Johannes 19
1 Toen liet Pilatus Jesus geselen.
Te vaengah Pilat loh Jesuh te a doek tih a boh sak.
2 En de soldaten vlochten een kroon van doornen, en zetten ze Hem op het hoofd; ze wierpen Hem een purperen mantel om,
Rhalkap rhoek long khaw hling rhuisam a vaeh uh tih a lu ah a khuem sakuh. Te phoeiah daidi himbai neh a khuk uh.
3 traden op Hem toe, en zeiden: Wees gegroet, koning der Joden. En ze sloegen Hem in het gelaat.
Te phoeiah amah te a paan uh tih, “Judah rhoek kah manghai te uem uh lah,” a ti uh phoeiah kutcaihnah la a khueh uh.
4 Nu kwam Pilatus weer naar buiten, en sprak tot hen: Zie, ik breng Hem u naar buiten, om u te doen weten, dat ik volstrekt geen schuld in Hem vind.
Te phoeiah Pilat te phawn koep cet tih amih te, “Anih he nangmih taengah phawn kang hal coeng ne. Te daengah ni anih soah paelnaehnah ka hmuh pawt te na ming uh eh,” a ti nah.
5 Jesus kwam dus naar buiten, met de doornenkroon en de purperen mantel. En hij sprak tot hen: Ziet den mens.
Jesuh tah pawh ha thoeng vaengah hling rhuisam neh daidi himbai te a bai. Pilat long khaw amih taengah, “Hlang aih he,” a ti nah.
6 Maar toen de opperpriesters en trawanten Hem zagen, schreeuwden ze het uit: Aan het kruis, aan het kruis met Hem! Pilatus zei hun: Neemt Hem zelf, en kruisigt Hem; want ik vind geen schuld in Hem.
Te dongah khosoihham rhoek neh tueihyoeih rhoek loh amah te a hmuh uh vaengah a ho uh tih, “Tai laeh, tai laeih,” a ti uh. Pilat loh amih taengah, “Amah he namamih loh khuen uh lamtah tai uh. Kai tah a soah paelnaehnah ka hmuh moenih,” a ti nah.
7 De Joden antwoordden hem: We hebben een Wet, en volgens de Wet moet Hij sterven; want Hij heeft Zich uitgegeven voor Zoon van God.
Judah rhoek loh, “Kaimih loh olkhueng ka khueh uh. Te dongah amah te Pathen capa la a sak uh dongah olkhueng vanbangla a duek ham a kuek,” a ti uh.
8 Toen Pilatus dit hoorde, werd hij nog meer bevreesd.
Pilat loh hekah olka a yaak vaengah taoe a rhih.
9 Hij ging opnieuw het rechthuis binnen, en sprak tot Jesus: Van waar zijt Gij? Maar Jesus gaf hem geen antwoord.
Te dongah khoboeiyung la koep kun tih Jesuh te, “Nang mekah nim?” a ti nah. Tedae Jesuh loh anih te ollannah khaw thuung pawh.
10 Pilatus zeide Hem dus: Staat Gij mij niet te woord? Weet Gij niet, dat ik de macht heb, om U vrij te laten, en de macht, om U te kruisigen?
Te dongah Pilat loh, “Kai rhae nan voek pawh. Nang hlah ham saithainah ka khueh tih nang tai ham khaw saithainah ka khueh te na ming moenih a?” a ti nah.
11 Jesus antwoordde: Ge zoudt niet de minste macht over Mij hebben, zo ze u niet van hogerhand was gegeven; die Mij aan u heeft overgeleverd, draagt daarom groter schuld.
Jesuh loh, “Nang taengah soben lamkah paek la a om pawt atah kai taengah saithainah na khueh loeng loeng moenih. Te dongah nang taengah kai aka voei loh a nah la tholhnah a khueh,” a ti nah.
12 Om die reden trachtte Pilatus Hem in vrijheid te stellen. Maar de Joden schreeuwden het uit: Als ge Hem vrijlaat, zijt ge niet keizersgezind. Wie zich voor koning uitgeeft, staat tegen den keizer op.
Te vaeng lamkah Pilat loh Jesuh te hlah ham a dawn. Tedae Judah rhoek te pang uh tih, “Anih he na hlah atah Kaisar kah paya la na om moenih. Amah te manghai la aka saii uh boeih loh Kaisar te a tloelh,” a ti uh.
13 Toen Pilatus dit hoorde, leidde hij Jesus naar buiten, en zette zich op de rechterstoel neer, op de plaats die Litostrótos heet, Gábbata in het hebreeuws.
Hekah olka te a yaak dongah Pilat loh Jesuh te phawn a mawt. Te vaengah amah te lungphaih tedae Hebrew ol la Gabbatha la a khue hmuen kah ngolkhoel soah ngol.
14 Het was nu daags voor het paasfeest, ongeveer het zesde uur. En hij sprak tot de Joden: Ziet uw koning.
Te vaengah yoom kah rhuengphongnah om. Khonoek parhuk tluk a lo vaengah Judah rhoek te, “Nangmih kah manghai he,” a ti nah.
