Johannes 5
1 Daarna was er een feest der Joden, en Jesus ging naar Jerusalem op.
Дупэ ачея ера ун празник ал иудеилор; ши Исус С-а суит ла Иерусалим.
2 Nu is er te Jerusalem, bij de Schaapspoort, een badinrichting met vijf zuilengangen, in het hebreeuws Bezata geheten.
Ын Иерусалим, лынгэ Поарта Оилор, есте о скэлдэтоаре, нумитэ ын еврееште Бетесда, каре аре чинч придвоаре.
3 Daarin lag een grote menigte zieken, blinden, kreupelen, lammen, op de beweging van het water te wachten.
Ын придвоареле ачестя зэчяу о мулциме де болнавь, орбь, шкьопь, ускаць, каре аштептау мишкаря апей.
4 Want een engel des Heren daalde van tijd tot tijd naar de vijver af, en bracht het water in beroering; wie dan het eerst na de beweging van het water daarin afdaalde, werd gezond, aan wat kwaal hij ook leed.
Кэч ун ынӂер ал Домнулуй се кобора, дин кынд ын кынд, ын скэлдэтоаре ши тулбура апа. Ши чел динтый каре се кобора ын еа, дупэ тулбураря апей, се фэчя сэнэтос, орьче боалэ ар фи авут.
5 Daar was nu een man, die acht en dertig jaar ziek was.
Аколо се афла ун ом болнав де трейзечь ши опт де ань.
6 Toen Jesus hem zag liggen, en vernam, dat hij reeds lange tijd lijdende was, sprak Hij tot hem: Wilt ge gezond worden?
Исус, кынд л-а вэзут зэкынд ши фииндкэ штия кэ есте болнав де мултэ време, й-а зис: „Врей сэ те фачь сэнэтос?”
7 De zieke antwoordde Hem: Heer, ik heb niemand om mij in de vijver te helpen, als het water in beweging komt; en terwijl ik mij er heen sleep, gaat een ander er vóór mij in.
„Доамне”, Й-а рэспунс болнавул, „н-ам пе нимень сэ мэ баӂе ын скэлдэтоаре кынд се тулбурэ апа ши, пынэ сэ мэ дук еу, се кобоарэ алтул ынаинтя мя.”
8 Jesus sprak tot hem: Sta op, neem uw bed op, en ga.
„Скоалэ-те”, й-а зис Исус, „ридикэ-ць патул ши умблэ.”
9 En aanstonds werd de man gezond; hij nam zijn rustbed op, en liep. Maar het was sabbat die dag.
Ындатэ омул ачела с-а фэкут сэнэтос, шь-а луат патул ши умбла. Зиуа ачея ера о зи де Сабат.
10 De Joden zeiden dus tot den genezene: Het is sabbat; ge moogt uw rustbed niet dragen.
Иудеий зичяу деч челуй че фусесе виндекат: „Есте зиуа Сабатулуй, ну-ць есте ынгэдуит сэ-ць ридичь патул.”
11 Hij antwoordde hun: Die mij gezond heeft gemaakt, heeft me gezegd: Neem uw bed op, en ga.
Ел ле-а рэспунс: „Чел че м-а фэкут сэнэтос мь-а зис: ‘Ридикэ-ць патул ши умблэ.’”
12 Ze vroegen hem: Wie is de man, die u zeide: Neem uw bed op, en ga?
Ей л-ау ынтребат: „Чине есте омул ачела каре ць-а зис: ‘Ридикэ-ць патул ши умблэ’?”
13 Maar de genezene wist niet, wie het was; want Jesus had Zich onder de menigte teruggetrokken, die zich daar ter plaatse bevond.
Дар чел виндекат ну штия чине есте, кэч Исус Се фэкусе невэзут дин нородул каре ера ын локул ачела.
14 Later trof Jesus hem in de tempel, en sprak tot hem: Zie, ge zijt gezond geworden: zondig niet meer, opdat u niets ergers overkomt.
Дупэ ачея, Исус л-а гэсит ын Темплу ши й-а зис: „Ятэ кэ те-ай фэкут сэнэтос; де акум сэ нумай пэкэтуешть, ка сэ ну ци се ынтымпле чева май рэу.”
15 De man ging nu aan de Joden berichten, dat het Jesus was, die hem had genezen.
Омул ачела с-а дус ши а спус иудеилор кэ Исус есте Ачела каре-л фэкусе сэнэтос.
16 Daarom werd Jesus door de Joden vervolgd, omdat Hij zo iets op de sabbat deed.
Дин причина ачаста, иудеий ау ынчепут сэ урмэряскэ пе Исус ши кэутау сэ-Л омоаре, фииндкэ фэчя ачесте лукрурь ын зиуа Сабатулуй.
