Joël 2
1 Steekt de bazuinen op Sion, Blaast alarm op mijn heilige berg, Zodat alle landbewoners sidderen: Want de Dag van Jahweh komt, is nabij!
Zion ah tuki te ueng uh lamtah ka hmuencim tlang ah yuhui uh. BOEIPA kah khohnin he a yoei rhep la a pai dongah diklai khosa boeih loh tlai uh saeh.
2 Een dag van duisternis en donkerte, Een dag van wolken en nevelfloers! Als het morgenrood, Uitgespreid over de bergen, Daagt een volk op, talrijk en machtig, Zoals er vroeger nooit een geweest is, En later nooit meer zal zijn Tot in de verste geslachten.
Hmaisuep neh khohmuep hnin, cingmai neh yinnah hnin loh pilnam boeiping neh pilnu kah tlang ah mincang bangla yaal coeng. Te bang te khosuen lamloh ana om noek pawt tih a hnukkah thawnpuei neh cadilcahma tue ah khaw khoep mahpawh.
3 Vóór hen uit verterend vuur, Laaiende vlammen achter hen aan; Vóór hen is de aarde een paradijs, Achter hen een naakte woestijn; Niets blijft er over, Dat hun ontsnapt!
A maelhmai ah hmai loh a hlawp tih a hnukah khaw hmaisai a hlawp. A mikhmuh kah te diklai Eden dum bangla om tih a hnuk tah khosoek khopong la om. Te dongah anih lamkah loeihnah khaw om pawh.
4 Ze lijken op paarden, Als rossen jagen ze voort;
A mueimae tah marhang mueimae bangla om tih marhang caem bangla yong uh tangloeng.
5 Als rammelende wagens Hotsen ze over de toppen der bergen; Als een knetterende vuurvlam, die de stoppels verteert; Als een geweldige bende, ten strijde gereed!
Tlang dong sokah leng ol bangla om. Divawt aka hlawp hmaihluei hmai ol bangla sundaep uh. Pilnu pilnam bangla caemtloek rhong a pai.
6 De volken beven voor hen van angst, Alle gezichten verbleken.
Amih mikhmuh ah pilnam loh kilkul tih maelhmai boeih muhut la a om pah.
7 Als krijgshelden stormen ze aan, Beklimmen de muur als oorlogsmannen; Recht gaan ze allen vooruit, En maken geen omweg.
Hlangrhalh bangla yong uh tih caemtloek hlang bangla vongtung dongah luei uh. Te vaengah hlang te amah longpuei ah pongpa uh tih a caehlong te ken uh pawh.
8 De een verdringt den ander niet, Een ieder volgt zijn eigen pad. Ze storten zich op de pijlen in In ongebroken rijen;
Te vaengah hlang loh a manuca te a nen uh moenih. Hlang he amah longpuei ah ni a pongpa uh. Pumcumnah hnuk ah mueluem mueh la cungku uh.
9 Ze bestormen de stad, En rennen over de muur. Ze klimmen de huizen binnen, Sluipen als dieven door de vensters:
Khopuei kah vongtung soah khaw cu uh tih yong uh. Im lamkhaw bangbuet lamloh yoeng uh tih hlanghuen bangla kun uh.
10 De aarde bibbert voor hun blikken, De hemel siddert; Zon en maan verduisteren, De sterren verliezen haar glans.
A mikhmuh ah diklai khaw tlai tih, vaan khaw hinghuen. Khomik neh hla hmuep tih aisi khaw a aa khum.
11 Jahweh laat zijn donderstem horen Aan de spits van zijn heir; Want geweldig groot zijn zijn drommen, Machtig, die zijn last volbrengen! Ja, groot is de Dag van Jahweh, En al te hevig! Wie kan het harden?
BOEIP A loh A caem mikhmuh ah a ol a huel. A lambong khaw yet muep ngawn, a ol aka vai tah pilnu ngawn, BOEIPA kah khohnin tah len tih rhih om tangkik pai. Te dongah te te aka noeng tah unim?
