Johannes 11
1 Nu was er een zieke, zekere Lázarus van Betánië, uit het dorp van Maria en van Marta, haar zuster.
Now a certain man was sick, Leayzar from Beth-Naiya, of the village of Maryam and her sister, Marta.
2 Het was de Maria, die den Heer met reukwerk gezalfd en zijn voeten met de haren afgedroogd heeft; de zieke Lázarus was haar broer.
It was that Maryam who had anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother, Leayzar, was sick.
3 De zusters lieten Hem dus berichten: Zie, Heer: hij, dien Gij liefhebt, is ziek.
The sisters therefore sent to him, saying, "Lord, look, the one you love is sick."
4 Toen Jesus dit vernam, zeide Hij: Deze ziekte loopt niet uit op de dood, maar ze dient tot glorie van God, en om Gods Zoon te verheerlijken.
But when Yeshua heard it, he said, "This sickness is not to death, but for the glory of God, that God's Son may be glorified by it."
5 Jesus had Marta, haar zuster en ook Lázarus lief.
Now Yeshua loved Marta, and her sister, and Leayzar.
6 Toen Hij had vernomen, dat hij ziek was, bleef Hij toch nog twee dagen ter plaatse, waar Hij zich bevond.
When therefore he heard that he was sick, he stayed two days in the place where he was.
7 Nu eerst sprak Hij tot de leerlingen: Laten we weer naar Judea gaan.
Then after this he said to the disciples, "Let us go into Yehuda again."
8 De leerlingen zeiden Hem: Rabbi, kort geleden zochten de Joden U te stenigen, en gaat Gij nu opnieuw daarheen?
The disciples told him, "Rabbi, the Jewish leaders were just trying to stone you, and are you going there again?"
9 Jesus antwoordde: Heeft de dag geen twaalf uren?
Yeshua answered, "Are there not twelve hours of daylight? If anyone walks in the day, he does not stumble, because he sees the light of this world.
10 Zo iemand wandelt bij dag, dan stoot hij zich niet, omdat hij het licht dezer wereld ziet; maar als hij wandelt bij nacht, dan stoot hij zich, omdat hij geen licht heeft.
But if anyone walks in the night, he stumbles, because the light is not in him."
11 Zo sprak Hij. Daarna zei Hij tot hen: Onze vriend Lázarus is ingeslapen; maar Ik ga hem wekken.
He said these things, and after that, he said to them, "Our friend, Leayzar, has fallen asleep, but I am going so that I may awake him out of sleep."
12 Zijn leerlingen zeiden Hem: Heer, als hij slaapt, zal hij genezen.
Then the disciples said to him, "Lord, if he has fallen asleep, he will recover."
13 Maar Jesus had van zijn dood gesproken, terwijl zij meenden, dat Hij van gewoon inslapen sprak.
Now Yeshua had spoken of his death, but they thought that he spoke of taking rest in sleep.
14 Daarom zei Jesus hun toen ronduit: Lázarus is gestorven.
So Yeshua said to them plainly then, "Leayzar is dead.
15 En om u verheug Ik mij, dat Ik er niet aanwezig was, opdat gij geloven moogt. Maar laten we nu naar hem toegaan.
I am glad for your sakes that I was not there, so that you may believe. Nevertheless, let us go to him."
16 Toen zei Tomas, ook Didumus geheten, tot zijn medeleerlingen: Laten ook wij gaan, om met Hem te sterven.
Tama therefore, who is called the Twin, said to his fellow disciples, "Let us go also, that we may die with him."
17 Maar bij zijn aankomst vond Jesus hem reeds vier dagen in het graf.
So when Yeshua came, he found that he had been in the tomb four days already.
18 Daar Betánië dicht bij Jerusalem lag, op ongeveer vijftien stadiën afstand,
Now Beth-Naiya was near Urishlim, about two miles away.
19 waren er veel Joden naar Marta en Maria gekomen, om haar hun rouwbeklag te doen over haar broer.
Many of the Jewish people had come to Marta and Maryam, to console them concerning their brother.
