< Job 5 >

1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

< Job 5 >