< Job 5 >

1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!

< Job 5 >