Job 5
1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
[Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].
