Job 41
1 Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
“Bende inyalo mako nyangʼ miluongo ni Leviathan gi olowu kata tweyo lewe gi tol?
2 Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
Bende inyalo tucho ume mi isoe chuma kata tucho dhoge gi olowu?
3 Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
Bende nosik kokwayi ngʼwono? Bende onyalo wuoyo kodi kobolore?
4 Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
Bende dotim kodi winjruok mondo ikawe obed misumbani nyaka chiengʼ?
5 Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
Bende inyalo tugo kode ka winyo manie sigol, kata ka gimoro miywayo gi tol, ma digalgo nyiri matiyoni?
6 Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
Bende jo-ohala nyalo goyo nengone kata yangʼe mondo ji ongʼiew ringe?
7 Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
Bende inyalo tucho piene kod wiye gi bidhi michwoyogo rech?
8 Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
Kapo ni imake gi lweti to nisik kiparo amendno kendo ok nichak itim kamano kendo!
9 Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
Bedo gi adiera ni inyalo loye en miriambo; nikech nene kende ema nyalo miyi luoro migori piny.
10 Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
Onge ngʼato angʼata manyalo hedhore mar kwinye. Koro en ngʼa madihedhre chungʼ e nyima?
11 Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
En ngʼa manyalo bandha gope moro ni nyaka achule? Gik moko duto manie bwo polo gin maga.
12 Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
“Ok abi weyo mak awuoyo kuom tiende nyangʼni, tekre kendo kaka oduongʼ.
13 Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
En ngʼa manyalo dangʼo piende ma oko? Koso en ngʼa manyalo hoye mondo oket chuma e ume?
14 Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
En ngʼa manyalo hedhore yawo dhoge, dhoge ma lekene mabitho kendo lich oridoe?
15 Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
Dier ngʼe nyangʼno nigi okumba mar kalagakla ma ok pogre;
16 Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
ka moro ka moro kochom kuom nyawadgi ma kata mana muya ok nyal kadho e kindgi.
17 Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
Ochomgi motegno moro gi moro; kendo gimoko ma ok nyal pog-gi.
18 Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
Kogir to ler pilore e dhoge to wengene ler ka wangʼ chiengʼ ma thinyore kogwen.
19 Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
Mach makakni kaachiel gi pilni mach wuok e dhoge.
20 Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
Iro dhwolore kawuok e ume mana ka iro mawuok e bethe agulu michwako gi ma tiangʼ.
21 Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
Muche moko mach maliel, kendo legek mach makakni wuok e dhoge.
22 In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
Ngʼute opongʼ gi teko mathoth; kama okadhe, to luoro omako gik moko.
23 Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
Pien dende oriw motegno gimoko matek ma ok gingʼingʼni.
24 Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
Kore tek ka lwanda, kendo otek mana ka pongʼ rego.
25 Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
Nyasaye kochungʼ malo to joma roteke luoro mako; gitony kata kapok omulogi.
26 Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
Ligangla mochwoego ok time gimoro, bedni en tongʼ mabor, tongʼ machiek, kata bidhi.
27 Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
Chuma chalone lum kendo nyinyo chalone yien mosetop.
28 Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
Aserni ok mi oringi; orujre chalone mana ka chungʼ bel.
29 Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
Arungu oneno mana ka lum moro matin nono; kendo kobaye gi tongʼ to onge gima bwoge.
30 Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
Laini manie bund iye bitho ka balatago motore, kendo koluwo kama otimo chwodho to dongʼ ka kar dino ngano.
31 Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
Omiyo kut matut papni ka pi machwakore e dak kendo ouko nam ka mo machiek ei agulu.
32 Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
Oweyo yo moluwo karieny, kendo kama oluwono lokore buoyo.
33 Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
Onge gimoro amora e piny ngima minyalo pimo kode, kendo onge gima oluoro.
34 Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
Ochayo le duto mokawore ni lich; en ruodh le duto ma ji oluoro.”
