Johannes 11
1 Nu was er een zieke, zekere Lázarus van Betánië, uit het dorp van Maria en van Marta, haar zuster.
អនន្តរំ មរិយម៑ តស្យា ភគិនី មត៌្ហា ច យស្មិន៑ វៃថនីយាគ្រាមេ វសតស្តស្មិន៑ គ្រាមេ ឥលិយាសរ៑ នាមា បីឌិត ឯក អាសីត៑។
2 Het was de Maria, die den Heer met reukwerk gezalfd en zijn voeten met de haren afgedroogd heeft; de zieke Lázarus was haar broer.
យា មរិយម៑ ប្រភុំ សុគន្ធិតេលៃន មទ៌្ទយិត្វា ស្វកេឝៃស្តស្យ ចរណៅ សមមាជ៌ត៑ តស្យា ភ្រាតា ស ឥលិយាសរ៑ រោគី។
3 De zusters lieten Hem dus berichten: Zie, Heer: hij, dien Gij liefhebt, is ziek.
អបរញ្ច ហេ ប្រភោ ភវាន៑ យស្មិន៑ ប្រីយតេ ស ឯវ បីឌិតោស្តីតិ កថាំ កថយិត្វា តស្យ ភគិន្យៅ ប្រេឞិតវត្យៅ។
4 Toen Jesus dit vernam, zeide Hij: Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar ze dient tot glorie van God, en om Gods Zoon te verheerlijken.
តទា យីឝុរិមាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វាកថយត បីឌេយំ មរណាត៌្ហំ ន កិន្ត្វីឝ្វរស្យ មហិមាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរបុត្រស្យ មហិមប្រកាឝាត៌្ហញ្ច ជាតា។
5 Jesus had Marta, haar zuster en ook Lázarus lief.
យីឝុ រ្យទ្យបិមត៌្ហាយាំ តទ្ភគិន្យាម៑ ឥលិយាសរិ ចាប្រីយត,
6 Toen Hij had vernomen, dat hij ziek was, bleef Hij toch nog twee dagen ter plaatse, waar Hij zich bevond.
តថាបិ ឥលិយាសរះ បីឌាយាះ កថំ ឝ្រុត្វា យត្រ អាសីត៑ តត្រៃវ ទិនទ្វយមតិឞ្ឋត៑។
7 Nu eerst sprak Hij tot de leerlingen: Laten we weer naar Judea gaan.
តតះ បរម៑ ស ឝិឞ្យានកថយទ៑ វយំ បុន រ្យិហូទីយប្រទេឝំ យាមះ។
8 De leerlingen zeiden Hem: Rabbi, kort geleden zochten de Joden U te stenigen, en gaat Gij nu opnieuw daarheen?
តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ហេ គុរោ ស្វល្បទិនានិ គតានិ យិហូទីយាស្ត្វាំ បាឞាណៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតាស្តថាបិ កិំ បុនស្តត្រ យាស្យសិ?
9 Jesus antwoordde: Heeft de dag geen twaalf uren?
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ឯកស្មិន៑ ទិនេ កិំ ទ្វាទឝឃដិកា ន ភវន្តិ? កោបិ ទិវា គច្ឆន៑ ន ស្ខលតិ យតះ ស ឯតជ្ជគតោ ទីប្តិំ ប្រាប្នោតិ។
10 Zo iemand wandelt bij dag, dan stoot hij zich niet, omdat hij het licht dezer wereld ziet; maar als hij wandelt bij nacht, dan stoot hij zich, omdat hij geen licht heeft.
កិន្តុ រាត្រៅ គច្ឆន៑ ស្ខលតិ យតោ ហេតោស្តត្រ ទីប្តិ រ្នាស្តិ។
11 Zo sprak Hij. Daarna zei Hij tot hen: Onze vriend Lázarus is ingeslapen; maar Ik ga hem wekken.
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស តានវទទ៑, អស្មាកំ ពន្ធុះ ឥលិយាសរ៑ និទ្រិតោភូទ៑ ឥទានីំ តំ និទ្រាតោ ជាគរយិតុំ គច្ឆាមិ។
