Job 39
1 Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
Apakah engkau mengetahui waktunya kambing gunung beranak, atau mengamat-amati rusa waktu sakit beranak?
2 Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
Dapatkah engkau menghitung berapa lamanya sampai genap bulannya, dan mengetahui waktunya beranak?
3 Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
Dengan membungkukkan diri mereka melahirkan anak-anaknya, dan mengeluarkan isi kandungannya.
4 Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
Anak-anaknya menjadi kuat dan besar di padang, mereka pergi dan tidak kembali lagi kepada induknya.
5 Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
Siapakah yang mengumbar keledai liar, atau siapakah yang membuka tali tambatan keledai jalang?
6 Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
Kepadanya telah Kuberikan tanah dataran sebagai tempat kediamannya dan padang masin sebagai tempat tinggalnya.
7 Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
Ia menertawakan keramaian kota, tidak mendengarkan teriak si penggiring;
8 Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
ia menjelajah gunung-gunung padang rumputnya, dan mencari apa saja yang hijau.
9 Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
Apakah lembu hutan mau takluk kepadamu, atau bermalam dekat palunganmu?
10 Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
Dapatkah engkau memaksa lembu hutan mengikuti alur bajak dengan keluan, atau apakah ia akan menyisir tanah lembah mengikuti engkau?
11 Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
Percayakah engkau kepadanya, karena kekuatannya sangat besar? Atau kauserahkankah kepadanya pekerjaanmu yang berat?
12 Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
Apakah engkau menaruh kepercayaan kepadanya, bahwa ia akan membawa pulang hasil tanahmu, dan mengumpulkannya di tempat pengirikanmu?
13 Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
Dengan riang sayap burung unta berkepak-kepak, tetapi apakah kepak dan bulu itu menaruh kasih sayang?
14 Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
Sebab telurnya ditinggalkannya di tanah, dan dibiarkannya menjadi panas di dalam pasir,
15 Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
tetapi lupa, bahwa telur itu dapat terpijak kaki, dan diinjak-injak oleh binatang-binatang liar.
16 Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
Ia memperlakukan anak-anaknya dengan keras seolah-olah bukan anaknya sendiri; ia tidak peduli, kalau jerih payahnya sia-sia,
17 Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
karena Allah tidak memberikannya hikmat, dan tidak membagikan pengertian kepadanya.
18 Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
Apabila ia dengan megah mengepakkan sayapnya, maka ia menertawakan kuda dan penunggangnya.
19 Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
Engkaukah yang memberi tenaga kepada kuda? Engkaukah yang mengenakan surai pada tengkuknya?
20 Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
Engkaukah yang membuat dia melompat seperti belalang? Ringkiknya yang dahsyat mengerikan.
21 Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
Ia menggaruk tanah lembah dengan gembira, dengan kekuatan ia maju menghadapi senjata.
22 Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
Kedahsyatan ditertawakannya, ia tidak pernah kecut hati, dan ia pantang mundur menghadapi pedang.
23 Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
Di atas dia tabung panah gemerencing, tombak dan lembing gemerlapan;
24 Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
dengan garang dan galak dilulurnya tanah, dan ia meronta-ronta kalau kedengaran bunyi sangkakala;
25 Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
ia meringkik setiap kali sangkakala ditiup; dan dari jauh sudah diciumnya perang, gertak para panglima dan pekik.
26 Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
Oleh pengertianmukah burung elang terbang, mengembangkan sayapnya menuju ke selatan?
27 Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
Atas perintahmukah rajawali terbang membubung, dan membuat sarangnya di tempat yang tinggi?
28 Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
Ia diam dan bersarang di bukit batu, di puncak bukit batu dan di gunung yang sulit didatangi.
29 Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
Dari sana ia mengintai mencari mangsa, dari jauh matanya mengamat-amati;
30 Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!
anak-anaknya menghirup darah, dan di mana ada yang tewas, di situlah dia."
