Johannes 10

1 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie niet door de deur de schaapstal binnengaat, maar langs een andere zijde binnenklimt, hij is een dief en een rover.

اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنو دْوارینَ نَ پْرَوِشْیَ کیناپْیَنْیینَ میشَگرِہَں پْرَوِشَتِ سَ ایوَ سْتینو دَسْیُشْچَ۔

2 Maar die binnenkomt door de deur, is de herder der schapen.

یو دْوارینَ پْرَوِشَتِ سَ ایوَ میشَپالَکَح۔

3 De wachter doet hem open, en de schapen luisteren naar zijn stem; hij roept zijn eigen schapen bij hun naam, en voert ze naar buiten.

دَووارِکَسْتَسْمَے دْوارَں موچَیَتِ میشَگَنَشْچَ تَسْیَ واکْیَں شرِنوتِ سَ نِجانْ میشانْ سْوَسْوَنامْناہُویَ بَہِح کرِتْوا نَیَتِ۔

4 En als hij al zijn schapen heeft uitgedreven, gaat hij voor hen uit; en de schapen volgen hem, want ze kennen zijn stem.

تَتھا نِجانْ میشانْ بَہِح کرِتْوا سْوَیَں تیشامْ اَگْرے گَچّھَتِ، تَتو میشاسْتَسْیَ شَبْدَں بُدھْیَنْتے، تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنْتِ۔

5 Maar een vreemdeling zullen ze niet volgen, eerder ontvluchten; want de stem van vreemden kennen ze niet.

کِنْتُ پَرَسْیَ شَبْدَں نَ بُدھْیَنْتے تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجِشْیَنْتِ وَرَں تَسْیَ سَمِیپاتْ پَلایِشْیَنْتے۔

6 Deze gelijkenis sprak Jesus hun toe; maar ze begrepen niet, waarover Hij hun eigenlijk sprak.

یِیشُسْتیبھْیَ اِماں درِشْٹانْتَکَتھامْ اَکَتھَیَتْ کِنْتُ تینَ کَتھِتَکَتھایاسْتاتْپَرْیَّں تے نابُدھْیَنْتَ۔

7 Daarom zei Jesus opnieuw: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Ik ben de deur der schapen.

اَتو یِیشُح پُنَرَکَتھَیَتْ، یُشْماناہَں یَتھارْتھَتَرَں وْیاہَرامِ، میشَگرِہَسْیَ دْوارَمْ اَہَمیوَ۔

8 Alle anderen, die Mij zijn voorafgegaan, waren dieven en rovers; maar de schapen hebben niet naar hen geluisterd.

مَیا نَ پْرَوِشْیَ یَ آگَچّھَنْ تے سْتینا دَسْیَوَشْچَ کِنْتُ میشاسْتیشاں کَتھا ناشرِنْوَنْ۔

9 Ik ben de deur: zo iemand door Mij binnentreedt, zal hij veilig zijn, in- en uitgaan, en weiland vinden.

اَہَمیوَ دْوارَسْوَرُوپَح، مَیا یَح کَشْچِتَ پْرَوِشَتِ سَ رَکْشاں پْراپْسْیَتِ تَتھا بَہِرَنْتَشْچَ گَمَناگَمَنے کرِتْوا چَرَنَسْتھانَں پْراپْسْیَتِ۔

10 De dief komt alleen om te stelen, te slachten en te verderven; Ik ben gekomen, opdat ze leven en overvloed hebben.

یو جَنَسْتینَح سَ کیوَلَں سْتَینْیَبَدھَوِناشانْ کَرْتُّمیوَ سَمایاتِ کِنْتْوَہَمْ آیُ رْداتُمْ اَرْتھاتْ باہُولْیینَ تَدیوَ داتُمْ آگَچّھَمْ۔

11 Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven voor de schapen.

اَہَمیوَ سَتْیَمیشَپالَکو یَسْتُ سَتْیو میشَپالَکَح سَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَروتِ؛

12 Maar de huurling, die de herder niet is, en wien de schapen niet toebehoren, hij laat de schapen in de steek en slaat op de vlucht, zodra hij den wolf ziet komen; en de wolf rooft en verstrooit ze.

کِنْتُ یو جَنو میشَپالَکو نَ، اَرْتھادْ یَسْیَ میشا نِجا نَ بھَوَنْتِ، یَ ایتادرِشو وَیتَنِکَح سَ ورِکَمْ آگَچّھَنْتَں درِشْٹْوا میجَوْرَجَں وِہایَ پَلایَتے، تَسْمادْ ورِکَسْتَں وْرَجَں دھرِتْوا وِکِرَتِ۔

13 Want hij is een huurling, en hij heeft geen hart voor de schapen.

وَیتَنِکَح پَلایَتے یَتَح سَ ویتَنارْتھِی میشارْتھَں نَ چِنْتَیَتِ۔

14 Ik ben de goede herder; Ik ken de mijnen, en de mijnen kennen Mij,

اَہَمیوَ سَتْیو میشَپالَکَح، پِتا ماں یَتھا جاناتِ، اَہَنْچَ یَتھا پِتَرَں جانامِ،

15 zoals de Vader Mij kent, en Ik den Vader ken. En Ik geef mijn leven voor de schapen.

