< Johannes 21 >

1 Daarna verscheen Jesus nogmaals aan de leerlingen bij het meer van Tibérias. Hij verscheen op de volgende wijze:
Masuole chu, Tiberias dîla a ruoisingei kôm Jisua ânlâr nôka. Hi anghin neinun ahongtunga.
2 Eens waren Simon Petrus, Tomas, ook Didumus geheten, Natánaël uit Kana van Galilea, de zonen van Zebedeüs, en twee anderen van zijn leerlingen bijeen.
Simon Peter, Thomas (Ânphîr an ti) Nathanael (Galilee ram Cana mi), Zebedee nâipasalngei le Jisua ruoisi dang inik ngei anrêngin an intûpa.
3 Simon Petrus zeide tot hen: Ik ga vissen. Ze zeiden hem: Dan gaan wij met u mee. Ze trokken er dan op uit, en gingen de boot in; maar die nacht vingen ze niets.
Simon Peter'n adangngei kôm, “Nga sûr rangin se ki tih,” a tia. Anni han a kôm, “Keini khom juong sa kin tih,” an tipea. Masikin rukuonga an se zoia, aniatachu hani jâna han chu ite man mak ngei.
4 Toen reeds de morgen was aangebroken, stond Jesus aan het strand; maar de leerlingen wisten niet, dat het Jesus was.
Nisa ahong suokin chu Jisua tuipanga ândinga, aniatachu ruoisingei han Jisua ani ti riet mak ngeia.
5 Jesus sprak tot hen: Jonge mannen, hebt gij wat vis? Ze antwoordden Hem: Neen.
Hanchu Jisua'n an kôm, “Ruothartengei, ite man mak chei mo?” tiin a rekel ngeia. “Ite man mak me” tiin an thuona.
6 Hij zei hun: Werpt het net uit rechts van de boot, dan zult gij slagen. Ze wierpen het net uit; maar door het groot aantal vissen konden ze het niet meer ophalen.
Ama'n an kôm, “Rukuong changtieng han nin lên ha vôr ungla male man nin tih,” a tipe ngeia. Masikin an lên hah an vôra nga an man tam rai sikin rukuong sûnga kai nôk thei khâi mak ngeia.
7 Nu sprak de leerling, dien Jesus liefhad, tot Petrus: Het is de Heer! Toen Simon Petrus hoorde, dat het de Heer was, deed hij, daar hij ontkleed was, zijn mantel om, en wierp zich in het meer.
Jisua'n a lungkham ngâipu ruoisi han Peter kôm, “Pumapa kêng ani ngaso!” a tipea. Peter'n Pumapa ke ani ti a rietin chu a puon a bomduopa (korongin aom ani sikin) male tuia ânchôm zoia.
8 Daar men zich niet ver van de kust bevond, slechts ongeveer tweehonderd el, kwamen de andere leerlingen met de boot, en sleepten het net met de vissen achter zich aan.
Ruoisi dangngei chu rukuong leh tuirakham tieng an honga, lêna nga sipmatin an kaisuoa, tâng renga hah la bâk maka meter razakhat dôr ani.
9 Toen ze geland waren, zagen ze een kolenvuur liggen, en vis en brood er bovenop.
Tuirakham an hong suokin chu rohol leh mei tho, le achunga nga le vâipôl alekti aom an hong mua.
10 Jesus zeide hun: Haalt van de vissen, die ge nu gevangen hebt.
Hanchu Jisua'n an kôm, “Atûn renga nin nga sûr senkhat hah hin hong chôi ta u,” a tipe ngeia.
11 Simon Petrus ging aan boord, en sleepte het net aan wal; het was vol grote vissen, honderd drie en vijftig in getal; en ondanks dit aantal was het net niet gescheurd.
Simon Peter'n rukuonga chuongin nga lienpapa lên sipmatin tânga a kaisuoa, anrêngin razakhat sômrangnga inthum ani; madôra nga tam khom nisenla lên chu chet mak.
12 Jesus zei hun: Komt ontbijten. Niemand van de leerlingen durfde Hem vragen: Wie zijt Gij? Want ze wisten, dat het de Heer was.
Jisua'n an kôm, “Hong ungla, sâk roi” a tipe ngeia. Ruoisingei lâia tutên “Tumo ni ni?” ti luo rekel ngam mak ngei Pumapa ani tiin an riet minthâr sikin.
13 Jesus kwam nader, nam het brood en gaf het hun, en de vis eveneens.
Hanchu Jisua a sea, vaîpôl a lâka a sem pe ngeia, ma angdên han nga khom a sem pe ngei nôka.
14 Zo verscheen Jesus nu de derde maal aan zijn leerlingen, na zijn verrijzenis uit de doden.
Ma hah Jisua'n thina renga ânthoinôk suole a ruoisingei kôma ânlâr avoithumna ani.
15 Toen ze hadden ontbeten, sprak Jesus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Johannes, bemint ge Mij meer dan de anderen hier? Hij zei Hem: Ja, Heer, Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zei hem: Weid mijn lammeren.