12 Zijn leerlingen zeiden Hem: Heer, als hij slaapt, zal hij genezen.
យីឝុ រ្ម្ឫតៅ កថាមិមាំ កថិតវាន៑ កិន្តុ វិឝ្រាមាត៌្ហំ និទ្រាយាំ កថិតវាន៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា ឝិឞ្យា អកថយន៑,
13 Maar Jesus had van zijn dood gesproken, terwijl zij meenden, dat Hij van gewoon inslapen sprak.
ហេ គុរោ ស យទិ និទ្រាតិ តហ៌ិ ភទ្រមេវ។
14 Daarom zei Jesus hun toen ronduit: Lázarus is gestorven.
តទា យីឝុះ ស្បឞ្ដំ តាន៑ វ្យាហរត៑, ឥលិយាសរ៑ អម្រិយត;
15 En om u verheug Ik mij, dat Ik er niet aanwezig was, opdat gij geloven moogt. Maar laten we nu naar hem toegaan.
កិន្តុ យូយំ យថា ប្រតីថ តទត៌្ហមហំ តត្រ ន ស្ថិតវាន៑ ឥត្យស្មាទ៑ យុឞ្មន្និមិត្តម៑ អាហ្លាទិតោហំ, តថាបិ តស្យ សមីបេ យាម។
16 Toen zei Tomas, ook Didumus geheten, tot zijn medeleerlingen: Laten ook wij gaan, om met Hem te sterven.
តទា ថោមា យំ ទិទុមំ វទន្តិ ស សង្គិនះ ឝិឞ្យាន៑ អវទទ៑ វយមបិ គត្វា តេន សាទ៌្ធំ ម្រិយាមហៃ។
17 Maar bij zijn aankomst vond Jesus hem reeds vier dagen in het graf.
យីឝុស្តត្រោបស្ថាយ ឥលិយាសរះ ឝ្មឝានេ ស្ថាបនាត៑ ចត្វារិ ទិនានិ គតានីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុតវាន៑។
18 Daar Betánië dicht bij Jerusalem lag, op ongeveer vijftien stadiën afstand,
វៃថនីយា យិរូឝាលមះ សមីបស្ថា ក្រោឝៃកមាត្រាន្តរិតា;
19 waren er veel Joden naar Marta en Maria gekomen, om haar hun rouwbeklag te doen over haar broer.
តស្មាទ៑ ពហវោ យិហូទីយា មត៌្ហាំ មរិយមញ្ច ភ្យាត្ឫឝោកាបន្នាំ សាន្ត្វយិតុំ តយោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
20 Zodra Marta Jesus’ aankomst vernam, ging ze Hem tegemoet; Maria bleef thuis.
មត៌្ហា យីឝោរាគមនវាត៌ាំ ឝ្រុត្វៃវ តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ កិន្តុ មរិយម៑ គេហ ឧបវិឝ្យ ស្ថិតា។
21 En Marta zei tot Jesus: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.
តទា មត៌្ហា យីឝុមវាទត៑, ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
22 Maar zelfs nu weet ik nog, dat God U zal geven, wat Gij Hem vraagt.
កិន្ត្វិទានីមបិ យទ៑ ឦឝ្វរេ ប្រាត៌្ហយិឞ្យតេ ឦឝ្វរស្តទ៑ ទាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
23 Jesus sprak tot haar: Uw broer zal verrijzen.
យីឝុរវាទីត៑ តវ ភ្រាតា សមុត្ថាស្យតិ។
24 Marta zeide Hem: Ik weet, dat hij verrijzen zal bij de opstanding op de jongste dag.
មត៌្ហា វ្យាហរត៑ ឝេឞទិវសេ ស ឧត្ថានសមយេ ប្រោត្ថាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
25 Jesus sprak tot haar: Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven;
តទា យីឝុះ កថិតវាន៑ អហមេវ ឧត្ថាបយិតា ជីវយិតា ច យះ កឝ្ចន មយិ វិឝ្វសិតិ ស ម្ឫត្វាបិ ជីវិឞ្យតិ;
យះ កឝ្ចន ច ជីវន៑ មយិ វិឝ្វសិតិ ស កទាបិ ន មរិឞ្យតិ, អស្យាំ កថាយាំ កិំ វិឝ្វសិឞិ? (aiōn g165)
27 Ze zeide Hem: Ja, Heer; ik geloof, dat Gij de Christus zijt, Gods Zoon, die in de wereld komt.
សាវទត៑ ប្រភោ យស្យាវតរណាបេក្ឞាស្តិ ភវាន៑ សឯវាភិឞិក្ត្ត ឦឝ្វរបុត្រ ឥតិ វិឝ្វសិមិ។
28 Na deze woorden ging ze heen, om Maria, haar zuster, te roepen; heel in stilte zeide ze haar: De Meester is daar, en roept u.
