Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
Then the LORD answered Job out of the whirlwind and said:
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
“Who is this who obscures My counsel by words without knowledge?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Now brace yourself like a man; I will question you, and you shall inform Me.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
Where were you when I laid the foundations of the earth? Tell Me, if you have understanding.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Who fixed its measurements? Surely you know! Or who stretched a measuring line across it?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
On what were its foundations set, or who laid its cornerstone,
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
while the morning stars sang together and all the sons of God shouted for joy?
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
Who enclosed the sea behind doors when it burst forth from the womb,
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
when I made the clouds its garment and thick darkness its blanket,
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
when I fixed its boundaries and set in place its bars and doors,
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
and I declared: ‘You may come this far, but no farther; here your proud waves must stop’?
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
In your days, have you commanded the morning or assigned the dawn its place,
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
that it might spread to the ends of the earth and shake the wicked out of it?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
The earth takes shape like clay under a seal; its hills stand out like the folds of a garment.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
Light is withheld from the wicked, and their upraised arm is broken.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
Have you journeyed to the vents of the sea or walked in the trenches of the deep?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Have the gates of death been revealed to you? Have you seen the gates of the shadow of death?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Have you surveyed the extent of the earth? Tell Me, if you know all this.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
Where is the way to the home of light? Do you know where darkness resides,
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
so you can lead it back to its border? Do you know the paths to its home?
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Surely you know, for you were already born! And the number of your days is great!
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
Have you entered the storehouses of snow or observed the storehouses of hail,
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
which I hold in reserve for times of trouble, for the day of war and battle?
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
In which direction is the lightning dispersed, or the east wind scattered over the earth?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Who cuts a channel for the flood or clears a path for the thunderbolt,
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
to bring rain on a barren land, on a desert where no man lives,
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
to satisfy the parched wasteland and make it sprout with tender grass?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
Does the rain have a father? Who has begotten the drops of dew?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
From whose womb does the ice emerge? Who gives birth to the frost from heaven,
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
when the waters become hard as stone and the surface of the deep is frozen?
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
Can you bind the chains of the Pleiades or loosen the belt of Orion?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
Can you bring forth the constellations in their seasons or lead out the Bear and her cubs?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Do you know the laws of the heavens? Can you set their dominion over the earth?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
Can you command the clouds so that a flood of water covers you?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
Can you send the lightning bolts on their way? Do they report to you, ‘Here we are’?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Who has put wisdom in the heart or given understanding to the mind?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Who has the wisdom to count the clouds? Or who can tilt the water jars of the heavens
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
when the dust hardens into a mass and the clods of earth stick together?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
Can you hunt the prey for a lioness or satisfy the hunger of young lions
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
when they crouch in their dens and lie in wait in the thicket?
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Who provides food for the raven when its young cry out to God as they wander about for lack of food?
