Job 41
1 Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
Dia da Lifaiada: ne (hanome ohe fi agoai) amo dimani bese amoga gaguma: bela: ? O ea gona: su efega lala: gilisima: bela: ?
2 Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
Dia da efe amo ea migifu amodili sanasima: bela: ? O ea magadoa dimani besega badofalesima: bela: ?
3 Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
E da masusa: dima adole ba: ma: bela: ? E da dima olofosu ema ima: ne edegema: bela: ?
4 Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
E da dima gousa: su ilegesu hamoma: bela: ? E da mae yolele eso huluane dima fa: no bobogelalumu ilegele sia: ma: bela: ?
5 Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
Di da e fofoi sio agoane, dia hawa: hamosu uda hahawane ba: ma: ne, e la: la: gima: bela: ?
6 Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
Dimani adosu dunu da e bidi lama: ne, bobolema: bela: ? Bidi lasu dunu da e bidi lama: ne, dadega: ma: bela: ?
7 Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
Di da ea gadofo amo guisu asuni amoga magufamu dawa: sala: ? O ea dialuma goge agei amoga somu dawa: sala: ?
8 Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
Di da e afaewane digili ba: lu, eno hamedafa digili ba: mu. Bai e da dima gegei amo di da hamedafa gogolemu.
9 Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
Nowa da Lifaiada: ne ba: sea, beda: ga gasa hamedene, osoba diadaha.
10 Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
Dunu da e ougima: ne didilisisia, e da mi hanaidafa ba: sa. Dunu afae da ea midadi gadenene aligimu hamedei ba: mu.
11 Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
Nowa da e doagala: sea, se hame nabi ba: ma: bela: ? Osobo bagade dunu afae da amane hamomu hamedei.
12 Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
Na Lifaiada: ne ea emo ea hou dima adomu galebe. Ea gasa bagade hou amola dima olelemu.
13 Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
Dunu huluane da ea dabua gadofo houga: mu da hamedei. Amola ea da: igene ga: su amo somu hamedei.
14 Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
E da bese agesoi bagade gala. Ea lafi dagama: ne, nowa da sesema: bela: ?
15 Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
Ea baligi da da: igene ga: su dadalesu amoga hamoi. Ilia da madelagili la: la: gi, amola igi defele ga: nasi gala.
16 Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
Afae afae da enoma gilisili disisibiba: le, mifo da ili adobodili masunu logo hame ba: sa.
17 Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
Ilia da noga: le gilisimusa: madelagiba: le, afafamu da hamedei.
18 Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
Lifaiada: ne da hadisia: sea, hadigi agoai nene gala: sa. Amola ea si da eso mabe ea hadigi agoai ba: sa.
19 Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
Ea lafidili, lalu gona: su agoai gadili ahoa. Amola ea lafidili, lalu geso bagohame gadili ahoa.
20 Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
Ea mi gelabodili, lalu mobi (amo da gagalobo osobo ofodo hagududili nebe defele) da maha.
21 Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
Ea mifoga lalu nema: ne fulabosa. Ea lafidili, lalu gona: su da heloagala: sa.
22 In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
Ea galogoa da gasa bagadeba: le, ema doaga: be dunu huluane da beda: gia: sa.
23 Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
Ea gadofoa dibi asaboi da hame ba: sa. Ea gadofo da ouli defele, ga: nasidafa.
24 Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
Ea dogo da widi goudasu igi agoai, ga: nasidafa. E da beda: su hamedafa dawa:
25 Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
E da wa: legadosea, baligili gasa bagade dunu amolawane da beda: gia: sa. Ilia da bagadewane beda: iba: le, hahanidafa ba: sa.
26 Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
E fofa: gimusa: , gegesu gobihei da hamedafa gala. Goge agei, amola dadi da ema se ima: ne hamedafa gala.
27 Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
E da ouli, amo gisi defele, gasa hamedei ba: sa. Amola e da balase amo ifa dasai defele ba: sa.
28 Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
E da dadi gala: be amoga hobeamusa: ; hame dawa: Dunu da ema gelega gala: be da gisi bioiga gala: be agoane hagisa.
29 Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
Ea ba: sea, gegesu gigi da gisi biole hagi agoai ba: sa, amola dunu da ema dadiga gala: sea, e da amoba: le ousa.
30 Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
Ea hagomo gagi da laga osoboga hamoi ofodo gagoudane fofonoboi defele ba: sa. Ilia da osobo gidinasu defele, fafu osobo dogonana.
31 Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
E da hano wayabo bagade, hano gobei dubu heda: be agoai amola susuligi di bubunuma heda: be agoai, hamosa.
32 Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
E da hano wayabo bagade da: iya ahoasea, e da ela: mei logo agoane hamosa. E da hano dubu foloai agoai hamosa.
33 Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
Osobo bagadega, e agoai hame ba: sa. E da beda: su hamedafa dawa:
34 Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
E da hidale, eno ohe fi huluane ilima ba: le gudusa. E da sigua ohe fi huluane ilima hina bagade agoai esala.
