< Johannes 2 >

1 En de derde dag werd er een bruiloft gevierd te Kana van Galilea. De moeder van Jesus was er tegenwoordig,
អនន្តរំ ត្រុតីយទិវសេ គាលីល៑ ប្រទេឝិយេ កាន្នានាម្និ នគរេ វិវាហ អាសីត៑ តត្រ ច យីឝោម៌ាតា តិឞ្ឋត៑។
2 en ook Jesus met zijn leerlingen waren ter bruiloft genodigd.
តស្មៃ វិវាហាយ យីឝុស្តស្យ ឝិឞ្យាឝ្ច និមន្ត្រិតា អាសន៑។
3 En toen er gebrek kwam aan wijn, sprak de moeder van Jesus tot Hem: Ze hebben geen wijn meer.
តទនន្តរំ ទ្រាក្ឞារសស្យ ន្យូនត្វាទ៑ យីឝោម៌ាតា តមវទត៑ ឯតេឞាំ ទ្រាក្ឞារសោ នាស្តិ។
4 Maar Jesus zeide haar: Vrouw, wat is er tussen Mij en u? Nog is mijn uur niet gekomen.
តទា ស តាមវោចត៑ ហេ នារិ មយា សហ តវ កិំ កាយ៌្យំ? មម សមយ ឥទានីំ នោបតិឞ្ឋតិ។
5 Zijn moeder sprak tot de bedienden: Doet wat Hij u zeggen zal.
តតស្តស្យ មាតា ទាសានវោចទ៑ អយំ យទ៑ វទតិ តទេវ កុរុត។
6 Daar waren nu zes stenen kruiken, elk van twee of drie maten inhoud, die er voor de joodse reiniging waren geplaatst.
តស្មិន៑ ស្ថានេ យិហូទីយានាំ ឝុចិត្វករណវ្យវហារានុសារេណាឍកៃកជលធរាណិ បាឞាណមយានិ ឞឌ្វ្ឫហត្បាត្រាណិអាសន៑។
7 Jesus zei hun: Vult de kruiken met water. Ze vulden ze tot boven toe.
តទា យីឝុស្តាន៑ សវ៌្វកលឝាន៑ ជលៃះ បូរយិតុំ តានាជ្ញាបយត៑, តតស្តេ សវ៌្វាន៑ កុម្ភានាកណ៌ំ ជលៃះ បយ៌្យបូរយន៑។
8 Toen sprak Hij tot hen: Schept er nu uit, en brengt het naar den hofmeester. Ze brachten het.
អថ តេភ្យះ កិញ្ចិទុត្តាយ៌្យ ភោជ្យាធិបាតេះសមីបំ នេតុំ ស តានាទិឝត៑, តេ តទនយន៑។
9 Zodra nu de hofmeester van het water geproefd had, dat wijn was geworden, (hij wist niet, waar die vandaan kwam; maar de bedienden, die het water hadden geschept, wisten het wel), riep de hofmeester den bruidegom,
អបរញ្ច តជ្ជលំ កថំ ទ្រាក្ឞារសោៜភវត៑ តជ្ជលវាហកាទាសា ជ្ញាតុំ ឝក្តាះ កិន្តុ តទ្ភោជ្យាធិបោ ជ្ញាតុំ នាឝក្នោត៑ តទវលិហ្យ វរំ សំម្ពោទ្យាវទត,
10 en zeide tot hem: Iedereen schenkt eerst de goede wijn, en als men goed gedronken heeft, dan de mindere soort; maar gij hebt de goede wijn tot nu toe bewaard.
លោកាះ ប្រថមំ ឧត្តមទ្រាក្ឞារសំ ទទតិ តឞុ យថេឞ្ដំ បិតវត្សុ តស្មា កិញ្ចិទនុត្តមញ្ច ទទតិ កិន្តុ ត្វមិទានីំ យាវត៑ ឧត្តមទ្រាក្ឞារសំ ស្ថាបយសិ។
11 Zo deed Jesus zijn eerste wonder te Kana van Galilea, en openbaarde Hij zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem.
ឥត្ថំ យីឝុគ៌ាលីលប្រទេឝេ អាឝ្ចយ៌្យកាម៌្ម ប្រារម្ភ និជមហិមានំ ប្រាកាឝយត៑ តតះ ឝិឞ្យាស្តស្មិន៑ វ្យឝ្វសន៑។
12 Daarna vertrok Hij naar Kafárnaum; Hij zelf met zijn moeder en broeders en zijn leerlingen; en zij bleven daar enkele dagen.
តតះ បរម៑ ស និជមាត្រុភ្រាត្រុស្ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធ្ំ កផន៌ាហូមម៑ អាគមត៑ កិន្តុ តត្រ ពហូទិនានិ អាតិឞ្ឋត៑។
13 Toen het paasfeest der Joden nabij was, trok Jesus naar Jerusalem op.
តទនន្តរំ យិហូទិយានាំ និស្តារោត្សវេ និកដមាគតេ យីឝុ រ្យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆត៑។
14 Hij zag in de tempel de verkopers van runderen, schapen en duiven; ook de geldwisselaars, die zich daar hadden neergezet.
