Job 8
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
Kalpasanna, simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,
2 Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
“Kasano pay kabayag nga ibagam dagitoy a banbanag? Kasano pay kabayag a dagiti sasao ti ngiwatmo ket agbalin a napigsa nga angin?
3 Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
Ballikugen kadi ti Dios ti hustisia? Ballikugen kadi ti Mannakabalin amin ti kinalinteg?
4 Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
Nagbasol dagiti annakmo kenkuana, ammomi daytoy, ta impaimana ida kadagiti basbasolda.
5 Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
Ngem kas pangarigan a sipapasnekka a nangbirok iti Dios ken indatagmo dagiti kiddawmo iti Mannakabalin amin.
6 Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
Kas pangarigan nasin-aw ken nalintegka; ket awan duadua nga agtignay isuna para kenka ken gun-gonaannaka iti pagtaengan a pudno a kukuam.
7 Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
Uray no bassit ti nagrugiam, nasaysayaatto latta ti maudi a kasasaadmo.
8 Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
Ta agpakpakaasiak kenka, nga agpalutpotka, maipanggep iti napalabas a panawen; usarem ti bagim a mangadal kadagiti naduktalan dagiti kapuonantayo.
9 Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
(Naiyanaktayo laeng idi kalman ken awan iti ammotayo gapu ta anniniwan dagiti aldawtayo iti daga).
10 Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
Saandaka kadi nga isuro wenno ibaga kenka? Saanda kadi nga agsao manipud kadagiti pusoda?
11 Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
Dumakkel kadi ti badobadok no awan ti lubnak? Dumakkel kadi ti runo no awan ti danum?
12 Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
Kabayatan a nalangtoda pay ken saanda pay a napukan, malaylayda sakbay kadagiti sabali a mula.
13 Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
Kasta met laeng dagiti dalan dagiti amin a manglipat iti Dios, mapukawto ti namnama dagiti tattao nga awan ti diosna-
14 Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
dagiti addaan iti kinatalged a madadael, ken dagidiay kas karasi ti saput ti lawalawa ti talekna.
15 Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
Agsadag ti kasta a tao iti balayna, ngem saan a tumakder daytoy; kumpet isuna iti daytoy, ngem saan daytoy nga agpaut.
16 Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
Berde isuna iti sirok ti init, ket agtubo dagiti saringitna iti entero a minuyonganna.
17 Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
Balkuten dagiti ramutna dagiti gabsuon ti bato; agbirok dagitoy iti nasayaat a lugar kadagiti kabatbatoan.
18 Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
Ngem no madadael daytoy a tao iti lugarna, ket ilibakto dayta a lugar isuna ket kunana, 'Saanka a pulos a nakita.'
19 Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
Kitaem, daytoy ti “rag-o” ti kababalin iti kasta a tao; agtubo dagiti sabali a mula iti isu met laeng a daga iti lugarna.
20 Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
Kitaem, saanto a papanawen ti Dios ti awan basolna a tao; wenno saanna nga alaen ti ima dagiti managdakdakes.
21 Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
Ngem punnoennanto ti ngiwatmo iti katkatawa, dagiti bibigmo iti pukpukkaw.
22 Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
Makawesanto iti pannakaibabain dagiti manggurgura kenka; awanton ti tolda dagiti nadangkes.”
