Job 37
1 Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2 Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3 Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4 Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5 Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6 Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7 Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8 Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9 Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10 Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11 Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12 Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13 Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
14 Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15 Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16 Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
[Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18 Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19 Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20 Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21 Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
22 En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
23 Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
24 Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
