Job 39
1 Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
“Je, wajua ni wakati gani mbuzi wa mlimani wanapozaa? Je, watambua ni wakati gani kulungu jike azaapo mtoto wake?
2 Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
Je, waweza kuhesabu miezi hadi wazaapo? Je, unajua majira yao ya kuzaa?
3 Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
Wao hujiinamisha na kuzaa watoto wao; utungu wa kuzaa unakoma.
4 Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
Watoto wao hustawi na kuongezeka nguvu nyikani; huenda zao wala hawarudi tena.
5 Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
“Ni nani aliyemwachia punda-mwitu awe huru? Ni nani aliyezifungua kamba zake?
6 Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
Nimempa nchi isiyokaliwa na watu kuwa masikani yake, nchi ya chumvi kuwa makao yake.
7 Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
Huzicheka ghasia za mji, wala hasikii kelele za mwendesha gari.
8 Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
Huzunguka vilimani kwa ajili ya malisho na kutafuta kila kitu kibichi.
9 Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
“Je, nyati atakubali kukutumikia? Atakaa karibu na hori lako usiku?
10 Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
Je, waweza kumfungia kwenye matuta kwa kamba? Je, atalima mabonde nyuma yako?
11 Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
Je, utamtumainia kwa ajili ya nguvu zake nyingi? Utamwachia yeye kazi zako nzito?
12 Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
Utaweza kumwamini akuletee nafaka yako nyumbani kutoka shambani na kuikusanya kwenye sakafu yako ya kupuria?
13 Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
“Mbuni hupigapiga mabawa yake kwa furaha, lakini hayawezi kulinganishwa na mabawa na manyoya ya korongo.
14 Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
Huyataga mayai yake juu ya ardhi, na kuyaacha yapate joto mchangani,
15 Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
bila kujali kuwa mguu waweza kuyaponda, kwamba baadhi ya wanyama wa porini wanaweza kuyakanyaga.
16 Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
Yeye huyafanyia makinda yake ukatili kama vile si yake; hajali kwamba taabu yake inaweza ikawa bure,
17 Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
kwa kuwa Mungu hakumjalia hekima, wala hakumpa fungu la akili njema.
18 Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
Lakini akunjuapo mabawa yake kukimbia, humcheka farasi pamoja na yeye aliyempanda.
19 Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
“Je, wewe humpa farasi nguvu au kuivika shingo yake manyoya marefu?
20 Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
Je, wewe humfanya farasi aruke kama nzige, akistaajabisha kwa tishio la mlio wake wa majivuno?
21 Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
Huparapara bila woga, akizifurahia nguvu zake, husonga mbele kukabiliana na silaha.
22 Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
Huicheka hofu, haogopi chochote, wala haukimbii upanga.
23 Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
Podo hutoa sauti kando yake, pamoja na mkuki unaongʼaa na fumo.
24 Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
Bila woga na kwa ghadhabu huimeza nchi, wala tarumbeta iliapo yeye hawezi kusimama.
25 Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
Asikiapo sauti ya baragumu yeye hulia, ‘Aha!’ Hunusa harufu ya vita toka mbali, sauti ya mtoa amri na ukelele wa vita.
26 Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
“Je, mwewe huruka kwa hekima yako na kuyakunjua mabawa yake kuelekea kusini?
27 Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
Je, tai hupaa juu kwa amri yako na kujenga kiota chake mahali pa juu?
28 Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
Huishi juu ya miamba mirefu na kukaa huko usiku; majabali yenye ncha kali ndiyo ngome yake.
29 Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
Kutoka huko hutafuta chakula chake; macho yake hukiona kutoka mbali.
30 Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!
Makinda yake hujilisha damu, na pale palipo na machinjo, ndipo yeye alipo.”
