Job 8
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
Konsa, Bildad Schuach la, te reponn:
2 Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
“Pou konbyen de tan ou va pale bagay sa yo pou pawòl a bouch ou fè gwo van?
3 Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
Èske Bondye konn konwonpi jistis la? Oswa èske Toupwisan an konwonpi sa ki dwat?
4 Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
Si fis ou yo te peche kont Li, alò, Li livre yo antre nan pouvwa transgresyon yo.
5 Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
Si ou ta chache Bondye e mande konpasyon a Toupwisan an,
6 Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
si ou te san tach e dwat; anverite, koulye a, Li ta leve Li menm pou ou e rekonpanse ou jan ou te ye nan ladwati ou.
7 Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
Malgre, kòmansman ou pa t remakab, ou ta fini avèk anpil gwo bagay.
8 Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
“Souple, fè rechèch nan jenerasyon zansèt ansyen yo, e bay konsiderasyon a bagay ke papa yo te twouve.
9 Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
Paske nou menm se sèl bagay ayè nou konnen, e nou pa konnen anyen, paske jou pa nou yo sou latè se sèl yon lonbraj ki pase.
10 Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
Èske yo p ap enstwi ou, pale ou e fè pawòl ki nan tèt yo vin parèt?
11 Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
“Èske jon kab grandi san ma dlo? Èske wozo konn pouse san dlo?
12 Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
Pandan li toujou vèt e san koupe a, l ap fennen avan tout lòt plant yo.
13 Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
Se konsa chemen a tout moun ki bliye Bondye yo. Konsa espwa a moun enkwayan yo peri,
14 Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
sila a ak konfyans frajil la kap mete konfyans li nan fil arenye a.
15 Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
Arenye a mete konfyans sou lakay li, men li p ap kanpe. Li kenbe rèd sou li, men li p ap dire.
16 Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
Li byen reyisi nan solèy la e gaye toupatou nan jaden an.
17 Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
Rasin li yo vlope toupatou sou pil wòch; li sezi yon kay wòch.
18 Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
Si li vin deplase sou plas li, alò plas li va refize rekonèt li e di: “Mwen pa t janm wè w.
19 Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
Gade byen, se sa ki fè lajwa chemen li; epi dèyè li, gen lòt yo k ap pete sòti nan pousyè tè la.
20 Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
“Alò, Bondye p ap rejte yon nonm entèg; ni li p ap bay soutyen a malfektè yo.
21 Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
Jiska prezan, Li va ranpli bouch ou avèk ri lajwa e lèv ou avèk kri plezi.
22 Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
Sila ki rayi ou yo va vin abiye ak wont e tant a mechan yo p ap la ankò.”
