsaretist!“
46 Natánaël zei hem: Kan er iets goeds komen uit Názaret? Filippus zei hem: Kom het zien.
„Kas Naatsaretist võib tulla midagi head?“küsis Naatanael. „Tule ja vaata!“vastas Filippus.
47 Jesus zag Natánaël naar Zich toe komen, en zeide van hem: Ziedaar een waar Israëliet, in wien geen bedrog is.
Nähes Naatanaeli lähenemas, ütles Jeesus: „See on tõeline iisraellane, kelles ei ole pettust!“
48 Natánaël zeide Hem: Hoe kent Gij mij? Jesus gaf hem ten antwoord: Voordat Filippus u riep, zag Ik u onder de vijgeboom.
„Kust sa mind tunned?“imestas Naatanael. „Ma nägin sind, kui sa olid viigipuu all, enne kui Filippus sind kutsus, “ütles Jeesus.
49 Natánaël antwoordde Hem: Rabbi, Gij zijt de Zoon van God; Gij zijt de Koning van Israël.
„Rabi, “vastas Naatanael talle, „sina oled Jumala Poeg, sina oled Iisraeli kuningas!“
50 Jesus antwoordde hem: Gelooft ge, omdat Ik u zeide: Ik zag u onder de vijgeboom? Grotere dingen zult ge zien.
„Sa usud, kuna ma ütlesin, et ma nägin sind viigipuu all?“ütles Jeesus. „Sa saad näha suuremaid asju kui see.
51 En Hij sprak tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Gij zult de hemel geopend zien, en de engelen Gods zien opstijgen en nederdalen over den Mensenzoon.
Tõesti, tõesti, ma ütlen teile, te näete taevast avatuna ning Jumala ingleid tõusmas ja laskumas Inimese Poja juurde.“
