Job 8
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
| ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە: |
2 Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
| «هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە. |
3 Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
| ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟ |
4 Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
| ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە. |
5 Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
| بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە، |
6 Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
| ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە. |
7 Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
| پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە. |
8 Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
| «پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون، |
9 Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
| چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت. |
10 Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
| ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟ |
11 Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
| ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟ |
12 Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
| بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن، |
13 Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
| بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت. |
14 Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
| ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە. |
15 Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
| خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت. |
16 Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
| ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات. |
17 Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
| بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن. |
18 Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
| بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“ |
19 Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
| ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات. |
20 Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
| «بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات. |
21 Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
| کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف، |
22 Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
| ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.» |
