Johannes 1
1 In het begin was het Woord; En het Woord was bij God, En het Woord was God;
ആദൗ വാദ ആസീത് സ ച വാദ ഈശ്വരേണ സാർധമാസീത് സ വാദഃ സ്വയമീശ്വര ഏവ|
2 Het was bij God in het begin.
സ ആദാവീശ്വരേണ സഹാസീത്|
3 Alles is door Hem ontstaan; En zonder Hem is niets ontstaan.
തേന സർവ്വം വസ്തു സസൃജേ സർവ്വേഷു സൃഷ്ടവസ്തുഷു കിമപി വസ്തു തേനാസൃഷ്ടം നാസ്തി|
4 In wat bestond, was Hij het leven, En het Leven was het licht der mensen;
സ ജീവനസ്യാകാരഃ, തച്ച ജീവനം മനുഷ്യാണാം ജ്യോതിഃ
5 Het Licht schijnt in de duisternis, Maar de duisternis nam het niet aan.
തജ്ജ്യോതിരന്ധകാരേ പ്രചകാശേ കിന്ത്വന്ധകാരസ്തന്ന ജഗ്രാഹ|
6 Er kwam een mens, van God gezonden; Johannes was zijn naam.
യോഹൻ നാമക ഏകോ മനുജ ഈശ്വരേണ പ്രേഷയാഞ്ചക്രേ|
7 Hij kwam tot getuigenis, om van het Licht te getuigen, Opdat allen door hem zouden geloven.
തദ്വാരാ യഥാ സർവ്വേ വിശ്വസന്തി തദർഥം സ തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതും സാക്ഷിസ്വരൂപോ ഭൂത്വാഗമത്,
8 Hijzelf was niet het Licht, Maar hij moest getuigen van het Licht.
സ സ്വയം തജ്ജ്യോതി ർന കിന്തു തജ്ജ്യോതിഷി പ്രമാണം ദാതുമാഗമത്|
9 Het waarachtige Licht, Dat alle mensen verlicht, Kwam in de wereld.
ജഗത്യാഗത്യ യഃ സർവ്വമനുജേഭ്യോ ദീപ്തിം ദദാതി തദേവ സത്യജ്യോതിഃ|
10 Hij was in de wereld, En ofschoon de wereld door Hem was ontstaan, Erkende de wereld Hem niet.
സ യജ്ജഗദസൃജത് തന്മദ്യ ഏവ സ ആസീത് കിന്തു ജഗതോ ലോകാസ്തം നാജാനൻ|
11 Hij kwam in zijn eigen bezit; Ook de zijnen ontvingen Hem niet.
നിജാധികാരം സ ആഗച്ഛത് കിന്തു പ്രജാസ്തം നാഗൃഹ്ലൻ|
12 Maar aan allen, die Hem ontvingen, Gaf Hij de macht, Gods kinderen te worden: Aan allen, die in zijn Naam geloven,
തഥാപി യേ യേ തമഗൃഹ്ലൻ അർഥാത് തസ്യ നാമ്നി വ്യശ്വസൻ തേഭ്യ ഈശ്വരസ്യ പുത്രാ ഭവിതുമ് അധികാരമ് അദദാത്|
13 Die niet uit bloed, Noch uit de wil van vlees of man, Maar die uit God zijn geboren.
തേഷാം ജനിഃ ശോണിതാന്ന ശാരീരികാഭിലാഷാന്ന മാനവാനാമിച്ഛാതോ ന കിന്ത്വീശ്വരാദഭവത്|
14 Het Woord is vlees geworden, En heeft onder ons gewoond! En wij hebben zijn glorie aanschouwd: Een glorie als van den Eengeborene uit den Vader, Vol van genade en waarheid.
സ വാദോ മനുഷ്യരൂപേണാവതീര്യ്യ സത്യതാനുഗ്രഹാഭ്യാം പരിപൂർണഃ സൻ സാർധമ് അസ്മാഭി ർന്യവസത് തതഃ പിതുരദ്വിതീയപുത്രസ്യ യോഗ്യോ യോ മഹിമാ തം മഹിമാനം തസ്യാപശ്യാമ|
15 Johannes getuigde van Hem en riep uit: Van Hem was het, dat ik sprak: Die na mij komt, is mij voorafgegaan; Want Hij bestond eerder dan ik.
