Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
Kana irratti Waaqayyo bubbee jabaa keessaa Iyyoobitti dubbate. Akkana jedhes:
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
“Namni dubbii beekumsa malee dubbatamuun karoora koo dukkanneessu kun eenyu?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Mee akka gootaa mudhii kee hidhadhu; ani sin gaafadha; ati immoo deebii naa kenni.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
“Yeroo ani hundee lafaa kaaʼetti ati eessa turte? Yoo hubatte mee natti himi.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Eenyutu balʼina ishee murteesse? Dhugumaan ni beektaa? Eenyutu ulee safaraa ishee irra harkise?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
Hundeen ishee maal irra dhaabame? Yookaan eenyutu dhagaa golee ishee dhaabe?
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
Kunis yeroo bakkalchoonni barii walii wajjin faarfatanitti, yeroo ilmaan Waaqayyoos ililchanitti ture.
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
“Yeroo galaanni cabsee garaa lafaa keessaa baʼetti eenyutu balbala itti cufee ittise?
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
Yeroo ani duumessoota uffata isaa godhee dukkana guddaan maretti,
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
yeroo ani daangaa isaa dhaabee balbalaa fi danqaraa hojjedheefitti,
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
anis, ‘Ati hamma asiitti dhufta; garuu darbuu hin dandeessu; dambaliin of jajuu keetii illee asumatti dhaabata!’ jedheen.
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
“Ati bara jireenya keetii barraaqa ajajjee yookaan barii obborootti iddoo isaa argisiiftee beektaa?
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
Akka inni handaara lafaa qabatee namoota hamoo achi keessaa hurgufu gooteertaa?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
Lafti akka suphee chaappaa jala jiruutti bifa geeddaratti; bifti ishees akka bifa uffataatti mulʼata.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
Hamoonni ifa isaanii dhowwatamaniiru; irreen isaanii inni ol kaʼes cabeera.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
“Ati gara burqaa galaanaa gad buutee yookaan tuujuba bishaanii seentee hundee isaa irra deemtee beektaa?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Karri duʼaa sitti mulʼifameeraa? Karra gaaddidduu duʼaas argiteertaa?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Balʼina lafaa guddaa sana hubatteertaa? Yoo kana hunda beekte dubbadhu.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
“Karaan iddoo ifni jirutti nama geessu kami? Dukkannis eessa jiraata?
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
Iddoo isaaniitti isaan geessuu dandeessaa? Daandii lafa jireenya isaaniitti geessu beektaa?
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Ati dhugumaan ni beekta; yeroo sana dhalatteertaatii! Ati bara hedduu jiraatteerta!
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
“Mankuusa cabbii seentee yookaan mankuusa dhagaa cabbii argiteertaa?
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
Kan ani yeroo rakkinaatiif, guyyaa waraanaa fi lolaatiif ol kaaʼadhe argiteertaa?
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
Karaan iddoo ifni itti bittinnaaʼutti yookaan gara iddoo bubbeen baʼaa itti lafa irra faffacaʼuutti nama geessu kami?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Eenyutu lolaadhaaf boʼoo, bakakkaadhaaf immoo daandii baasee,
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
lafa namni tokko iyyuu keessa hin jiraanne, gammoojjii namni tokko iyyuu keessa hin jirre bishaan obaasuuf,
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
lafa namni keessa hin jiraannee fi lafa onaa quubsee margas itti biqilchu eenyu?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
Roobni abbaa qabaa? Copha fixeensaa eenyutu dhalche?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
Cabbiin garaa eenyuutii baʼa? Qorra samii eenyutu dhala?
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
Bishaanonni akka dhagaa jabaatu, fuulli tuujubaas akka cabbii taʼa.
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
“Urjiiwwan babbareedoo Torbii jedhaman hidhuu ni dandeessaa? Yookaan hidhaa Urjii Sadee jedhamuu hiikuu ni dandeessaa?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
Tuuta urjiiwwanii waqtiilee isaaniitti fiduu yookaan urjii Amaaketa jedhamu ilmaan isaa wajjin bobbaasuu ni dandeessaa?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Seera samiiwwanii beektaa? Bulchiinsa isaanii lafa irratti hundeessuu ni dandeessaa?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
“Ati sagalee kee gara duumessaatti ol fudhattee, lolaa bishaaniitiin of haguuguu ni dandeessaa?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
Ati bakakkaa daandii isaa irra erguu ni dandeessaa? Innis, ‘Kunoo ani asan jira’ siin jedhaa?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Eenyutu yaada garaatiif ogummaa yookaan sammuudhaaf hubannaa kenne?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Eenyutu duumessoota lakkaaʼuuf ogummaa qaba? Eenyutu okkotee bishaan samii
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
yeroo biyyoon jabaattutti, yeroo supheen wal qabattutti jalʼisuu dandaʼa?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
“Ati leenca dhalaadhaaf nyaata adamsitee saafela leencaas beela baaftee
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
yeroo isaan manʼee isaanii keessatti riphanitti yookaan yeroo isaan daggala keessatti riphanii waa eeggatanitti beela ni baaftaa?
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Eenyutu yeroo ilmaan ishee gara Waaqaatti iyyan, yeroo isaan nyaata dhabanii jooranitti, arraagessaaf nyaata kenna?
