Job 6
1 Job antwoordde, en sprak:
Lalu Ayub menjawab:
2 Ach, mocht mijn wrevel worden gewogen, Maar tegelijk met mijn leed op de weegschaal gelegd:
"Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!
3 Want omdat het zwaarder is dan het zand aan de zee, Daarom gingen ook mijn woorden de perken te buiten.
Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.
4 Ja, de pijlen van den Almachtige blijven in mij steken, Mijn geest zuigt er het gif van op; De verschrikkingen Gods Stellen zich tegen mij in slagorde op!
Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.
5 Balkt soms de woudezel bij het gras Of loeit het rund bij zijn kribbe?
Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?
6 Kan het laffe zonder zout worden gegeten, Of is er smaak aan het wit van een ei?
Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?
7 Neen, ik weiger, het aan te raken, Ze zijn voor mij een walgelijke spijs!
Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.
8 Ach, dat mijn bede werd verhoord, En dat God mijn wens mocht vervullen;
Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!
9 Dat het God behaagde, mij te verpletteren, Zijn hand zich bewoog, om mij weg te maaien.
Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!
10 Dat zou een troost voor mij zijn, En ik danste ondanks mijn leed: "Hij spaart mij niet, Omdat ik den Heilige mijn wens niet verzweeg!".
Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.
11 Want wat is mijn kracht, dat ik nu nog zou wachten, Wat mijn uitzicht, dat ik langer zou leven?
Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?
12 Is mijn kracht soms als die van een steen, Is mijn vlees soms van brons?
Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?
13 Ben ik niet geheel van redding verstoken, Is iedere hulp mij niet ontzegd?
Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?
14 Maar wie zijn vriend barmhartigheid weigert, Verzaakt de vrees voor den Almachtige!
Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.
15 Toch zijn mijn broeders als een beek onbetrouwbaar, Als een stortbeek, die wegstroomt:
Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,
16 Die bedekt zijn met ijs, Of bedolven onder sneeuw;
yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,
17 Zodra de hitte komt, drogen zij uit, Zodra het warm wordt, zijn ze verdwenen.
yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;
18 Ze buigen af van de weg, die ze gaan, En verliezen zich in de woestijn;
berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.
19 De karavanen van Tema zien er naar uit, De convooien van Sjeba hebben er hun hoop op gevestigd:
Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,
20 Maar ze worden in hun verwachting beschaamd, Staan bij hun aankomst te schande.
tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.
21 Zo zijt gij voor mij nu geworden: Gij aanschouwt mijn ellende, en beangst deinst gij terug!
Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.
22 Heb ik gevraagd: Geeft mij iets ten geschenke, Of staat mij van uw vermogen iets af;
Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,
23 Of redt mij uit de hand van den vijand, Bevrijdt mij uit de greep der tyrannen?
atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?
24 Neen, onderricht mij, en dan zal ik zwijgen; Laat mij inzien, waarin ik heb gedwaald!
Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.
25 Hoe zoet zijn woorden, die oprecht zijn gemeend, Maar hoe grievend de berisping van u!
Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?
26 Meent gij, mijn woorden te moeten berispen: Woorden van een wanhopige, die in de wind zijn gesproken?
Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?
27 Wilt gij het lot over een onschuldige werpen, En de staf breken over uw vriend?
Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.
28 Welnu dan, wilt mij aanhoren: Ik lieg u toch niet in het gezicht.
Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.
29 Bezint u, en laat er geen onrecht geschieden; Bezint u, mijn onschuld zal blijken!
Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.
30 Is er soms onrecht op mijn tong, Of kan mijn gehemelte de rampen niet proeven;
Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"