തതോ യോഹനപി പ്രചാര്യ്യ സാക്ഷ്യമിദം ദത്തവാൻ യോ മമ പശ്ചാദ് ആഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ; യതോ മത്പൂർവ്വം സ വിദ്യമാന ആസീത്; യദർഥമ് അഹം സാക്ഷ്യമിദമ് അദാം സ ഏഷഃ|
16 Waarachtig, uit zijn volheid ontvingen wij allen De éne genade na de andere;
അപരഞ്ച തസ്യ പൂർണതായാ വയം സർവ്വേ ക്രമശഃ ക്രമശോനുഗ്രഹം പ്രാപ്താഃ|
17 Zeker, de Wet is door Moses gegeven, Maar de genade en waarheid zijn door Jesus Christus gekomen.
മൂസാദ്വാരാ വ്യവസ്ഥാ ദത്താ കിന്ത്വനുഗ്രഹഃ സത്യത്വഞ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാ സമുപാതിഷ്ഠതാം|
18 Niemand heeft ooit God gezien; God zelf, de eengeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is, Heeft Hem verkondigd.
കോപി മനുജ ഈശ്വരം കദാപി നാപശ്യത് കിന്തു പിതുഃ ക്രോഡസ്ഥോഽദ്വിതീയഃ പുത്രസ്തം പ്രകാശയത്|
19 En dit is de getuigenis van Johannes, toen de Joden uit Jerusalem priesters en levieten tot hem zonden, om hem te vragen: Wie zijt gij?
ത്വം കഃ? ഇതി വാക്യം പ്രേഷ്ടും യദാ യിഹൂദീയലോകാ യാജകാൻ ലേവിലോകാംശ്ച യിരൂശാലമോ യോഹനഃ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ,
20 Hij erkende het openlijk: Niet ik ben de Christus.
തദാ സ സ്വീകൃതവാൻ നാപഹ്നൂതവാൻ നാഹമ് അഭിഷിക്ത ഇത്യങ്ഗീകൃതവാൻ|
21 Ze vroegen hem: Wat dan? Zijt gij Elias? Hij zeide: Ik ben het niet. Zijt gij de profeet? Hij antwoordde: Neen.
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി കോ ഭവാൻ? കിം ഏലിയഃ? സോവദത് ന; തതസ്തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീ? സോവദത് നാഹം സഃ|
22 Ze zeiden hem dan: Wie zijt ge; opdat we antwoord brengen aan hen, die ons gezonden hebben; wat zegt ge van uzelf?
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തർഹി ഭവാൻ കഃ? വയം ഗത്വാ പ്രേരകാൻ ത്വയി കിം വക്ഷ്യാമഃ? സ്വസ്മിൻ കിം വദസി?
23 Hij sprak: Ik ben de "stem van een roepende in de woestijn: Maakt recht de weg des Heren", zoals de profeet Isaias heeft gezegd.
തദാ സോവദത്| പരമേശസ്യ പന്ഥാനം പരിഷ്കുരുത സർവ്വതഃ| ഇതീദം പ്രാന്തരേ വാക്യം വദതഃ കസ്യചിദ്രവഃ| കഥാമിമാം യസ്മിൻ യിശയിയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ലിഖിതവാൻ സോഹമ്|
24 De afgevaardigden nu behoorden tot de farizeën;
യേ പ്രേഷിതാസ്തേ ഫിരൂശിലോകാഃ|
25 ze ondervroegen hem, en zeiden: Waarom doopt ge dan, zo ge de Christus niet zijt, noch Elias, noch de profeet?
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ യദി നാഭിഷിക്തോസി ഏലിയോസി ന സ ഭവിഷ്യദ്വാദ്യപി നാസി ച, തർഹി ലോകാൻ മജ്ജയസി കുതഃ?
26 Johannes gaf hun ten antwoord: Ik doop met water; maar midden onder u staat Hij, dien gij niet kent.
തതോ യോഹൻ പ്രത്യവോചത്, തോയേഽഹം മജ്ജയാമീതി സത്യം കിന്തു യം യൂയം ന ജാനീഥ താദൃശ ഏകോ ജനോ യുഷ്മാകം മധ്യ ഉപതിഷ്ഠതി|
27 Hij is het, die na mij komt; ik ben niet waardig, zijn schoenriem los te maken.
സ മത്പശ്ചാദ് ആഗതോപി മത്പൂർവ്വം വർത്തമാന ആസീത് തസ്യ പാദുകാബന്ധനം മോചയിതുമപി നാഹം യോഗ്യോസ്മി|
28 Dit gebeurde te Betánië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes toen doopte.
യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരസ്ഥബൈഥബാരായാം യസ്മിൻസ്ഥാനേ യോഹനമജ്ജയത് തസ്മിന സ്ഥാനേ സർവ്വമേതദ് അഘടത|
29 Daags daarna zag hij Jesus tot zich komen; en hij zeide: Zie het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.