تَتھا نِجانْ میشانَپِ جانامِ، میشاشْچَ ماں جانانْتِ، اَہَنْچَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَرومِ۔

16 Ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapstal zijn. Ook hen moet Ik leiden, en ze zullen luisteren naar mijn stem; dan zal het worden: één kudde, één herder.

اَپَرَنْچَ ایتَدْ گرِہِییَ میشیبھْیو بھِنّا اَپِ میشا مَمَ سَنْتِ تے سَکَلا آنَیِتَوْیاح؛ تے مَمَ شَبْدَں شْروشْیَنْتِ تَتَ ایکو وْرَجَ ایکو رَکْشَکو بھَوِشْیَتِ۔

17 Hierom heeft de Vader Mij lief, omdat Ik mijn leven geef, om het weer terug te nemen.

پْرانانَہَں تْیَکْتْوا پُنَح پْرانانْ گْرَہِیشْیامِ، تَسْماتْ پِتا مَیِ سْنیہَں کَروتِ۔

18 Niemand neemt het Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf; Ik heb macht om het te geven, en macht om het weer terug te nemen. Dit is de opdracht, die Ik van mijn Vader ontving.

کَشْچِجَّنو مَمَ پْرانانْ ہَنْتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتُ سْوَیَں تانْ سَمَرْپَیامِ تانْ سَمَرْپَیِتُں پُنَرْگْرَہِیتُنْچَ مَمَ شَکْتِراسْتے بھارَمِمَں سْوَپِتُح سَکاشاتْ پْراپْتوہَمْ۔

19 Opnieuw ontstond er onenigheid onder de Joden als gevolg van deze toespraak.

اَسْمادُپَدیشاتْ پُنَشْچَ یِہُودِییاناں مَدھْیے بھِنَّواکْیَتا جاتا۔

20 Velen van hen zeiden: Hij is bezeten en krankzinnig; waarom luistert gij naar Hem?

تَتو بَہَوو وْیاہَرَنْ ایشَ بھُوتَگْرَسْتَ اُنْمَتَّشْچَ، کُتَ ایتَسْیَ کَتھاں شرِنُتھَ؟

21 Anderen: Dit zijn geen woorden van een bezetene. Kan een duivel soms blinden de ogen openen?

کیچِدْ اَوَدَنْ ایتَسْیَ کَتھا بھُوتَگْرَسْتَسْیَ کَتھاوَنَّ بھَوَنْتِ، بھُوتَح کِمْ اَنْدھایَ چَکْشُشِی داتُں شَکْنوتِ؟

22 Men vierde te Jerusalem het feest van tempelwijding; het was winter.

شِیتَکالے یِرُوشالَمِ مَنْدِروتْسَرْگَپَرْوَّنْیُپَسْتھِتی

23 Toen Jesus in de tempel, in de zuilengang van Sálomon, op en neer wandelde,

یِیشُح سُلیمانو نِحسارینَ گَمَناگَمَنے کَروتِ،

24 omringden Hem de Joden, en zeiden tot Hem: Hoe lang houdt Gij ons nog in spanning? Zo Gij de Christus zijt, zeg het ons ronduit.

ایتَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاسْتَں ویشْٹَیِتْوا وْیاہَرَنْ کَتِ کالانْ اَسْماکَں وِچِکِتْساں سْتھاپَیِشْیامِ؟ یَدْیَبھِشِکْتو بھَوَتِ تَرْہِ تَتْ سْپَشْٹَں وَدَ۔

25 Jesus antwoordde hun: Ik heb het u gezegd, maar gij gelooft het niet. De werken, die Ik verricht in de naam van mijn Vader, die getuigen voor Mij.

تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اَہَمْ اَچَکَتھَں کِنْتُ یُویَں نَ پْرَتِیتھَ، نِجَپِتُ رْنامْنا یاں یاں کْرِیاں کَرومِ سا کْرِیَیوَ مَمَ ساکْشِسْوَرُوپا۔

26 Maar gij gelooft niet, omdat gij niet tot mijn schapen behoort.

کِنْتْوَہَں پُورْوَّمَکَتھَیَں یُویَں مَمَ میشا نَ بھَوَتھَ، کارَنادَسْمانْ نَ وِشْوَسِتھَ۔

27 Mijn schapen luisteren naar mijn stem; Ik ken ze, en ze volgen Mij.

مَمَ میشا مَمَ شَبْدَں شرِنْوَنْتِ تانَہَں جانامِ تے چَ مَمَ پَشْچادْ گَچّھَنْتِ۔

28 En Ik geef hun het eeuwig leven; ze gaan in eeuwigheid niet verloren, en niemand rooft ze weg uit mijn hand. (aiōn g165, aiōnios g166)

