Job 6
1 Job antwoordde, en sprak:
Eka Ayub nodwoke kama:
2 Ach, mocht mijn wrevel worden gewogen, Maar tegelijk met mijn leed op de weegschaal gelegd:
“Ka dine bed ni inyalo pimo chandruok ma an-go, kata pimo masira duto momaka e ratil,
3 Want omdat het zwaarder is dan het zand aan de zee, Daarom gingen ook mijn woorden de perken te buiten.
to adier, dine gibedo mapek moloyo kwoyo mathoth manie dho nam, mano emomiyo wechena osebedo ka yombore.
4 Ja, de pijlen van den Almachtige blijven in mij steken, Mijn geest zuigt er het gif van op; De verschrikkingen Gods Stellen zich tegen mij in slagorde op!
Aserni mag Jehova Nyasaye Maratego osechwoyo denda, ringra opongʼ gi kwiri marach ma asernigo okelo; kendo masiche mag Nyasaye olwora koni gi koni.
5 Balkt soms de woudezel bij het gras Of loeit het rund bij zijn kribbe?
Donge punda nyalo mana ywak ka oonge lum mocham, kata rwath nyalo ywak kaonge chiemo?
6 Kan het laffe zonder zout worden gegeten, Of is er smaak aan het wit van een ei?
Chiemo maboth bende inyalo cham ka ok oketie chumbi, koso mit mane miyudo ei nyai tongʼ marachar?
7 Neen, ik weiger, het aan te raken, Ze zijn voor mij een walgelijke spijs!
Ok ahero chiemo ma kamago; nimar chiemo ma kamago miya tuo.
8 Ach, dat mijn bede werd verhoord, En dat God mijn wens mocht vervullen;
“Kuom mano, mad ayud gima akwayo, mad Nyasaye chiwna gima ageno yudo,
9 Dat het God behaagde, mij te verpletteren, Zijn hand zich bewoog, om mij weg te maaien.
kendo oyie otoya matindo tindo mi onega chuth.
10 Dat zou een troost voor mij zijn, En ik danste ondanks mijn leed: "Hij spaart mij niet, Omdat ik den Heilige mijn wens niet verzweeg!".
Kotimona kamano eka chunya noyud hoch, anabed gi kwe, kata obedo ni an gi rem malit; nikech ok asedagi weche mag Ngʼama Ler.
11 Want wat is mijn kracht, dat ik nu nog zou wachten, Wat mijn uitzicht, dat ik langer zou leven?
“Teko mane ma an-go ma dimi pod abed gi geno? Ber mane ma pod ni e nyima madimi abed mos?
12 Is mijn kracht soms als die van een steen, Is mijn vlees soms van brons?
An gi teko machal gi teko kidi koso? Bende ringra olos gi nyinyo?
13 Ben ik niet geheel van redding verstoken, Is iedere hulp mij niet ontzegd?
Bende an gi teko mar konyora kenda ka koro giga duto osegol kuoma?
14 Maar wie zijn vriend barmhartigheid weigert, Verzaakt de vrees voor den Almachtige!
“E kinde ma ngʼato nigi chandruok kama, to osiepne onego okeche, kata obedo ni oseweyo luoro Jehova Nyasaye Maratego.
15 Toch zijn mijn broeders als een beek onbetrouwbaar, Als een stortbeek, die wegstroomt:
Owetena to oselokore joma ok nyal gen, mana ka aore matindo ma pigegi ok siki kata ka oula mogingore ndalo koth,
16 Die bedekt zijn met ijs, Of bedolven onder sneeuw;
to pe manie wi gode lokore oula kendo mogingore gi pi mamol,
17 Zodra de hitte komt, drogen zij uit, Zodra het warm wordt, zijn ze verdwenen.
e kinde oro to gichungʼ ma ok ringi, kendo lal nono e yoregi kinde ma piny liet.
18 Ze buigen af van de weg, die ze gaan, En verliezen zich in de woestijn;
Jowuoth baro weyo yoregi ma giluwo; gidhi nyaka piny motwo mi githo kuno.
19 De karavanen van Tema zien er naar uit, De convooien van Sjeba hebben er hun hoop op gevestigd:
Jowuoth moa Tema gi johala moa Sheba manyo aore mondo oyudie pi.
20 Maar ze worden in hun verwachting beschaamd, Staan bij hun aankomst te schande.
Gibiro ka gin gi geno mar yudo pi, to ka gichopo kanyo to giyudo ni pi ma gineno onge, mi chunygi nyosre.
21 Zo zijt gij voor mij nu geworden: Gij aanschouwt mijn ellende, en beangst deinst gij terug!
Koro in bende iselokori ngʼama ok nyal konyo; kineno gimoro mabwogo ji to luoro maki.
22 Heb ik gevraagd: Geeft mij iets ten geschenke, Of staat mij van uw vermogen iets af;
Bende asekwayoue mondo umiyae kony moro mugolo kuom mwandu mondo akonyrago,
23 Of redt mij uit de hand van den vijand, Bevrijdt mij uit de greep der tyrannen?
kata mondo uresa e lwet wasika, kata resa e lwet jo-mahundu?
24 Neen, onderricht mij, en dan zal ik zwijgen; Laat mij inzien, waarin ik heb gedwaald!
“Puonja, eka analingʼ, nyisa kama asedhie marach.
25 Hoe zoet zijn woorden, die oprecht zijn gemeend, Maar hoe grievend de berisping van u!
Mano kaka weche madier lit kaka kudho! To weche mihango mathothgo, to nyiso angʼo?
26 Meent gij, mijn woorden te moeten berispen: Woorden van een wanhopige, die in de wind zijn gesproken?
Dibed ni iwuoyo kamano mondo omi iket weche ma awacho kare kendo mondo ikaw weche ngʼama neno malit ka gima nono?
27 Wilt gij het lot over een onschuldige werpen, En de staf breken over uw vriend?
Ichalo ngʼama nyalo goyo ombulu mar nego nyathi kich kendo inyalo ndhogo kata mana osiepeni.
28 Welnu dan, wilt mij aanhoren: Ik lieg u toch niet in het gezicht.
“To koro yie ichomie wangʼi kuoma kendo iranga maber iparo ni anyalo wuondi e wangʼi?
29 Bezint u, en laat er geen onrecht geschieden; Bezint u, mijn onschuld zal blijken!
Lokri, iwe timo ne ji marach; par maber kendo, nikech an ngʼat makare.
30 Is er soms onrecht op mijn tong, Of kan mijn gehemelte de rampen niet proeven;
Bende nitie gimoro amora marach ma lewa osewacho? Donge an gi rieko mar ngʼeyo gima ok owinjore?
