Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
A LAILA olelo mai o Iehova ia Ioba mailoko mai o ka puahiohio, i mai la,
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
Owai keia e hoopouli ana i ka oleloao, Ma na huaolelo me ka ike ole?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
E kakoo ano i kou puhaka me he kanaka la; No ka mea, e ninau aku au ia oe, a e hoike mai oe ia'u.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
Mahea oe i ko'u hookumu ana i ka honua? E hai mai, ina ua ike oe i ka naauao.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Na wai la i kau kona mau ana? ua ike ka oe! A owai hoi i kau aku i ke kaula-ana maluna ona?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
Maluna o ke aha i hoonohoia'i kona mau kumu? Na wai la i hoonoho kona pohaku kihi;
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
I ka wa i mele pu ai na hoku ao, I hooho olioli ae hoi na keiki a pau a ke Akua?
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
Nawai i hoopuni i ke kai me na pani? I kona huaiia mai la e like me ka puka ana ae mailoko mai o ka opu;
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
I kuu kau ana i ke ao i kapa nona; A i ka pouli aaki i wahi nona;
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
A ua hoopuni aku au nona i kuu mau palena, A ua hoonoho aku i na kaola a me na pani,
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
A ua i aku, Maanei oe e hele mai ai, aole aku; Maanei hoi e hoopaleia kou mau nalu kiekie.
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
I kou mau la, ua kauoha anei oe i ke kakahiaka, Ua hoike aku oe i ka wanaao i kona wahi;
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
I lalau aku ai ia i na welau o ka honua, I hookukeia'i ka poe hewa mai ona aku?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
Hoololi ia ia iho e like me ka wepa no ka hoailona; A ku ae ia mau mea iluna e like me ka lole aahu maikai.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
A ua hooleia ko lakou malamalama mai ka poe hewa aku, A o ka lima o ka mea ikaika ua haki.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
Ua komo anei oe i na kumu o ke kai? A ua hele ae i ka imi ana i ka hohonu?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Ua weheia anei ia oe na puka o ka make? A ua ike anei oe i na puka o ka malu make?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Ua hoomaopopo anei oe i ka palahalaha o ka honua? E hai mai, ina ua ike oe ia mea a pau.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
Mahea ke ala kahi e noho ai ka malamalama? A o ka pouli mahea kona wahi?
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
I kaikai aku oe ia ia ma kona palena, A i ike aku oe i na ala o kona hale.
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Ua ike anei oe ia, no ka mea, ua hanau oe ia manawa? A no ka mea, ua nui loa kou mau la?
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
Ua komo anei oe i na hale ahu o ka hau? A ua ike anei oe i ke ahu ana o ka huahekili,
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
Ka mea a'u i malama'i no ka manawa popilikia, No ka la hoouka a me ke kaua?
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
Ma ke ala hea i mahele ai ka malamalama? A i huai mai ka makani hikina maluna o ka honua?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Owai la i mahele i ka auwai no ka huai ana o ka wai, A i ke ala no ka uwila o ka hekili;
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
E hooua mai maluna o ka aina kanaka ole; Ma ka waonahele kahi kanaka ole;
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
E hoopiha i kahi neoneo, a me kahi nahele hooneoneo ia, E hooulu mai i ka mauu e puka mai ana?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
He makuakane anei ko ka ua? Owai hoi i hoohanau i na kulu hau?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
Noloko mai o ka opu owai i puka mai ai ka waipaa? A o ka haupaa o ka lani, nawai i hoohanau?
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
Ua hunaia na wai me he mea la malalo o ka pohaku, A o ka ili o ka hohonu ua hoopaaia.
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
E hiki anei ia oe ke hoopaa i na mea paa o na Huhui, A e kala ae paha i na mea paa o Oriona?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
E hiki anei ia oe ke hoopuka mai i Masarota i kona manawa? A e alakai paha i ka Bea nui me kana mau keiki?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Ua ike anei oe i na kanawai o ka lani? E hiki anei ia oe ke hoopaa i kona alii ana maluna o ka honua?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
E hiki anei ia oe ke hookiekie i kou leo iluna i ke ao, I uhi mai ai na wai nui ia oe?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
E hiki anei ia oe ke hoouna aku i na uwila, a hele aku lakou, A e olelo mai lakou, Eia makou?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Owai la ka i hoo i ke akamai i ko loko, Owai hoi i haawi i ka naauao no ka naau?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Owai la ka mea hiki ke helu i na ao ma kona akamai? A o na hue o ka lani, owai ka mea i ninini?
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
I ka wa i lilo ai ka lepo i mea paa, A pipili na papaa lepo?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
E hoohalua anei oe i ka mea ai na ka liona? A hoomaona i ka pololi ana o na liona opio,
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
I ka wa i moemoe ai lakou iloko o ko lakou mau lua, A noho lakou ma kahi huna, no ka hoohalua ana?
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Owai la ka i hoomakaukau na ke koraka i kana ai, I ka wa i uwe ai kana mau keiki i ke Akua, A ua auwana no ka nele i ka ai?