ឥតិ កថាំ កថយិត្វា សា គត្វា ស្វាំ ភគិនីំ មរិយមំ គុប្តមាហូយ វ្យាហរត៑ គុរុរុបតិឞ្ឋតិ ត្វាមាហូយតិ ច។
29 Zodra deze het hoorde, stond ze haastig op, en ging naar Hem toe.
កថាមិមាំ ឝ្រុត្វា សា តូណ៌ម៑ ឧត្ថាយ តស្យ សមីបម៑ អគច្ឆត៑។
30 Jesus was nog niet in het dorp gekomen, maar bevond Zich nog op de plaats. waar Marta Hem had ontmoet.
យីឝុ រ្គ្រាមមធ្យំ ន ប្រវិឝ្យ យត្រ មត៌្ហា តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ តត្រ ស្ថិតវាន៑។
31 De Joden, die bij Maria in huis waren, om hun rouwbeklag te doen, zagen haar ijlings opstaan en heengaan; zij volgden haar, in de mening, dat ze naar het graf ging, om er te wenen.
យេ យិហូទីយា មរិយមា សាកំ គ្ឫហេ តិឞ្ឋន្តស្តាម៑ អសាន្ត្វយន តេ តាំ ក្ឞិប្រម៑ ឧត្ថាយ គច្ឆន្តិំ វិលោក្យ វ្យាហរន៑, ស ឝ្មឝានេ រោទិតុំ យាតិ, ឥត្យុក្ត្វា តេ តស្យាះ បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
32 Zodra Maria kwam, waar Jesus was, en Hem zag, viel ze voor zijn voeten neer, en sprak tot Hem: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.
យត្រ យីឝុរតិឞ្ឋត៑ តត្រ មរិយម៑ ឧបស្ថាយ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ចរណយោះ បតិត្វា វ្យាហរត៑ ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
33 Toen Jesus haar zag wenen, en de Joden zag wenen, die haar vergezelden, werd Hij hevig bewogen en ontroerd.
យីឝុស្តាំ តស្យាះ សង្គិនោ យិហូទីយាំឝ្ច រុទតោ វិលោក្យ ឝោកាត៌្តះ សន៑ ទីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ កថិតវាន៑ តំ កុត្រាស្ថាបយត?
34 Hij sprak: Waar hebt gij hem begraven? Ze zeiden Hem: Heer, kom het zien.
តេ វ្យាហរន៑, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ អាគត្យ បឝ្យតុ។
35 En Jesus weende.
យីឝុនា ក្រន្ទិតំ។
36 De Joden zeiden: Zie, hoe Hij hem liefhad.
អតឯវ យិហូទីយា អវទន៑, បឝ្យតាយំ តស្មិន៑ កិទ្ឫគ៑ អប្រិយត។
37 Maar sommigen hunner zeiden: Kon Hij, die de ogen van den blinde heeft geopend, niet even goed zorgen, dat deze niet stierf?
តេឞាំ កេចិទ៑ អវទន៑ យោន្ធាយ ចក្ឞុឞី ទត្តវាន៑ ស កិម៑ អស្យ ម្ឫត្យុំ និវារយិតុំ នាឝក្នោត៑?
38 Jesus dan, opnieuw hevig bewogen, kwam bij het graf. Het was een grot, en een steen sloot de ingang af.
តតោ យីឝុះ បុនរន្តទ៌ីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ ឝ្មឝានាន្តិកម៑ អគច្ឆត៑។ តត៑ ឝ្មឝានម៑ ឯកំ គហ្វរំ តន្មុខេ បាឞាណ ឯក អាសីត៑។
39 Jesus sprak: Neemt de steen weg. Marta, de zuster van den overledene, zeide Hem: Heer, hij riekt al; want het is reeds de vierde dag.