17 Maar Jesus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot heden toe; zo doe Ik het ook.
Дар Исус ле-а рэспунс: „ТатэлМеу лукрязэ пынэ акум ши Еу, де асеменя, лукрез.”
18 Nu zochten de Joden nog meer Hem te doden; want Hij brak niet enkel de sabbat, maar noemde ook God zijn eigen Vader, en stelde Zich dus met God gelijk. Jesus nam dus het woord, en sprak:
Токмай де ачея кэутау ши май мулт иудеий сэ-Л омоаре, ну нумай фииндкэ дезлега зиуа Сабатулуй, дар ши пентру кэ зичя кэ Думнезеу есте Татэл Сэу ши Се фэчя, астфел, деопотривэ ку Думнезеу.
19 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Niets kan de Zoon doen uit Zichzelf, maar alleen wat Hij den Vader ziet doen; want al wat Deze doet, dat doet de Zoon eveneens.
Исус а луат дин ноу кувынтул ши ле-а зис: „Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ Фиулну поате фаче нимик де ла Сине; Ел ну фаче декыт че веде пе Татэл фэкынд ши тот че фаче Татэл, фаче ши Фиул ынтокмай.
20 Want de Vader heeft den Zoon lief, en laat Hem alles zien wat Hij doet. —En nog groter werken zal Hij Hem tonen, zodat gij verwonderd zult staan.
КэчТатэл юбеште пе Фиул ши-Й аратэ тот че фаче; ши-Й ва арэта лукрэрь май марь декыт ачестя, ка вой сэ вэ минунаць.
21 Want zoals de Vader de doden opwekt en levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend al wie Hij wil.
Ын адевэр, дупэ кум Татэл ынвие морций ши ле дэ вяцэ, тот ашаши Фиул дэ вяцэ куй вря.
22 Ja, de Vader oordeelt niemand, maar heeft het oordeel geheel aan den Zoon gegeven,
Татэл нич ну жудекэ пе нимень, чи тоатэ жудеката адат-о Фиулуй,
23 opdat allen den Zoon zouden eren, zoals ze den Vader eren. Wie den Zoon niet eert, eert ook den Vader niet, die Hem gezonden heeft.
пентру ка тоць сэ чинстяскэ пе Фиул кум чинстеск пе Татэл. Чинену чинстеште пе Фиул ну чинстеште пе Татэл, каре Л-а тримис.
24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie luistert naar mijn woord, en in Hem gelooft, die Mij heeft gezonden, hij heeft het eeuwige leven, en in het gericht komt hij niet; maar hij is overgegaan van de dood tot het leven. — (aiōnios g166)
Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ чинеаскултэ кувинтеле Меле ши креде ын Чел че М-а тримис аре вяца вешникэ ши ну вине ла жудекатэ, чиа трекут дин моарте ла вяцэ. (aiōnios g166)
25 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Er komt een uur, en het is er reeds, waarin de doden de stem van Gods Zoon zullen horen; en die er naar luisteren, zullen herleven.
Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ вине часул, ши акум а ши венит, кынд чей морцьвор аузи гласул Фиулуй луй Думнезеу ши чей че-л вор аскулта вор ынвия.
26 Want zoals de Vader in Zichzelf het leven heeft, zo gaf Hij ook aan den Zoon, het leven in Zichzelf te hebben.
Кэч, дупэ кум Татэл аре вяца ын Сине, тот аша а дат ши Фиулуй сэ айбэ вяца ын Сине.
27 Ook gaf Hij Hem macht, om oordeel te vellen, omdat Hij de Mensenzoon is.
Ши Й-адат путере сэ жудече, ынтрукытесте Фиу ал омулуй.
28 Verwondert u hierover niet. Want het uur komt, dat allen, die in de grafsteden zijn, zijn stem zullen horen;
Ну вэ мираць де лукрул ачеста, пентру кэ вине часул кынд тоць чей дин морминте вор аузи гласул Луй
29 en zij die het goede hebben gedaan, zullen er uitgaan tot opstanding ten leven, maar zij die het kwade hebben verricht, tot opstanding ten oordeel.
шивор еши афарэ дин еле. Чей че ау фэкут бинеле вор ынвия пентру вяцэ, яр чей чеау фэкут рэул вор ынвия пентру жудекатэ.
30 Ik kan niets doen uit Mijzelf; maar Ik oordeel naar wat Ik hoor; en mijn oordeel is rechtvaardig, omdat Ik mijn eigen wil niet zoek, maar de wil van Hem die Mij heeft gezonden.
Еуну пот фаче нимик де ла Мине Ынсумь: жудек дупэ кум ауд; ши жудеката Мя есте дряптэ, пентру кэ нукаут сэ фак воя Мя, чи воя Татэлуй, каре М-а тримис.
