< Job 5 >

1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.

< Job 5 >