An sâk suole chu Jisua'n Simon Peter kôm, “Simon John nâipasal, hi adangngei min lungkham nêkin mi ni lungkham uol mo?” a tia. Ama'n a kôm, “O, Pumapa, nang ku lungkham tiin ni riet,” tiin a thuona. Jisua'n a kôm, “Ke belringei donsûi roh,” a tipea.
16 Hij sprak tot hem een tweede maal: Simon, zoon van Johannes, bemint ge Mij? Hij zei Hem: Ja Heer, Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zei hem: Weid mijn schaapjes.
Avoiniknân Jisua'n a kôm, “Simon John nâipasal, mi ni lungkham mo?” a tia. “O, Pumapa, nang ku lungkham ti ni riet,” tiin a thuona. Jisua'n a kôm, “Ke belringei donsûi roh,” a tipea.
17 Hij sprak tot hem een derde maal: Simon, zoon van Johannes, bemint ge Mij? Petrus werd bedroefd, omdat Hij hem voor de derde maal had gezegd: Bemint ge Mij? En hij zeide Hem: Heer, Gij weet alles; Gij weet toch, dat ik U liefheb. Jesus sprak tot hem: Weid mijn schapen.
Avoithumnân Jisua'n a kôm, “Simon John nâipasal, mi ni lungkham mo?” a tipea. Jisua'n vêlthum, “Mi ni lungkham mo?” tiin a rekel sikin Peter ahong innguikhak zoia, masikin, “Pumapa neinuntin ni riet leta; nang ku lungkham ti khom ni riet!” a tia. Jisua'n a kôm, “Ke belri donsûi roh.
18 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Toen ge jong waart, deedt ge zelf uw gordel aan en zijt ge gegaan, waarheen ge zelf hebt gewild; maar wanneer ge oud zijt, zult ge uw handen uitstrekken, een ander zal u omgorden, en u brengen waar ge niet heen wilt.
Chongdiktak nang ki ril: na nâipang lâihan chu nên thoka nu nuomna titieng ne se thei ngâia; aniatachu ulien ni ni tikin chu nu kutngei mazar na ta, tûn mini nang khit pe an ta nu nuom loina titieng nang tuong an tih,” a tipea.
19 Dit zeide Hij om aan te duiden, door welke dood hij God zou verheerlijken. En na deze woorden zeide Hij hem: Volg Mij.
(Hi chong hih Jisua'n a ti pena chu Pathien roiinpuina rangin Peter thi rang tie rietna ranga ani.) Hanchu Jisua'n a kôm, “Mi jûi roh!” a tipea.
20 Toen Petrus zich omkeerde, zag hij den leerling, dien Jesus liefhad, hen volgen; dezelfde namelijk, die bij de maaltijd aan zijn borst had gerust en gezegd had: Heer, wie is het, die U verraadt?
Peter a hônheiin chu ruoisi dang, Jisua'n a lungkham ngâipu, jânbu an nêk lâia Jisua tieng hôn ôna, “Pumapa, tumo nang a minsûr rang?” tia rekelpu hah a nûk a jûi a mua.
21 Toen Petrus hem zag, sprak hij tot Jesus: Heer; en hij dan?
Peter'n ama hah a mûn chu Jisua kôm, “Pumapa hipa hi rêkte imo a tho rang?” tiin a rekela.
22 Jesus zeide hem: Indien Ik hem wil laten blijven totdat Ik kom, wat maakt dit uit voor u? Volg Mij!
Jisua'n a kôm, “Ku juong nôk mâka lei ring tit rangin nuom ngân inlang imo no lo rang? Mi jûi roh!” tiin a thuona.
23 Zo verspreidde zich het gerucht onder de broeders, dat deze leerling niet zou sterven. Maar Jesus had hem niet gezegd, dat hij niet sterven zou, maar: Indien Ik hem wil laten blijven tot Ik kom, wat maakt dit uit voor u?
Masikin ha ruoisi hah thi no nih tiin, Jisua nûkjûingei lâia ânthang zoi. Aniatachu Jisua'n thi no nih a tina nimaka; “Ku juong nôk mâka lei ring tit rangin nuom ngân inlang imo no lo rang?” kêng a ti ani.
24 Dit is de leerling, die hiervan getuigt, en dit heeft geschreven; en we weten, dat zijn getuigenis waarachtig is.
Ama hih ruoisi, hi neinunngei a tipu le a miziekpu khom ania; male a ti ngei khom hih adik ani tiin ei riet.
25 Er is nog veel meer wat Jesus gedaan heeft; zo het stuk voor stuk werd beschreven, dan zou zelfs de wereld, dunkt me, de boeken niet kunnen bevatten, die er over te schrijven zijn.
Atûn, Jisua sintho neinun dang tamtak aoma. Mangei murdi hah miziek var rang nisenla chu, mizieka om lekhabungei chu rammuol pumpui khom keng rangin minhoi mu-ung.

< Johannes 21 >