Job 41
1 Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
“Você pode retirar o Leviatã com um anzol de peixe, ou pressionar sua língua com um cordão?
2 Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
Você pode colocar uma corda em seu nariz, ou trespassar o maxilar com um gancho?
3 Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
Ele fará muitas petições a você, ou ele lhe dirá palavras suaves?
4 Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
Ele fará um pacto com você, que você deve tomá-lo por um criado para sempre?
5 Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
Você vai brincar com ele como com um pássaro? Ou você vai amarrá-lo para suas meninas?
6 Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
Será que os comerciantes trocarão por ele? Será que eles o dividirão entre os comerciantes?
7 Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
Can você enche a pele dele com ferros farpados, ou sua cabeça com lanças de peixe?
8 Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
Lay sua mão sobre ele. Lembre-se da batalha, e não faça mais isso.
9 Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
Eis que a esperança dele é em vão. Não se vai atirar um para baixo mesmo quando o virmos?
10 Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
None é tão feroz que ele se atreve a agitá-lo. Quem é então aquele que pode estar diante de mim?
11 Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
Quem primeiro me deu, para que eu lhe retribuísse? Tudo sob os céus é meu.
12 Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
“Não guardarei silêncio a respeito de seus membros, nem sua força poderosa, nem sua boa estrutura.
13 Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
Quem pode despir sua roupa exterior? Quem vai entrar em suas mandíbulas?
14 Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
Who pode abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes está o terror.
15 Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
Escalas fortes são seu orgulho, calar junto com um selo apertado.
16 Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
One está tão perto de outro, que nenhum ar pode ficar entre eles.
17 Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
They estão unidos uns aos outros. Eles ficam juntos, de modo que não podem ser separados.
18 Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
Seus espirros piscam. Seus olhos são como as pálpebras da manhã.
19 Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
Out de sua boca vão tochas ardentes. Centelhas de fogo saltam para fora.
20 Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
Out de suas narinas uma fumaça vai, como de uma panela fervente sobre um fogo de canas.
21 Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
Seu hálito faz arrepiar os brasas. Uma chama sai de sua boca.
22 In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
Há força em seu pescoço. O terror dança diante dele.
23 Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
Os flocos de sua carne são unidos. Eles são firmes com ele. Eles não podem ser movidos.
24 Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
Seu coração é tão firme como uma pedra, sim, firme como a pedra de moinho inferior.
25 Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
Quando ele se levanta, os poderosos têm medo. Eles se retiram antes de seu espancamento.
26 Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
Se alguém o ataca com a espada, ela não pode prevalecer; nem a lança, o dardo, nem o eixo pontiagudo.
27 Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
He conta o ferro como palha, e bronze como madeira podre.
28 Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
The seta não pode faze-lo fugir. As pedras de fundição são como palha para ele.
29 Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
Clubs são contados como restolho. Ele ri da pressa do dardo de arremesso.
30 Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
His As partes inferiores são como cacos afiados, deixando um rastro na lama como uma debulhadora.
31 Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
He faz o fundo ferver como uma panela. Ele faz o mar como um pote de ungüento.
32 Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
He faz brilhar um caminho atrás dele. Poder-se-ia pensar que o fundo tinha cabelos brancos.
33 Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
On terra lá não é igual a ele, que é feito sem medo.
34 Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
He vê tudo que é alto. Ele é rei sobre todos os filhos do orgulho”.