តទា យីឝុរវទទ៑ ឯនំ បាឞាណម៑ អបសារយត, តតះ ប្រមីតស្យ ភគិនី មត៌្ហាវទត៑ ប្រភោ, អធុនា តត្រ ទុគ៌ន្ធោ ជាតះ, យតោទ្យ ចត្វារិ ទិនានិ ឝ្មឝានេ ស តិឞ្ឋតិ។
40 Jesus sprak tot haar: Heb Ik u niet gezegd: Wanneer ge gelooft, zult ge Gods heerlijkheid zien?
តទា យីឝុរវាទីត៑, យទិ វិឝ្វសិឞិ តហ៌ីឝ្វរស្យ មហិមប្រកាឝំ ទ្រក្ឞ្យសិ កថាមិមាំ កិំ តុភ្យំ នាកថយំ?
41 Men nam dus de steen weg. Toen sloeg Jesus de ogen omhoog, en sprak: Vader, Ik dank U, omdat Gij Mij hebt verhoord.
តទា ម្ឫតស្យ ឝ្មឝានាត៑ បាឞាណោៜបសារិតេ យីឝុរូទ៌្វ្វំ បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ បិត រ្មម នេវេសនម៑ អឝ្ឫណោះ ការណាទស្មាត៑ ត្វាំ ធន្យំ វទាមិ។
42 Ik wist wel, dat Gij Mij altijd verhoort; maar Ik zeg het terwille van de omstaande menigte, opdat ze mogen geloven, dat Gij Mij gezonden hebt.
ត្វំ សតតំ ឝ្ឫណោឞិ តទប្យហំ ជានាមិ, កិន្តុ ត្វំ មាំ យត៑ ប្រៃរយស្តទ៑ យថាស្មិន៑ ស្ថានេ ស្ថិតា លោកា វិឝ្វសន្តិ តទត៌្ហម៑ ឥទំ វាក្យំ វទាមិ។
43 Na deze woorden riep Hij met luider stem: Lázarus, kom uit.
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស ប្រោច្ចៃរាហ្វយត៑, ហេ ឥលិយាសរ៑ ពហិរាគច្ឆ។
44 En de dode kwam te voorschijn, de voeten en handen in windsels gewikkeld, en zijn gezicht met een zweetdoek omwonden. Jesus zei hun: Maakt hem los, en laat hem gaan.
តតះ ស ប្រមីតះ ឝ្មឝានវស្ត្រៃ រ្ពទ្ធហស្តបាទោ គាត្រមាជ៌នវាសសា ពទ្ធមុខឝ្ច ពហិរាគច្ឆត៑។ យីឝុរុទិតវាន៑ ពន្ធនានិ មោចយិត្វា ត្យជតៃនំ។
45 Velen van de Joden, die naar Maria waren gekomen, en gezien hadden, wat Jesus gedaan had, geloofden daarom in Hem.
មរិយមះ សមីបម៑ អាគតា យេ យិហូទីយលោកាស្តទា យីឝោរេតត៑ កម៌្មាបឝ្យន៑ តេឞាំ ពហវោ វ្យឝ្វសន៑,
46 Maar sommigen van hen liepen naar de farizeën, en deelden hun mee, wat Jesus gedaan had.
កិន្តុ កេចិទន្យេ ផិរូឝិនាំ សមីបំ គត្វា យីឝោរេតស្យ កម៌្មណោ វាត៌្តាម៑ អវទន៑។
47 Toen riepen de opperpriesters en farizeën de Hoge Raad bijeen. Ze zeiden: Wat doen we? Want die man doet veel wonderen.
តតះ បរំ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនាឝ្ច សភាំ ក្ឫត្វា វ្យាហរន៑ វយំ កិំ កុម៌្មះ? ឯឞ មានវោ ពហូន្យាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ ករោតិ។
48 Als we Hem zó laten begaan, zullen ze allemaal in Hem geloven; dan zullen de Romeinen komen, en ons land en volk verdelgen.