12 Maar ook nu nog: Is de godsspraak van Jahweh, Keert tot Mij terug met heel uw hart, In vasten, wenen en rouw;
Tedae BOEIPA kah olphong om pataeng coeng. Kai taengla na thinko boeih neh, yaehnah nen khaw, rhahnah nen khaw, rhaengsaelung nen khaw ha mael laeh.
13 Scheurt uw harten, niet uw kleren, Bekeert u tot Jahweh, uw God! Want Hij is genadig en barmhartig, Lankmoedig, rijk aan ontferming; Een, die spijt heeft over uw rampen.
Te dongah na thinko mah phen uh lamtah na himbai phen uh boeh. Na Pathen BOEIPA taengla mael uh laeh. Amah tah thinphoei lungvatnah la om. Thintoek a ueh tih sitlohnah a yet dongah boethae khui lamloh ko a hlawt.
14 Wie weet, of ‘t Hem ook nu niet berouwt, En Hij u een zegen laat Tot spijs- en drankoffer voor Jahweh, uw God.
Mael tih ko a hlawt khaw ulong a ming. A hnukah na Pathen BOEIPA hamla yoethennah khocang neh tuisi a paih mai khaming.
15 Blaast de bazuinen op Sion; Schrijft vasten uit, roept de menigte samen!
Zion ah tuki te ueng uh, yaehnah te ciim uh, pahong te hoe uh.
16 Verzamelt het volk, brengt de schare bijeen, Roept grijzen, en kinderen en zuigelingen op; Laat de bruidegom zijn kamer verlaten, En de bruid haar bruidsvertrek.
Pilnam te coi uh, hlangping te ciim uh. Patong rhoek khaw coi lamtah camoe neh rhangsuk dongkah cahni khaw coi uh laeh. Yulokung khaw a imkhui lamloh, vasanu khaw a imkhui lamloh moe laeh saeh.
17 Laat tussen voorhal en altaar De priesters wenen, de dienaars van Jahweh. Laat ze zeggen: Spaar, Jahweh, uw volk; Geef toch uw erfdeel niet prijs aan de schande, Aan de heidenen, die ze knechten! Waarom zou men onder de volken zeggen: Waar is hun God?
Ngalha laklo neh hmueihtuk taengah BOEIPA kah tueihyoeih khosoih rhoek te rhap uh saeh. Te vaengah, “BOEIPA aw na pilnam te rhen mai, na rho te kokhahnah la, amih lakli kah namtom taengah la khueh boel mai. Balae tih pilnam taengah, 'Amih kah Pathen te melae?' a ti eh?,” ti saeh.
18 Nu ijvert Jahweh weer voor zijn land, En spaart Hij zijn volk!
BOEIP A tah a khohmuen ham thatlai vetih a pilnam soah lungma a ti pueng ni.
19 Jahweh antwoordt, en spreekt tot zijn volk: Zie, Ik zend u weer koren en wijn, En olie, om u te verzadigen; Niet langer geef Ik u aan de hoon der heidenen prijs!
BOEIP A loh a doo vetih a pilnam taengah, “Kai loh nangmih ham cangpai neh misur thai khaw, situi khaw kan tueih vetih te te na cung bitni. Nangmih te namtom taengah kokhahnah la koep kang khueh mahpawh.
20 Den man uit het noorden drijf Ik ver van u weg, Verjaag hem naar een dor en woest land; Zijn voorhoede naar de zee van het oosten; Zijn achterhoede naar de zee van het westen; Stank en verpesting stijgt van hem op Om zijn grootdoenerij.
Tlangpuei te nangmih taeng lamloh kan lakhla sak vetih anih te rhamrhae neh khopong hmuen la ka heh ni. A hmai kah khocuk tuipuei duela, a bawtnah ah khobawt tuipuei duela a rhongbo cet vetih a thanghapbo cet ni. A saii ham khaw pantai ngawn coeng.
21 Vrees niet, akker; wees blij en vol vreugde: Want Jahweh gaat grootse dingen doen!
Khohmuen nang rhih boeh, omngaih lamtah kohoe sak. BOEIPA loh a saii ham te a rhoeng sak.