20 Zodra Marta Jesus’ aankomst vernam, ging ze Hem tegemoet; Maria bleef thuis.
Then when Marta heard that Yeshua was coming, she went and met him, but Maryam stayed in the house.
21 En Marta zei tot Jesus: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.
Therefore Marta said to Yeshua, "Lord, if you would have been here, my brother would not have died.
22 Maar zelfs nu weet ik nog, dat God U zal geven, wat Gij Hem vraagt.
Even now I know that whatever you ask of God, God will give you."
23 Jesus sprak tot haar: Uw broer zal verrijzen.
Yeshua said to her, "Your brother will rise again."
24 Marta zeide Hem: Ik weet, dat hij verrijzen zal bij de opstanding op de jongste dag.
Marta said to him, "I know that he will rise again in the resurrection at the last day."
25 Jesus sprak tot haar: Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven;
Yeshua said to her, "I am the resurrection and the life. He who believes in me will still live, even if he dies.
And whoever lives and believes in me will never die. Do you believe this?" (aiōn g165)
27 Ze zeide Hem: Ja, Heer; ik geloof, dat Gij de Christus zijt, Gods Zoon, die in de wereld komt.
She said to him, "Yes, Lord. I have come to believe that you are the Meshikha, the Son of God, he who comes into the world."
28 Na deze woorden ging ze heen, om Maria, haar zuster, te roepen; heel in stilte zeide ze haar: De Meester is daar, en roept u.
And when she had said this, she went away, and called Maryam, her sister, secretly, saying, "The Teacher is here, and is calling you."
29 Zodra deze het hoorde, stond ze haastig op, en ging naar Hem toe.
When she heard this, she arose quickly, and went to him.
30 Jesus was nog niet in het dorp gekomen, maar bevond Zich nog op de plaats. waar Marta Hem had ontmoet.
Now Yeshua had not yet come into the village, but was still in the place where Marta met him.
31 De Joden, die bij Maria in huis waren, om hun rouwbeklag te doen, zagen haar ijlings opstaan en heengaan; zij volgden haar, in de mening, dat ze naar het graf ging, om er te wenen.
Then the Yehudeans who were with her in the house, and were consoling her, when they saw Maryam, that she rose up quickly and went out, followed her, supposing that she was going to the tomb to weep there.
32 Zodra Maria kwam, waar Jesus was, en Hem zag, viel ze voor zijn voeten neer, en sprak tot Hem: Heer, zo Gij hier waart geweest, was mijn broer niet gestorven.
Therefore when Maryam came to where Yeshua was, and saw him, she fell down at his feet, saying to him, "Lord, if you would have been here, my brother would not have died."
33 Toen Jesus haar zag wenen, en de Joden zag wenen, die haar vergezelden, werd Hij hevig bewogen en ontroerd.
When Yeshua therefore saw her weeping, and the Yehudeans weeping who came with her, he was deeply moved in spirit and was troubled,
34 Hij sprak: Waar hebt gij hem begraven? Ze zeiden Hem: Heer, kom het zien.
and said, "Where have you put him?" They told him, "Lord, come and see."
35 En Jesus weende.
Yeshua wept.
36 De Joden zeiden: Zie, hoe Hij hem liefhad.
The Yehudeans therefore said, "See how he loved him."
37 Maar sommigen hunner zeiden: Kon Hij, die de ogen van den blinde heeft geopend, niet even goed zorgen, dat deze niet stierf?
But some of them said, "Could not this man, who opened the eyes of him who was blind, have also kept this man from dying?"
38 Jesus dan, opnieuw hevig bewogen, kwam bij het graf. Het was een grot, en een steen sloot de ingang af.
So Yeshua, deeply moved again, came to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
39 Jesus sprak: Neemt de steen weg. Marta, de zuster van den overledene, zeide Hem: Heer, hij riekt al; want het is reeds de vierde dag.
Yeshua said, "Take away the stone." Marta, the sister of the dead man, said to him, "Lord, by this time there is a stench, for he has been dead four days."
40 Jesus sprak tot haar: Heb Ik u niet gezegd: Wanneer ge gelooft, zult ge Gods heerlijkheid zien?
Yeshua said to her, "Did I not tell you that if you believed, you would see God's glory?"