យទីទ្ឫឝំ កម៌្ម កត៌្តុំ ន វារយាមស្តហ៌ិ សវ៌្វេ លោកាស្តស្មិន៑ វិឝ្វសិឞ្យន្តិ រោមិលោកាឝ្ចាគត្យាស្មាកម៑ អនយា រាជធាន្យា សាទ៌្ធំ រាជ្យម៑ អាឆេត្ស្យន្តិ។
49 Maar één hunner, Káifas, die dat jaar de hogepriester was, sprak tot hen: Weet gij geen uitkomst?
តទា តេឞាំ កិយផានាមា យស្តស្មិន៑ វត្សរេ មហាយាជកបទេ ន្យយុជ្យត ស ប្រត្យវទទ៑ យូយំ កិមបិ ន ជានីថ;
50 Beseft gij dan niet, dat het goed voor u is, dat één mens sterft voor het heil van het volk, en niet het hele volk te gronde gaat?
សមគ្រទេឝស្យ វិនាឝតោបិ សវ៌្វលោកាត៌្ហម៑ ឯកស្យ ជនស្យ មរណម៑ អស្មាកំ មង្គលហេតុកម៑ ឯតស្យ វិវេចនាមបិ ន កុរុថ។
51 Dit zei hij niet uit zichzelf. Maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij, dat Jesus sterven zou voor het heil van het volk;
ឯតាំ កថាំ ស និជពុទ្ធ្យា វ្យាហរទ៑ ឥតិ ន,
52 en niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen Gods bijeen te brengen.
កិន្តុ យីឝូស្តទ្ទេឝីយានាំ ការណាត៑ ប្រាណាន៑ ត្យក្ឞ្យតិ, ទិឝិ ទិឝិ វិកីណ៌ាន៑ ឦឝ្វរស្យ សន្តានាន៑ សំគ្ឫហ្យៃកជាតិំ ករិឞ្យតិ ច, តស្មិន៑ វត្សរេ កិយផា មហាយាជកត្វបទេ និយុក្តះ សន៑ ឥទំ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ កថិតវាន៑។
53 Van die dag af waren ze besloten, Hem te doden.
តទ្ទិនមារភ្យ តេ កថំ តំ ហន្តុំ ឝក្នុវន្តីតិ មន្ត្រណាំ កត៌្តុំ ប្រារេភិរេ។
54 Daarom trad Jesus niet meer in het openbaar onder de Joden op, maar trok Hij Zich terug in een streek nabij de woestijn, in een stad, Efrem genaamd; en daar bleef Hij met zijn leerlingen.
អតឯវ យិហូទីយានាំ មធ្យេ យីឝុះ សប្រកាឝំ គមនាគមនេ អក្ឫត្វា តស្មាទ៑ គត្វា ប្រាន្តរស្យ សមីបស្ថាយិប្រទេឝស្យេផ្រាយិម៑ នាម្និ នគរេ ឝិឞ្យៃះ សាកំ កាលំ យាបយិតុំ ប្រារេភេ។
55 Intussen was het paasfeest der Joden genaderd, en trokken er velen van het land nog vóór het paasfeest naar Jerusalem op, om zich te reinigen.
អនន្តរំ យិហូទីយានាំ និស្តារោត្សវេ និកដវត៌្តិនិ សតិ តទុត្សវាត៑ បូវ៌្វំ ស្វាន៑ ឝុចីន៑ កត៌្តុំ ពហវោ ជនា គ្រាមេភ្យោ យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆន៑,
56 Ze zochten naar Jesus, en zeiden in de tempel onder elkander: Wat dunkt u? Zou Hij niet op het feest komen?
យីឝោរន្វេឞណំ ក្ឫត្វា មន្ទិរេ ទណ្ឌាយមានាះ សន្តះ បរស្បរំ វ្យាហរន៑, យុឞ្មាកំ កីទ្ឫឝោ ពោធោ ជាយតេ? ស កិម៑ ឧត្សវេៜស្មិន៑ អត្រាគមិឞ្យតិ?
57 Maar de opperpriesters en de farizeën hadden bevel gegeven, het aan te brengen, wanneer iemand wist, waar Hij was; dan konden ze Hem gevangen nemen.
ស ច កុត្រាស្តិ យទ្យេតត៑ កឝ្ចិទ៑ វេត្តិ តហ៌ិ ទឝ៌យតុ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តំ ធត៌្តុំ បូវ៌្វម៑ ឥមាម៑ អាជ្ញាំ ប្រាចារយន៑។