តតោ មន្ទិរស្យ មធ្យេ គោមេឞបារាវតវិក្រយិណោ វាណិជក្ឞ្ចោបវិឞ្ដាន៑ វិលោក្យ
15 En Hij maakte een zweep van koorden, dreef ze allen met schapen en runderen de tempel uit, en smeet het geld der wisselaars op de grond en de tafels omver.
រជ្ជុភិះ កឝាំ និម៌្មាយ សវ៌្វគោមេឞាទិភិះ សាទ៌្ធំ តាន៑ មន្ទិរាទ៑ ទូរីក្ឫតវាន៑។
16 En tot de duivenverkopers zeide Hij: Weg ermee; maakt het huis van mijn Vader niet tot een verkooplokaal.
វណិជាំ មុទ្រាទិ វិកីយ៌្យ អាសនានិ ន្យូព្ជីក្ឫត្យ បារាវតវិក្រយិភ្យោៜកថយទ៑ អស្មាត៑ ស្ថានាត៑ សវ៌ាណ្យេតានិ នយត, មម បិតុគ្ឫហំ វាណិជ្យគ្ឫហំ មា កាឞ៌្ដ។
17 Toen herinnerden zich zijn leerlingen, dat er geschreven staat: "De ijver voor uw huis zal Mij verteren."
តស្មាត៑ តន្មន្ទិរាត៌្ហ ឧទ្យោគោ យស្តុ ស គ្រសតីវ មាម៑។ ឥមាំ ឝាស្ត្រីយលិបិំ ឝិឞ្យាះសមស្មរន៑។
18 Maar nu namen de Joden het woord, en zeiden tot Hem: Wat teken laat Gij ons zien, om zo te mogen optreden?
តតះ បរម៑ យិហូទីយលោកា យីឞិមវទន៑ តវមិទ្ឫឝកម៌្មករណាត៑ កិំ ចិហ្នមស្មាន៑ ទឝ៌យសិ?
19 Jesus gaf hun ten antwoord: Breekt deze tempel af, en in drie dagen zal Ik hem opbouwen.
តតោ យីឝុស្តានវោចទ៑ យុឞ្មាភិរេ តស្មិន៑ មន្ទិរេ នាឝិតេ ទិនត្រយមធ្យេៜហំ តទ៑ ឧត្ថាបយិឞ្យាមិ។
20 De Joden zeiden: Zes en veertig jaar heeft men aan deze tempel gewerkt, en zult Gij hem in drie dagen opbouwen?
តទា យិហូទិយា វ្យាហាឞ៌ុះ, ឯតស្យ មន្ទិរស និម៌្មាណេន ឞដ្ចត្វារិំឝទ៑ វត្សរា គតាះ, ត្វំ កិំ ទិនត្រយមធ្យេ តទ៑ ឧត្ថាបយិឞ្យសិ?
21 Maar Hij sprak over de tempel van zijn lichaam.
កិន្តុ ស និជទេហរូបមន្ទិរេ កថាមិមាំ កថិតវាន៑។
22 Toen Hij dan van de doden verrezen was, herinnerden zich zijn leerlingen, dat Hij dit had gezegd; en ze geloofden in de Schrift, en in het woord, dat Jesus gesproken had.
ស យទេតាទ្ឫឝំ គទិតវាន៑ តច្ឆិឞ្យាះ ឝ្មឝានាត៑ តទីយោត្ថានេ សតិ ស្ម្ឫត្វា ធម៌្មគ្រន្ថេ យីឝុនោក្តកថាយាំ ច វ្យឝ្វសិឞុះ។
23 Terwijl Hij nu gedurende het paasfeest te Jerusalem was, geloofden er velen in zijn naam bij het zien van de tekenen, die Hij verrichtte.
អនន្តរំ និស្តារោត្សវស្យ ភោជ្យសមយេ យិរូឝាលម៑ នគរេ តត្ក្រុតាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ វិលោក្យ ពហុភិស្តស្យ នាមនិ វិឝ្វសិតំ។
24 Maar Jesus zelf had geen vertrouwen in hen, omdat Hij allen kende,
កិន្តុ ស តេឞាំ ករេឞុ ស្វំ ន សមប៌យត៑, យតះ ស សវ៌្វានវៃត៑។
25 en omdat Hij niet nodig had, dat men Hem over iemand inlichtingen gaf. Want zelf wist Hij heel goed, wat er omging in den mens.
ស មានវេឞុ កស្យចិត៑ ប្រមាណំ នាបេក្ឞត យតោ មនុជានាំ មធ្យេ យទ្យទស្តិ តត្តត៑ សោជានាត៑។

< Johannes 2 >