اَہَں تیبھْیونَنْتایُ رْدَدامِ، تے کَداپِ نَ نَںکْشْیَنْتِ کوپِ مَمَ کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166)

29 Wat mijn Vader Mij heeft gegeven, is het kostbaarste van alles, en niemand kan het roven uit de hand van mijn Vader.

یو مَمَ پِتا تانْ مَہْیَں دَتَّوانْ سَ سَرْوَّسْماتْ مَہانْ، کوپِ مَمَ پِتُح کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔

30 Ik en de Vader zijn één.

اَہَں پِتا چَ دْوَیوریکَتْوَمْ۔

31 Weer grepen de Joden naar stenen, om Hem te stenigen.

تَتو یِہُودِییاح پُنَرَپِ تَں ہَنْتُں پاشانانْ اُدَتولَیَنْ۔

32 Jesus antwoordde hun: Veel heerlijke werken heb Ik u namens den Vader getoond; om welk van die werken stenigt gij Mij?

یِیشُح کَتھِتَوانْ پِتُح سَکاشادْ بَہُونْیُتَّمَکَرْمّانِ یُشْماکَں پْراکاشَیَں تیشاں کَسْیَ کَرْمَّنَح کارَنانْ ماں پاشانَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح سْتھَ؟

33 De Joden antwoordden Hem: Niet om een goed werk stenigen we U, maar om godslastering; omdat Gij, een mens, Uzelf tot God maakt.

یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ پْرَشَسْتَکَرْمَّہیتو رْنَ کِنْتُ تْوَں مانُشَح سْوَمِیشْوَرَمْ اُکْتْویشْوَرَں نِنْدَسِ کارَنادَسْماتْ تْواں پاشانَیرْہَنْمَح۔

34 Jesus antwoordde hun: Staat er in uw Wet niet geschreven: Ik heb gezegd: "Gij zijt goden".

تَدا یِیشُح پْرَتْیُکْتَوانْ مَیا کَتھِتَں یُویَمْ اِیشْوَرا ایتَدْوَچَنَں یُشْماکَں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ کِں؟

35 Wanneer de Schrift hen nu goden noemt, tot wie Gods woord werd gericht, en ze toch niet kan falen:

تَسْمادْ ییشامْ اُدّیشے اِیشْوَرَسْیَ کَتھا کَتھِتا تے یَدِیشْوَرَگَنا اُچْیَنْتے دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیاپْیَنْیَتھا بھَوِتُں نَ شَکْیَں،

36 hoe zegt gij dan tot Hem, dien de Vader heeft geheiligd en in de wereld gezonden: Gij lastert; omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?

تَرْہْیاہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتِ واکْیَسْیَ کَتھَناتْ یُویَں پِتْرابھِشِکْتَں جَگَتِ پْریرِتَنْچَ پُماںسَں کَتھَمْ اِیشْوَرَنِنْدَکَں وادَیَ؟

37 Wanneer Ik de werken van mijn Vader niet doe, gelooft Mij dan niet;

یَدْیَہَں پِتُح کَرْمَّ نَ کَرومِ تَرْہِ ماں نَ پْرَتِیتَ؛

38 maar doe Ik ze wel, gelooft dan de werken, ook al zoudt gij Mij niet geloven; dan zoudt gij erkennen en weten, dat de Vader in Mij is, en Ik in den Vader ben.

کِنْتُ یَدِ کَرومِ تَرْہِ مَیِ یُشْمابھِح پْرَتْیَیے نَ کرِتےپِ کارْیّے پْرَتْیَیَح کْرِیَتاں، تَتو مَیِ پِتاسْتِیتِ پِتَرْیَّہَمْ اَسْمِیتِ چَ کْشاتْوا وِشْوَسِشْیَتھَ۔

39 Weer zochten ze Hem nu te grijpen, maar Hij ontkwam aan hun handen.

تَدا تے پُنَرَپِ تَں دھَرْتُّمْ اَچیشْٹَنْتَ کِنْتُ سَ تیشاں کَریبھْیو نِسْتِیرْیَّ

40 Nu begaf Hij zich weer naar de overkant van de Jordaan, naar de plaats, waar Johannes vroeger had gedoopt; en Hij bleef daar.

پُنَ رْیَرْدَّنْ اَدْیاسْتَٹے یَتْرَ پُرْوَّں یوہَنْ اَمَجَّیَتْ تَتْراگَتْیَ نْیَوَسَتْ۔

41 Velen kwamen tot Hem, en zeiden: Johannes heeft wel geen enkel teken verricht; maar alles was waar, wat Johannes van Hem heeft gezegd.

تَتو بَہَوو لوکاسْتَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ وْیاہَرَنْ یوہَنْ کِمَپْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ ناکَروتْ کِنْتْوَسْمِنْ مَنُشْیے یا یَح کَتھا اَکَتھَیَتْ تاح سَرْوّاح سَتْیاح؛

42 En velen geloofden daar in Hem.

تَتْرَ چَ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وْیَشْوَسَنْ۔