Job 5
1 Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah na mael ve.
2 Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
3 Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
4 Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
5 Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
6 Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
7 Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
8 Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
9 Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
A len la a saii vaengah khobaerhambae te khenah lek pawh, tae lek pawh.
10 Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
11 Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
12 Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
Aka thaai kah kopoek te a phae tih a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
13 Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih aka hlang hnuei kah cilsuep he hma paitok.
14 En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
15 Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
16 Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
17 Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
18 Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
19 Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
20 In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
21 Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
22 Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih diklai mulhing te na rhih mahpawh.
23 Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
24 Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
Na dap kah rhoepnah te na ming vetih na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
25 Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Na tiingan muep na ming vetih na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
26 Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
A tue vaengkah canghlom a coi bangla na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
27 Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.
