Job 5
1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
