Job 40
1 Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
Rəbb Əyyuba belə dedi:
2 Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
«Kim ki tənbehə layiq görülür, O, Külli-İxtiyarla mübahisə edə bilərmi? Qoy buna Allahı ittiham edən cavab versin».
3 Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
Onda Əyyub Rəbbə belə cavab verdi:
4 Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
«Mənim gərəksizliyimə bax, Sənə necə cavab verim, Ağzımı əlimlə tutmuşam.
5 Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
Bir dəfə danışdım, daha cavabım yoxdur, Artıq ikinci dəfə nə danışım».
6 Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
Rəbb qasırğanın içindən Əyyuba cavab verdi:
7 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
«İndi kişi kimi belinə qurşaq bağla, Sual verəcəyəm, Mənə cavab ver.
8 Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
Sənmi ədalətimi boşa çıxaracaqsan? Özünə haqq qazandırmaq üçün sənmi Məni günahlandıracaqsan?
9 Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
Allahın qolu kimi qolun varmı? Səsin Onunku kimi gurlayarmı?
10 Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
Əgər belədirsə, şərəfə, şana bürün, Ehtişamı, əzəməti geyin.
11 Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
Qoy qəzəbinin alovu saçsın, Hər qürurluya baxıb onları alçalt.
12 Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
Qürurluların hamısına baxıb aşağı endir, Pisləri yerindəcə təpiyinin altına sal.
13 Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
Hamısını birlikdə torpaq altında basdır, Məzarda üzləri kəfənə bürünsün.
14 Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
O zaman Mən də bunu qəbul edərəm, Belə ki sağ qolun səni qurtarır.
15 Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
Behemota bax, öküz kimi ot yeyir, Səni yaratdığım kimi onu da Mən yaratmışam,
16 Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
Gör belində nə qədər güc var, Qarın əzələləri necə möhkəmdir.
17 Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
Sallanan quyruğu sidr ağacına bənzəyir, Budlarındakı vətərlər bir-birinə hörülüb.
18 Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
Sümükləri sanki tunc borudur, Qabırğaları elə bil dəmir çubuqdur.
19 Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
Allahın işləri arasında şah əsərdir, Yalnız Yaradan ona qılıncla yaxınlaşa bilir.
20 Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
Təpələr məhsullarını ona verir, Bütün çöl heyvanları yanında oynaşır.
21 Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
Nilufərlərin altında, Qamışla örtülü bataqlıqlarda yatır.
22 Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
Nilufərlər üstünə kölgə salır, Dərənin söyüdləri onu əhatəyə alır.
23 Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
Coşğun çaylardan qorxmur, Sellər boğazına çatsa da, arxayındır.
24 Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
Gözləri açıq ikən kim onu tuta bilər? Kim qıra ilə onun burnunu deşər?