15 Maar ze schreeuwden: Weg, weg met Hem! Kruisig Hem! Pilatus zei hun: Zal ik uw Koning kruisigen? De opperpriesters antwoordden: We hebben geen koning dan Caesar.
Te dongah amih loh, “Khuen laeh, khuen laeh, anih te tai laeh, “tila a ho uh. Pilat loh amih te, “Nangmih kah manghai te ka tai aya?,” a ti nah. Khosoihham loh, “Kaisar pawt atah manghai ka khueh uh moenih,” a ti uh.
16 Toen gaf hij Hem aan hen over, om gekruisigd te worden. Men voerde Jesus dus weg;
Te dongah Jesuh te tai ham amih taengah a paek tih a khuen uh.
17 Zelf droeg Hij het kruis. Zo trok Hij naar buiten naar de zogenaamde Schedelplaats, die in het hebreeuws Gólgota wordt genoemd.
Thinglam te khaw amah loh a koh tih lurhuh a ti nah hmuen la cet. Tekah te Hebrew la Golgotha a ti.
18 Daar kruisigde men Hem; en met Hem nog twee anderen, aan elke zijde één, en Jesus in het midden.
Te ah te amah neh a taengah voeivang kah a tloe rhoi laklo ah Jesuh te a tai uh.
19 Pilatus had ook een opschrift doen schrijven, en het aan het kruis laten hechten. Er stond op geschreven: Jesus van Názaret, de Koning der Joden.
Mingnoek khaw Pilat loh a daek tih thinglam soi ah a tai uh. Te vaengkah a daek te “Judah rhoek kah manghai Nazareth Jesuh “la om.
20 Vele Joden lazen dit opschrift; want de plaats waar Jesus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad, en het was geschreven in het hebreeuws, grieks en latijn.
Jesuh thinglam ah a tai nah hmuen te kho neh rhep a om dongah tekah mingnoek te Judah rhoek loh muep a tae uh. Te te Hebrew, Latin, Greek la a daek.
21 De opperpriesters der Joden zeiden dus tot Pilatus: Schrijf niet: De koning der Joden; maar: Hij heeft gezegd: Ik ben de koning der Joden.
Te dongah Judah khosoihham rhoek loh Pilat te, “Judah rhoek kah manghai lam pawt tih amah loh, 'Judah rhoek kah manghai la ka om a ti, 'tila na daek mako,” a ti nahuh.
22 Pilatus antwoordde: Wat ik geschreven heb, blijft geschreven.
Pilat loh, “Ka daek tangtae te ka daek coeng,” a ti nah.
23 Toen de soldaten Jesus dus hadden gekruisigd, namen ze zijn klederen in bezit, en verdeelden ze in vieren; één deel voor elken soldaat, behalve nog het onderkleed. Dat onderkleed was zonder naad, uit één stuk geweven van boven tot onder.
Te dongah Jesuh a tai uh vaengah rhalkap rhoek loh a himbai te a loh pahuh. Te phoeiah pali la a vaek uh tih rhalkap pakhat loh khat rhip a lohuh. Angki te khaw om dae angki te a so lamkah rhuih boeih a tah dongah mulh phaai uh.
24 Ze zeiden dus tot elkander: Laten we het niet in stukken scheuren, maar er om loten, wie het krijgt. Zo zou de Schrift worden vervuld: "Ze hebben mijn klederen onder elkander verdeeld, En over mijn gewaad het lot geworpen." En zo deden het dus de soldaten.
Te dongah amamih te, “He tah phen uh boel sih. Tedae u ham a om khaw hmulung bangla yo uh sih,” a ti uh. Te daengah ni cacim loh, “Ka himbai te amamih ham a phen uh tih ka pueinak te hmulung a naan uh,” a ti te a soep eh. Rhalkap rhoek long khaw te te a saii uh tangloeng.
25 Bij het kruis van Jesus stonden zijn moeder, de zuster zijner moeder, Maria van Klopas en Maria Magdalena.
Jesuh kah thinglam taengah a manu, a manu kah a mana, Klopa yuu Mary neh Magadala Mary te pai uh.
26 Jesus zag zijn moeder staan, en naast haar den leerling, dien Hij beminde. En Hij sprak tot zijn moeder: Vrouw, ziedaar uw zoon.
Te vaengah Jesuh loh a manu neh a lungnah hnukbang a pai te a hmuh vaengah a manu te, “Huta na capa aih he,” a ti nah.
27 Daarna sprak Hij tot den leerling: Ziedaar uw moeder. En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich op.
Te phoeiah hnukbang te, “Na nu te ne,” a ti nah. Te vaeng tue lamkah tah hnukbang pakhat loh a manu te amah taengla a khuen.
