Job 40
1 Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
Anplis, SENYÈ a te di a Job:
2 Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
“Èske li k ap jwenn fot va fè kont ak Tou Pwisan an? Kite li ki repwòche Bondye reponn sa.”
3 Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
Konsa, Job te reponn SENYÈ a. Li te di:
4 Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
“Anverite, mwen pa anyen; ki repons mwen kab bay Ou? Mwen poze men m sou bouch mwen.
5 Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
Yon fwa mwen te pale e mwen pa p replike l; menm de fwa, men m pap wale pi lwen.”
6 Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
Konsa, SENYÈ a te reponn nan mitan toubiyon an. Li te di:
7 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Alò, mare senti ou kon gason; Mwen va mande ou yon bagay, e ou va enstwi M.
8 Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
Èske anverite ou va anile jijman Mwen an? Èske ou va kondane Mwen pou ou menm kab jistifye?
9 Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
Oswa èske ou gen yon bra tankou Bondye, ak yon vwa ki ka gwonde tankou pa L la?
10 Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
Abiye ou menm ak mayifisans ak grandè. Mete sou ou lonè ak laglwa.
11 Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
Vide fè parèt nèt tout lakòlè k ap debòde nan ou. Fè yon ti gade sou tout sila ki gen ògèy yo, e desann yo.
12 Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
Fè rega sou tout sila ki gen ògèy yo, e fè yo bese, vin ba. Foule mechan yo nèt kote yo kanpe.
13 Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
Kache yo ansanm nan pousyè a. Mare figi yo nan plas kache a.
14 Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
Epi konsa M ap konfese a ou menm ke se pwòp men dwat ou ki kab sove ou.
15 Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
Gade byen Beyemòt la ke M te fè menm tankou Mwen te fè w la; Li manje zèb tankou bèf.
16 Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
Gade koulye a, fòs li nan ren li, e pouvwa li nan gwo venn a vant li yo.
17 Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
Li koube ke li tankou yon sèd; venn nan kwis li yo koude ansanm nèt.
18 Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
Zo li se tiyo ki fèt an bwonz; janm li tankou ba fè.
19 Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
Li se premye nan chemen Bondye a; fòk se Sila ki fè l la, ki pou pwoche nepe li.
20 Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
Anverite, mòn yo mennen bay li manje kote tout bèt sovaj latè yo jwe.
21 Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
Anba zèb dlo, li kouche; nan kouvèti wozo a ak marekaj la.
22 Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
Plant dlo yo kouvri li ak lonbraj; bwa sikrèn k ap koule dlo a antoure li.
23 Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
Lè rivyè a vin anraje, li pa twouble; li gen konfyans malgre Jourdain an rive jis nan bouch li.
24 Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
Èske gen moun ki kab kaptire li lè l ap veye; menm ak pwent anfè, èske yon moun kab pèse nen l?
