< Job 38 >

1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
یەزدانیش لە گەردەلوولەکەوە وەڵامی ئەیوبی دایەوە و فەرمووی:
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
«ئەمە کێیە، بێ زانیاری قسە دەکات و ڕاوێژی من تێک دەدات؟
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
ئێستا وەک پیاو پشتێنەکەی خۆت توند بکە، پرسیارت لێ دەکەم و وەڵامم بدەوە.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
«کاتێک زەویم دامەزراند لەکوێ بوویت؟ ئەگەر تێگەیشتنت هەیە پێم بڵێ.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
کێ پێوانەکانی دانا؟ بێگومان تۆ دەزانیت! یان کێ گوریسی پێوانەی بەسەردا هێنا؟
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
بناغەکانی لەسەر چی چەسپاند، یان کێ بەردی بناغەکەی دانا،
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
کاتێک ئەستێرەکانی بەرەبەیان پێکەوە هاواری خۆشییان دەکرد و هەموو فریشتەکان هوتافیان دەکێشا؟
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
«کێ بە دەروازەکان دەریای بەندکرد، کاتێک بە پاڵەپەستۆ لە منداڵدان هاتە دەرەوە،
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
کە هەورم کردە بەرگی و هەوری تاریکم کرد بە قۆنداغی،
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
کە فەرزی خۆم بەسەریدا سەپاند و دەروازە و شمشیرەم بۆ دانا،
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
فەرمووم:”هەتا ئێرە دێیت و تێناپەڕیت؛ لێرە شەپۆلەکانی لووتبەرزیت دەشکێن“؟
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
«ئایا لە هیچ ڕۆژێک لە ڕۆژانی ژیانتدا فەرمانت بە بەرەبەیان کردووە، هەتا زەردەی خۆر هەڵنەیێت،
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
هەتا ڕۆخەکانی زەوی بگرێت و بەدکارانی لێ بتەکێنێت؟
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
وەکو مۆرێک کە لە قوڕی دەدەیت، دەوەستێت هەروەکو بەرگی پۆشیبێت.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
ڕووناکی لە بەدکاران قەدەغە دەکرێت و دەستی بەرزکراوەیان دەشکێنرێت.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
«ئایا گەیشتیتە سەرچاوەکانی دەریا و بەناو کون و کەلەبەرەکانی قووڵاییدا هاتوچۆت کرد؟
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
ئایا دەروازەکانی مردنت بۆ ئاشکرا بوون یان دەروازەکانی سێبەری مەرگت بینی؟
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
ئایا پانوبەرینی زەوی دەزانیت؟ ئەگەر هەموو ئەم شتانە دەزانیت، پێم بڵێ.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
«کام ڕێگایە دەچێتە نشینگەی ڕووناکی؟ ئەی شوێنی نیشتەجێبوونی تاریکی لەکوێیە؟
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
ئایا دەتوانیت هەریەکەیان بۆ سنووری خۆی ببەیت و ڕێگای ماڵەکانیان شارەزابیت؟
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
لەبەر ئەوەی تۆ لەپێش ئەمانەوە لەدایک ببوویت! بە دڵنیاییەوە تۆ زۆر تەمەن درێژیت!
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
«ئایا چووی بۆ ناو ئەمبارەکانی بەفر یان کۆگاکانی تەرزەت بینیوە،
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
ئەوەی هەڵمگرتووە بۆ کاتی تەنگانە، بۆ ڕۆژانی نەهامەتی و جەنگ؟
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
لە چ ڕێگایەکەوە بروسکە دابەش دەبێت و بای ڕۆژهەڵات لەسەر زەوی بڵاو دەبێتەوە؟
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
کێ لێکی جیا کردەوە جۆگەکان بۆ بارانی بە لێشاو و ڕێچکە بۆ باوبۆران؟
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
بۆ ئاودانی خاکێک کە مرۆڤی تێدا نییە، بەسەر چۆڵەوانییەک کە ئادەمیزادی تێدا نییە،
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
بۆ ئەوەی خاکی کاول و وێران تێر بکات، وا بکات گیای لێ بڕووێت.
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
ئایا باران باوکی هەیە؟ ئەی کێ دڵۆپەکانی شەونم دەخاتەوە؟
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
بەستەڵەک لە سکی کێ دێتە دەرەوە؟ شەختەی ئاسمان بۆ کێ لەدایک دەبێت،
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
کاتێک ئاوەکان وەک بەردیان لێ دێت و ڕووی قووڵاییەکان دەیبەستێت؟
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
«ئایا تۆ دەتوانیت گرێیەکانی حەوتەوانە ببەستیت یان گرێ بەستراوەکانی ڕاوچی بکەیتەوە؟
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
ئایا تۆ دەتوانیت کەلووەکان لە کاتی خۆی دەربخەیت، یان ڕێنمایی کەلووی ورچ بکەیت لەگەڵ بەچکەکانی؟
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
ئایا یاساکانی ئاسمان دەزانیت، یاخود تۆ بڕیاری دەسەڵاتی ئەو بەسەر زەویدا دەچەسپێنیت؟
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
«ئایا دەتوانیت دەنگت بۆ هەورەکان بەرز بکەیتەوە هەتا بە لێشاوی ئاو داتبپۆشێت؟
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
ئایا توانای ئەوەت هەیە بروسکەکان بنێریت، جا بڕۆن و بڵێن:”ئەوەتاین ئێمە“؟
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
کێ دانایی دەبەخشێت یان تێگەیشتن بە مێشک دەدات؟
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
کێ بە داناییەوە هەورەکان دەژمێرێت یان مەشکەکانی ئاسمان دەڕژێنێت،
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
کاتێک تێکەڵ بە خۆڵ دەبێت یەکدەگرن و دەبنە قوڕ؟
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
«ئایا تۆ نێچیر بۆ شێرە مێ ڕاو دەکەیت یان هەڵپەی بەچکە شێرەکان ئارام دەکەیتەوە،
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
کاتێک لەناو بێشەکەیان خۆیان دەکێشنەوە و خۆیان مەڵاس دەدەن بۆ بۆسە؟
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
کێ ڕاو بۆ قەلەڕەش ئامادە دەکات کە بەچکەکانی دەقیڕێنن بۆ خودا و لەبەر نەبوونی خواردن پەرتەوازە بوون؟

< Job 38 >