31 Indien Ik over Mijzelf getuig, dan is mijn getuigenis niet betrouwbaar.
Дакэ Еу мэртурисеск деспре Мине Ынсумь, мэртурия Мя ну есте адевэратэ.
32 Er is een ander, die over Mij getuigt; en Ik weet, dat het getuigenis, dat Hij over Mij aflegt, betrouwbaar is. —
Есте ун Алтулкаре мэртурисеште деспре Мине; ши штиу кэ мэртурисиря пе каре о фаче Ел деспре Мине есте адевэратэ.
33 Gij hebt een gezantschap naar Johannes gezonden; en hij heeft voor de waarheid getuigd.
Вой аць тримис ла Иоан, шиел а мэртурисит пентру адевэр.
34 Zeker, Ik aanvaard geen getuigenis van een mens; maar Ik zeg dit, opdat gij gered moogt worden.
Ну кэ мэртурия пе каре о примеск Еу вине де ла ун ом, дар спун лукруриле ачестя пентру ка сэ фиць мынтуиць.
35 Hij was de brandende en hel schijnende lamp; gij hebt u zelfs een ogenblik in zijn licht willen verheugen. — (questioned)
Иоан ера лумина каре есте апринсэ шилуминязэ ши войаць врут сэ вэ веселиць кытэва време ла лумина луй.
36 Maar Ik heb een getuigenis groter dan dat van Johannes: want de werken, die de Vader Mij te volbrengen gaf, de werken juist die Ik doe, zij getuigen van Mij, dat de Vader Mij gezonden heeft. —
Дар Еуам о мэртурие май маре декыт а луй Иоан, кэч лукрэриле пе каре Ми ле-а дат Татэл сэ ле сэвыршеск, токмай лукрэрилеачестя пе каре ле фак Еу, мэртурисеск деспре Мине кэ Татэл М-а тримис.
37 Ook heeft de Vader, die Mij zond, zelf over Mij getuigd. Nooit hebt gij zijn stem gehoord, en nooit zijn wezen gezien;
Ши Татэл, каре М-а тримис, амэртурисит Ел Ынсушь деспре Мине. Вой нуЙ-аць аузит ничодатэ гласул, ну Й-аць вэзут делок фаца
38 zelfs zijn woord hebt gij niet eens blijvend in u, omdat gij Hem niet gelooft, dien Hij gezonden heeft.
ши Кувынтул Луй ну рэмыне ын вой, пентру кэ ну кредець ын Ачела пе каре Л-а тримис Ел.
39 Gij onderzoekt de Schriften, want gij meent, daarin het eeuwige leven te hebben; welnu, zij zijn het, die van Mij getuigen. (aiōnios g166)
ЧерчетацьСкриптуриле, пентру кэ сокотиць кэ ын елеавець вяца вешникэ, дар токмай еле мэртурисеск деспре Мине. (aiōnios g166)
40 Maar gij wilt niet tot Mij komen, om het leven te hebben.
Шину врець сэ вениць ла Мине, ка сэ авець вяца!
41 Eer van mensen aanvaard Ik niet.
Еуну умблу дупэ слава каре вине де ла оамень.
42 Maar Ik ken u: gij hebt de liefde Gods niet in u.
Дар штиу кэ н-авець ын вой драгосте де Думнезеу.
43 Ik ben gekomen in de naam van mijn Vader, maar gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dan neemt gij hem aan.
Еу ам венит ын Нумеле Татэлуй Меу, ши ну Мэ примиць; дакэ ва вени ун алтул, ын нумеле луй ынсушь, пе ачела ыл вець прими.
44 Hoe zoudt gij kunnen geloven, gij die u door elkander laat eren, maar de eer niet zoekt, die komt van den enigen God?
Кумпутець креде вой, каре умблаць дупэ слава пе каре в-о даць уний алтора ши ну кэутаць славакаре вине де ла сингурул Думнезеу?
45 Denkt niet, dat Ik u aanklagen zal bij den Vader; uw aanklager is Moses, op wien gij uw hoop hebt gesteld.
Сэ ну кредець кэ вэ вой ынвинуи ынаинтя Татэлуй; естечине сэ вэ ынвинуяскэ: Мойсе, ын каре в-аць пус нэдеждя.
46 Want zo gij Moses hadt geloofd, dan zoudt gij ook in Mij geloven; want over Mij heeft hij geschreven.
Кэч, дакэ аць креде пе Мойсе, М-аць креде ши пе Мине, пентру кэел а скрис деспре Мине.
47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zoudt gij dan mijn woorden geloven?
Дар, дакэ ну кредець челе скрисе де ел, кум вець креде кувинтеле Меле?”
