Job 40
1 Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:
2 Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.
3 Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:
4 Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.
5 Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.
6 Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:
7 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
8 Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?
9 Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,
10 Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;
11 Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;
12 Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;
13 Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.
14 Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.
15 Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.
16 Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.
17 Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.
18 Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.
19 Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.
20 Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.
21 Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.
22 Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.
23 Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.
24 Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?