പരേഽഹനി യോഹൻ സ്വനികടമാഗച്ഛന്തം യിശും വിലോക്യ പ്രാവോചത് ജഗതഃ പാപമോചകമ് ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യത|
30 Deze is het, van wien ik sprak: Na mij komt een Man, die mij is voorafgegaan; want Hij bestond eerder dan ik.
യോ മമ പശ്ചാദാഗമിഷ്യതി സ മത്തോ ഗുരുതരഃ, യതോ ഹേതോർമത്പൂർവ്വം സോഽവർത്തത യസ്മിന്നഹം കഥാമിമാം കഥിതവാൻ സ ഏവായം|
31 Ook ik kende Hem niet; maar juist daarom kwam ik dopen met water, om Hem aan Israël bekend te maken.
അപരം നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ കിന്തു ഇസ്രായേല്ലോകാ ഏനം യഥാ പരിചിന്വന്തി തദഭിപ്രായേണാഹം ജലേ മജ്ജയിതുമാഗച്ഛമ്|
32 Nog getuigde Johannes: Ik heb den Geest als een duif uit de hemel zien dalen, en op Hem rusten.
പുനശ്ച യോഹനപരമേകം പ്രമാണം ദത്വാ കഥിതവാൻ വിഹായസഃ കപോതവദ് അവതരന്തമാത്മാനമ് അസ്യോപര്യ്യവതിഷ്ഠന്തം ച ദൃഷ്ടവാനഹമ്|
33 Ook ik kende Hem niet; maar Hij die mij zond, om met water te dopen, Hij sprak tot mij: Op wien ge den Geest ziet nederdalen en rusten, Hij is het, die doopt met den Heiligen Geest.
നാഹമേനം പ്രത്യഭിജ്ഞാതവാൻ ഇതി സത്യം കിന്തു യോ ജലേ മജ്ജയിതും മാം പ്രൈരയത് സ ഏവേമാം കഥാമകഥയത് യസ്യോപര്യ്യാത്മാനമ് അവതരന്തമ് അവതിഷ്ഠന്തഞ്ച ദ്രക്ഷയസി സഏവ പവിത്രേ ആത്മനി മജ്ജയിഷ്യതി|
34 Ik heb het gezien, en ik heb getuigd: Hij is de Zoon van God.
അവസ്തന്നിരീക്ഷ്യായമ് ഈശ്വരസ്യ തനയ ഇതി പ്രമാണം ദദാമി|
35 Daags daarna stond Johannes daar weer met twee zijner leerlingen.
പരേഽഹനി യോഹൻ ദ്വാഭ്യാം ശിഷ്യാഭ്യാം സാർദ്ധേം തിഷ്ഠൻ
36 En met de blik op Jesus, die voorbijging, zeide hij: Zie het Lam Gods.
യിശും ഗച്ഛന്തം വിലോക്യ ഗദിതവാൻ, ഈശ്വരസ്യ മേഷശാവകം പശ്യതം|
37 De twee leerlingen hoorden hem dit zeggen, en gingen Jesus achterna.
ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ യീശോഃ പശ്ചാദ് ഈയതുഃ|
38 Jesus keerde Zich om, zag dat ze Hem volgden, en sprak tot hen: Wat zoekt gij? Ze zeiden Hem: Rabbi (dat betekent: Meester), waar houdt Gij verblijf?
തതോ യീശുഃ പരാവൃത്യ തൗ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തൗ ദൃഷ്ട്വാ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം കിം ഗവേശയഥഃ? താവപൃച്ഛതാം ഹേ രബ്ബി അർഥാത് ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കുത്ര തിഷ്ഠതി?
39 Hij zei hun: Komt het zien. Ze kwamen dan zien, waar Hij verblijf hield, en bleven die dag bij Hem. Het was omtrent het tiende uur.
തതഃ സോവാദിത് ഏത്യ പശ്യതം| തതോ ദിവസസ്യ തൃതീയപ്രഹരസ്യ ഗതത്വാത് തൗ തദ്ദിനം തസ്യ സങ്ഗേഽസ്ഥാതാം|
40 Andreas, de broer van Simon Petrus, was één van de twee, die dit van Johannes hadden gehoord, en Hem waren gevolgd.
യൗ ദ്വൗ യോഹനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ യിശോഃ പശ്ചാദ് ആഗമതാം തയോഃ ശിമോൻപിതരസ്യ ഭ്രാതാ ആന്ദ്രിയഃ
41 Hij ontmoette zijn broer Simon het eerst, en zeide tot hem: We hebben den Messias (dat betekent: Christus) gevonden.
സ ഇത്വാ പ്രഥമം നിജസോദരം ശിമോനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ വയം ഖ്രീഷ്ടമ് അർഥാത് അഭിഷിക്തപുരുഷം സാക്ഷാത്കൃതവന്തഃ|
42 En hij leidde hem tot Jesus. Jesus zag hem aan, en sprak: Gij zijt Simon, de zoon van Jona; gij zult Kefas heten (dat betekent: Petrus).
