Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
Mukama n’addamu Yobu ng’ayita mu muyaga, n’ayogera nti,
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
“Ani ono aleeta ekizikiza ku kuteesa kwange, n’ebigambo ebitaliimu magezi?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Yambala ebyambalo byo ng’omusajja, mbeeko bye nkubuuza naawe onziremu.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
“Wali ludda wa nga nteekawo emisingi gy’ensi? Mbuulira bw’oba otegeera.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Ani eyasalawo ebipimo byayo? Ddala oteekwa okuba ng’omanyi! Oba ani eyagipima n’olukoba?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
Entobo zaayo zaateekebwa ku ki?
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
Emunyeenye ez’oku makya bwe zaali ziyimba, era n’abaana ba Katonda bonna nga baleekaana olw’essanyu,
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
ani eyasiba enzigi n’aggalira ennyanja, bwe yava mu lubuto lwayo?
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
“Bwe nakolera ebire ekyambalo kyabyo, ne mbisibira mu kizikiza ekikwafu,
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
bwe n’abiteekerawo we bikoma ne mbiteerako emitayimbwa n’enzigi,
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
bwe nagamba nti, Wano we mutuuse we munaakoma temujja kweyongerayo, era wano amayengo gammwe ag’amalala we ganaakoma?
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
“Oba wali olagidde ku budde okukya kasookedde obaawo ku nsi, oba emmambya okugiraga ekifo kyayo,
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
eryoke ekwate ensi w’ekoma eginyeenye esuule eri ababi bagiveeko bagwe eri?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
Ensi eggyayo ebyafaayo byayo n’eba ng’ebbumba wansi w’akabonero, ebyafaayo ebyo ne byefaananyiriza olugoye.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
Abakozi b’ebibi bammibwa ekitangaala kyabwe, n’omukono gwabwe gwe bayimusa gumenyebwa.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
“Wali otuuseeko ku nsulo ennyanja w’esibuka, oba n’olaga mu buziba bw’ennyanja?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Wali obikuliddwa enzigi z’emagombe? Oba wali olabye enzigi z’ekisiikirize ky’okufa?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Wali otegedde obugazi bw’ensi? Byogere, oba bino byonna obimanyi.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
“Ekkubo eridda mu nnyumba omusana gye gusula liri ludda wa? N’ekifo ekizikiza gye kisula kye kiruwa?
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
Ddala, osobola okubitwala gye bibeera? Omanyi ekkubo erigenda gye bisula?
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Ddala oteekwa okuba ng’obimanyi, kubanga wali wazaalibwa dda!
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
“Wali oyingidde amazzi agakwata mu butiti, gye gaterekebwa, oba wali olabye omuzira gye guterekebwa?
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
Bye nterekera ebiseera eby’emitawaana, bikozesebwe mu nnaku ez’entalo n’okulwana?
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
Kkubo ki erituusa ekitangaala ky’omusana gye kisaasaanira, oba empewo ey’ebuvanjuba gy’esaasaanira ku nsi?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Ani akubira amataba emikutu mwe ganaayita, oba ekkubo eggulu eribwatuka mwe liyita?
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
Ani atonnyesa enkuba mu nsi abantu mwe batabeera, eddungu omutali muntu yenna,
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
n’okufukirira ettaka eryalekebwa awo, eryazika, n’okulimezaako omuddo?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
Enkuba erina kitaawe waayo? Ani azaala amatondo ag’omusulo?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
Omuzira guva mu lubuto lw’ani? Ani azaala obutiti obukwafu obw’omu ggulu,
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
amazzi mwe gakwatira ne gakaluba ng’amayinja, ne kungulu kw’obuziba ne kukwata?
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
“Oyinza okuziyiza okwakaayakana kwa Kakaaga, oba okutaggulula enkoba za Ntungalugoye?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
Oyinza okufulumya emunyeenye ziveeyo zaake ng’ekiseera kyazo kituuse, oba okuluŋŋamya eddubu n’abaana balyo?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Omanyi amateeka n’obufuzi bw’eggulu? Oyinza okuteekawo obufuzi bw’alyo oba obwa Katonda ku nsi?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
“Oyinza okuyimusa eddoboozi lyo oleekaanire ebire, olyoke obiggyemu amataba gakubikke?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
Ggwe otuma eggulu limyanse era libwatuke? Lisobola okukweyanjulira nti, ‘Tuutuno tuli wano’?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Ani eyateeka amagezi mu mutima gw’omuntu, oba eyateeka okutegeera mu mmeeme?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Ani alina amagezi agabala ebire? Ani ayinza okuwunzika ebibya by’amazzi eby’omu ggulu,
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
enfuufu ng’efuuse ettaka ekkalu, era amafunfugu ne geegattira ddala?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
“Empologoma enkazi, oyinza okugiyiggira ky’eneerya, oba okuliisa empologoma n’ozimalako enjala,
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
bwe zeezinga mu mpuku zaazo, oba bwe zigalamira nga ziteeze mu bisaka?
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Ani awa namuŋŋoona emmere, abaana baayo bwe bakaabirira Katonda, nga batambulatambula nga babuliddwa emmere?”