28 Toen wist Jesus, dat thans alles was volbracht; Hij sprak, opdat de Schrift zou worden vervuld: Ik heb dorst.
Te phoeiah Jesuh loh boeih soep coeng tila a ming. Te daengah ni cacim khaw a soep eh.
29 Er stond daar een kruik met azijn; men stak dan een spons vol azijn op een hysopstengel, en bracht ze Hem aan de mond.
“Tui ka hal,” a ti vaengah amrhaeng dongah yuthui a bae la ana om. Caethum te yuthui neh mawk a sul phoeiah pumpiding neh a yen uh tih a ka ah a mop pauh.
30 Toen Jesus de azijn had genuttigd, zeide Hij: Het is volbracht. Hij boog het hoofd, en gaf de geest.
Tedae yuthui te a doe vaengah Jesuh loh, “Ka khah coeng,” a ti. Te phoeiah a lu a thuk tih a mal te pat.
31 Daar het daags voor het paasfeest was, en er op de sabbat geen lijken aan het kruis mochten blijven, (het was nog wel een grote sabbat, ) verzochten de Joden aan Pilatus, dat men hun de benen zou breken, en hen afnemen.
Te vaengah Judah rhoek tah rhingphongnah om coeng. Sabbath te khohnin tanglue la a om dongah Sabbath vaengah tah thinglam dongah rhok a naeh sak moenih. Te dongah Pilat taengah, “Amih rhoek kah kho te khaem vetih khuen ham a bih uh.
32 Daarom kwamen de soldaten en braken de benen van den eerste, die met Hem was gekruisigd, daarna die van den tweede.
Te dongah rhalkap rhoek loh a paan uh tih lamhma kah kho te a khaem pauh. Te phoeiah a taengkah a tai hmaih pakhat kah te khaw a khaem pauh.
33 Toen ze bij Jesus waren gekomen en zagen, dat Hij reeds was gestorven, braken ze Hem de benen niet.
Tedae Jesuh taengah a pha uh vaengah a duek tangtae la a hmuh uh dongah a kho te khaem pa uh pawh.
34 Maar een der soldaten doorboorde met een lans zijn zijde; en aanstonds vloeide er bloed uit en water.
Tedae rhalkap pakhat loh cai neh a vae te a thun hatah thii neh tui pong ha thoeng.
35 En hij, die het gezien heeft, legt er getuigenis van af, opdat ook gij geloven moogt. Zijn getuigenis is waarachtig; ook Hij weet, dat hij de waarheid zegt.
Te vaengkah aka hmuh loh, “A olphong tah oltak la om tih nangmih long khaw na tangnah uh ham a thui te amah tah thuem tila ming,” tila a phong.
36 Want dit is geschied, opdat de Schrift zou worden vervuld: "Geen been zal Hem verbrijzeld worden".
He he a om daengah ni cacim loh, “A rhuh tlawt mahpawh,” a ti te a soep eh.
37 En weer een ander Schriftwoord zegt: "Ze zullen opzien tot Hem, dien ze hebben doorboord".
Te phoeiah cacim pakhat loh, “Anih a thun uh te a sawt uh ni, “koep a thui.
38 Josef van Arimatea, die een leerling van Jesus was, maar alleen in het geheim uit vrees voor de Joden, vroeg daarna verlof aan Pilatus, om Jesus’ lichaam te mogen afnemen; en Pilatus stond het hem toe. Hij kwam dan, en nam zijn lichaam af.
Te phoeiah Arimathae lamkah Joseph loh Jesuh kah rhok khuen ham te Pilat te a dawt. Jesuh hnukbang la om dae Judah rhoek a rhihnah dongah a phah. Pilat loh a paek dongah a paan tih a rhok te a khuen.
39 Nikodemus, die vroeger Hem ‘s nachts had bezocht, kwam eveneens, en bracht een mengsel mee van mirre-hars en aloë-bladeren, ongeveer honderd pond.
Te phoeiah Nikodemu khaw ha pawk. Te long te hnuk vaengkah khoyin ah amah te a paan coeng. Anih long te myrrh neh thingul pound yakhat tluk a thoek te a khuen.
40 Ze namen het lichaam van Jesus, en wikkelden het in lijnwaad, te zamen met de geurige kruiden, zoals het onder de Joden bij begrafenis de gewoonte is.
Jesuh kah rhok te a loh rhoi phoeiah Judah rhoek kah khosing a om vanbangla up ham himbai te bo-ul neh a yol rhoi.
41 Nu lag er op de plaats, waar Hij was gekruisigd, een hof, en in de hof een nieuw graf, waarin nog niemand was bijgezet.
Te vaengah a tai nah hmuen te dum ah om. Dum khuiah hlan thai om tih a khuiah ukhaw up hlan.
42 Daar het de vooravond van het paasfeest der Joden was, en het graf dichtbij, legden ze Jesus daarin neer.
Judah rhoek kah rhuengphongnah te tapkhoeh a om dongah a yoei kah aka om phuel ah Jesuh te a up rhoi.