41 Men nam dus de steen weg. Toen sloeg Jesus de ogen omhoog, en sprak: Vader, Ik dank U, omdat Gij Mij hebt verhoord.
So they took away the stone. And Yeshua lifted up his eyes, and said, "Father, I thank you that you listened to me.
42 Ik wist wel, dat Gij Mij altijd verhoort; maar Ik zeg het terwille van de omstaande menigte, opdat ze mogen geloven, dat Gij Mij gezonden hebt.
I know that you always listen to me, but because of the crowd that stands around I said this, that they may believe that you sent me."
43 Na deze woorden riep Hij met luider stem: Lázarus, kom uit.
When he had said this, he shouted with a loud voice, "Leayzar, come out."
44 En de dode kwam te voorschijn, de voeten en handen in windsels gewikkeld, en zijn gezicht met een zweetdoek omwonden. Jesus zei hun: Maakt hem los, en laat hem gaan.
The man who had died came out, bound hand and foot with wrappings, and his face was wrapped around with a cloth. Yeshua said to them, "Free him, and let him go."
45 Velen van de Joden, die naar Maria waren gekomen, en gezien hadden, wat Jesus gedaan had, geloofden daarom in Hem.
Therefore many of the Yehudeans, who came to Maryam and had seen the things which he did, believed in him.
46 Maar sommigen van hen liepen naar de farizeën, en deelden hun mee, wat Jesus gedaan had.
But some of them went away to the Pharisees, and told them the things which Yeshua had done.
47 Toen riepen de opperpriesters en farizeën de Hoge Raad bijeen. Ze zeiden: Wat doen we? Want die man doet veel wonderen.
The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, "What are we doing? For this man does many signs.
48 Als we Hem zó laten begaan, zullen ze allemaal in Hem geloven; dan zullen de Romeinen komen, en ons land en volk verdelgen.
If we leave him alone like this, everyone will believe in him, and the Romans will come and take away both our place and our nation."
49 Maar één hunner, Káifas, die dat jaar de hogepriester was, sprak tot hen: Weet gij geen uitkomst?
But a certain one of them, Qayapha, being high priest that year, said to them, "You know nothing at all,
50 Beseft gij dan niet, dat het goed voor u is, dat één mens sterft voor het heil van het volk, en niet het hele volk te gronde gaat?
nor do you consider that it is advantageous for you that one man should die for the people, and that the whole nation not perish."
51 Dit zei hij niet uit zichzelf. Maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij, dat Jesus sterven zou voor het heil van het volk;
Now he did not say this of himself, but being high priest that year, he prophesied that Yeshua would die for the nation,
52 en niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen Gods bijeen te brengen.
and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God who are scattered abroad.
53 Van die dag af waren ze besloten, Hem te doden.
So from that day on they plotted to kill him.
54 Daarom trad Jesus niet meer in het openbaar onder de Joden op, maar trok Hij Zich terug in een streek nabij de woestijn, in een stad, Efrem genaamd; en daar bleef Hij met zijn leerlingen.
Yeshua therefore walked no more openly among the Yehudeans, but departed from there into the country near the wilderness, to a city called Aphreeim; and stayed there with his disciples.
55 Intussen was het paasfeest der Joden genaderd, en trokken er velen van het land nog vóór het paasfeest naar Jerusalem op, om zich te reinigen.
Now the Jewish Passover was near, and many went up from the country to Urishlim before the Passover, to purify themselves.
56 Ze zochten naar Jesus, en zeiden in de tempel onder elkander: Wat dunkt u? Zou Hij niet op het feest komen?
Then they sought for Yeshua and spoke one with another, as they stood in the temple, "What do you think—that he is not coming to the feast at all?"
57 Maar de opperpriesters en de farizeën hadden bevel gegeven, het aan te brengen, wanneer iemand wist, waar Hij was; dan konden ze Hem gevangen nemen.
Now the chief priests and the Pharisees had given orders that if anyone knew where he was, he should report it, that they might arrest him.
