Job 41
1 Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
Léwiatanni qarmaq bilen tartalamsen? Uning tilini arghamcha bilen [baghlap] basalamsen?
2 Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
Uning burnigha qomush chülükni kirgüzelemsen? Uning éngikini tömür neyze bilen téshelemsen?
3 Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
U sanga arqa-arqidin iltija qilamdu? Yaki sanga yawashliq bilen söz qilamdu?
4 Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
U sen bilen ehde tüzüp, Shuning bilen sen uni menggü malay süpitide qobul qilalamsen?
5 Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
Sen uni qushqachni oynatqandek oynitamsen? Dédekliringning huzuri üchün uni baghlap qoyamsen?
6 Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
Tijaretchiler uning üstide sodilishamdu? Uni sodigerlerge bölüshtürüp béremdu?
7 Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
Sen uning pütkül térisige atarneyzini sanjiyalamsen? Uning béshigha changgak bilen sanjiyalamsen?!
8 Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
Qolungni uninggha birla tegküzgendin kéyin, Bu jengni eslep ikkinchi undaq qilghuchi bolmaysen!
9 Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
Mana, «[uni boysundurimen]» dégen herqandaq ümid bihudiliktur; Hetta uni bir körüpla, ümidsizlinip yerge qarap qalidu emesmu?
10 Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
Uning jénigha tégishke pétinalaydighan héchkim yoqtur; Undaqta Méning aldimda turmaqchi bolghan kimdur?
11 Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
Asman astidiki hemme nerse Méning tursa, Méning aldimgha kim kélip «manga tégishlikini bergine» dep baqqan iken, Men uninggha qayturushqa tégishlikmu?
12 Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
[Léwiatanning] ezaliri, Uning zor küchi, Uning tüzülüshining güzelliki toghruluq, Men süküt qilip turalmaymen.
13 Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
Kim uning sawutluq tonini salduruwételisun? Kim uning qosh éngiki ichige kiriwalalisun?
14 Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
Kim uning yüz derwazilirini achalalisun? Uning chishliri etrapida wehime yatidu.
15 Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
Qasiraqlirining sepliri uning pexridur, Ular bir-birige ching chaplashturulghanki,
16 Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
Bir-birige shamal kirmes yéqin turidu.
17 Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
Ularning herbiri öz hemrahlirigha chaplashqandur; Bir-birige zich yépishturulghan, héch ayrilmastur.
18 Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
Uning chüshkürüshliridin nur chaqnaydu, Uning közliri seherdiki qapaqtektur.
19 Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
Uning aghzidin otlar chiqip turidu; Ot uchqunliri sekrep chiqidu.
20 Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
Qomush gülxan’gha qoyghan qaynawatqan qazandin chiqqan hordek, Uning burun töshükidin tütün chiqip turidu;
21 Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
Uning nepisi kömürlerni tutashturidu, Uning aghzidin bir yalqun chiqidu.
22 In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
Boynida zor küch yatidu, Wehime uning aldida sekriship oynaydu.
23 Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
Uning etliri qat-qat birleshtürülüp ching turidu; Üstidiki [qasiraqliri] yépishturulup, midirlimay turidu.
24 Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
Uning yüriki beeyni tashtek mustehkem turidu, Hetta tügmenning asti téshidek mezmut turidu.
25 Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
U ornidin qozghalsa, palwanlarmu qorqup qalidu; Uning tolghinip shawqunlishidin alaqzade bolup kétidu.
26 Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
Birsi qilichni uninggha tegküzsimu, héch ünümi yoq; Neyze, atarneyze we yaki changgaq bolsimu beribir ünümsizdur.
27 Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
U tömürni samandek, Misni por yaghachtek chaghlaydu.
28 Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
Oqya bolsa uni qorqitip qachquzalmaydu; Salgha tashliri uning aldida paxalgha aylinidu.
29 Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
Toqmaqlarmu paxaldek héchnéme hésablanmaydu; U neyze-sheshberning tenglinishige qarap külüp qoyidu.
30 Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
Uning asti qismi bolsa ötkür sapal parchiliridur; U lay üstige chong tirna bilen tatilighandek iz qalduridu.
31 Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
U déngiz-okyanlarni qazandek qaynitiwétidu; U déngizni qazandiki melhemdek waraqshitidu;
32 Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
U mangsa mangghan yoli parqiraydu; Adem [buzhghunlarni körüp] chongqur déngizni ap’aq chachliq boway dep oylap qalidu.
33 Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
Yer yüzide uning tengdishi yoqtur, U héch qorqmas yaritilghan.
34 Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
U büyüklerning herqandiqigha [jür’et bilen] nezer sélip, qorqmaydu; U barliq meghrur haywanlarning padishahidur».