പശ്ചാത് സ തം യിശോഃ സമീപമ് ആനയത്| തദാ യീശുസ്തം ദൃഷ്ട്വാവദത് ത്വം യൂനസഃ പുത്രഃ ശിമോൻ കിന്തു ത്വന്നാമധേയം കൈഫാഃ വാ പിതരഃ അർഥാത് പ്രസ്തരോ ഭവിഷ്യതി|
43 Daags daarna wilde Hij naar Galilea vertrekken; toen ontmoette Hij Filippus. En Jesus zeide tot hem: Volg Mij.
പരേഽഹനി യീശൗ ഗാലീലം ഗന്തും നിശ്ചിതചേതസി സതി ഫിലിപനാമാനം ജനം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
44 Filippus was van Betsáida, de stad van Andreas en Petrus.
ബൈത്സൈദാനാമ്നി യസ്മിൻ ഗ്രാമേ പിതരാന്ദ്രിയയോർവാസ ആസീത് തസ്മിൻ ഗ്രാമേ തസ്യ ഫിലിപസ്യ വസതിരാസീത്|
45 Filippus ontmoette Natánaël, en sprak tot hem: Van wien Moses in de Wet en ook de profeten hebben geschreven, dien hebben we gevonden: Jesus, den zoon van Josef, uit Názaret.
പശ്ചാത് ഫിലിപോ നിഥനേലം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദത് മൂസാ വ്യവസ്ഥാ ഗ്രന്ഥേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ച യസ്യാഖ്യാനം ലിഖിതമാസ്തേ തം യൂഷഫഃ പുത്രം നാസരതീയം യീശും സാക്ഷാദ് അകാർഷ്മ വയം|
46 Natánaël zei hem: Kan er iets goeds komen uit Názaret? Filippus zei hem: Kom het zien.
തദാ നിഥനേൽ കഥിതവാൻ നാസരന്നഗരാത കിം കശ്ചിദുത്തമ ഉത്പന്തും ശക്നോതി? തതഃ ഫിലിപോ ഽവോചത് ഏത്യ പശ്യ|
47 Jesus zag Natánaël naar Zich toe komen, en zeide van hem: Ziedaar een waar Israëliet, in wien geen bedrog is.
അപരഞ്ച യീശുഃ സ്വസ്യ സമീപം തമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ വ്യാഹൃതവാൻ, പശ്യായം നിഷ്കപടഃ സത്യ ഇസ്രായേല്ലോകഃ|
48 Natánaël zeide Hem: Hoe kent Gij mij? Jesus gaf hem ten antwoord: Voordat Filippus u riep, zag Ik u onder de vijgeboom.
തതഃ സോവദദ്, ഭവാൻ മാം കഥം പ്രത്യഭിജാനാതി? യീശുരവാദീത് ഫിലിപസ്യ ആഹ്വാനാത് പൂർവ്വം യദാ ത്വമുഡുമ്ബരസ്യ തരോർമൂലേഽസ്ഥാസ്തദാ ത്വാമദർശമ്|
49 Natánaël antwoordde Hem: Rabbi, Gij zijt de Zoon van God; Gij zijt de Koning van Israël.
നിഥനേൽ അചകഥത്, ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ നിതാന്തമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രോസി, ഭവാൻ ഇസ്രായേല്വംശസ്യ രാജാ|
50 Jesus antwoordde hem: Gelooft ge, omdat Ik u zeide: Ik zag u onder de vijgeboom? Grotere dingen zult ge zien.
തതോ യീശു ർവ്യാഹരത്, ത്വാമുഡുമ്ബരസ്യ പാദപസ്യ മൂലേ ദൃഷ്ടവാനാഹം മമൈതസ്മാദ്വാക്യാത് കിം ത്വം വ്യശ്വസീഃ? ഏതസ്മാദപ്യാശ്ചര്യ്യാണി കാര്യ്യാണി ദ്രക്ഷ്യസി|
51 En Hij sprak tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Gij zult de hemel geopend zien, en de engelen Gods zien opstijgen en nederdalen over den Mensenzoon.
അന്യച്ചാവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഇതഃ പരം മോചിതേ മേഘദ്വാരേ തസ്മാന്മനുജസൂനുനാ ഈശ്വരസ്യ ദൂതഗണമ് അവരോഹന്തമാരോഹന്തഞ്ച ദ്രക്ഷ്യഥ|