22 Vreest niet langer, dieren in het veld: Want de vruchtbare plekken worden weer groen, De bomen dragen weer vrucht, Vijg en wijnstok schenken hun oogst.
Khohmuen rhamsa na rhih uh voel mah pawh, khosoek toitlim te poe coeng, thing te a thaih cuen ni. Thaibu neh misur khaw a thadueng sai ni.
23 En gij, kinderen van Sion, jubileert, Verheugt u in Jahweh, uw God! Want dan zal Hij u geven Den Leraar der Gerechtigheid; Dan schenkt Hij u de regen weer, Van na- en voorjaar, zoals eerst.
Zion ca rhoek na Pathen BOEIPA dongah omngaih uh lamtah kohoe uh. Duengnah dongah cangpa tue te nang taengah m'paek. Nang hamla cangpa khonal neh lamhma kah tlankhol te kan suntlak bitni.
24 Dan worden de dorsvloeren met koren bedekt, Vloeien de perskuipen over van wijn en van olie;
Cangtilhmuen ah cangpai bae vetih va-am ah misur thai neh situi baepet ni.
25 Dan zal Ik u de jaren vergoeden, Die de sprinkhaan verknaagde: De langpoot, de kaalvreter, de knaagbek, Mijn machtig leger, dat Ik tegen u uitzond.
Nangmih taengah kaisih, lungang, phol neh kamah kah lungmul caem muep kan tueih ti a caak te nang taengah a kum kum ah kan thuung bitni.
26 Dan eet ge volop, en voelt u verzadigd, Looft ge de Naam van Jahweh, uw God, Omdat Hij wonderen voor u deed; En nooit meer wordt mijn volk te schande.
A caak khaw na caak uh vetih na hah uh bitni. Te vaengah na Pathen BOEIPA ming te thangthen uh. Amah loh nangmih ham khobaerhambae la a saii dongah ka pilnam he kumhal duela yah a poh.
27 Dan weet ge, dat Ik te midden van Israël vertoef, Dat Ik, Jahweh, uw God ben, geen ander!
Kai tah Israel khui kah la nan ming uh bitni. Te dongah kai he nangmih kah Pathen BOEIPA coeng tih a tloe om pawh. Ka pilnam tah kumhal duela yahpok mahpawh.
28 Daarna stort Ik mijn Geest uit over alle vlees: Uw zonen en dochters zullen profeteren, Uw grijsaards zullen dromen ontvangen, Uw jonge mannen visioenen schouwen;
He phoeiah om vetih pumsa cungkuem soah ka mueihla he ka lun ni. Na capa rhoek neh na canu rhoek tonghma uh ni. Nangmih kah patong rhoek loh mang a man uh vetih nangmih kah tongpang rhoek loh olphong a hmuh uh ni.
29 Zelfs over slaven en slavinnen Stort Ik mijn Geest uit in die dagen!
Te khohnin ah salpa so neh sal huta soah pataeng ka mueihla ka lun ni.
30 Ik zal wonderen doen aan de hemel en op aarde: Bloed en vuur, en walm van rook;
Vaan ah kopoekrhai, diklai ah khaw thii neh hmai neh hmaikhu tung ka tueng sak ni.
31 De zon zal in duisternis verkeren, De maan in bloed; Voordat de Dag van Jahweh komt, Groot en schrikwekkend!
Boeilen neh rhih om BOEIPA kah khohnin a pai tom vaengah khomik te hmaisuep la, hla te thii la poeh ni.
32 Dan zullen allen worden behouden, Die de Naam van Jahweh aanroepen. Want op de berg Sion En in Jerusalem zal redding zijn; Zoals Jahweh heeft gesproken, En de herauten, die Jahweh riep!
BOEIP A ming aka khue boeih te loeih ni. Zion tlang neh Jerusalem ah loeihnah om ni. Te te BOEIPA loh a thui coeng dongah BOEIPA loh rhaengnaeng khuikah te khaw a khue.
