Job 37
1 Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
Eng upa uh oru insiuk kihmkim arulana upa.
2 Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
Kowos nukewa porongo pusren God, Ac lohng pusren pulahl su tuku ke oalul me.
3 Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
El supu sarom uh sasla in acn engyeng uh, Liki tafun faclu nwe ke tafun yen ngia.
4 Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
Na ngirngir lun pusracl lohngyukyak, Pusra ku ac fulat lun pulahl uh Ac sarom uh wi pacna fahsr.
5 Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
Ke sap ku lun God, ma na usrnguk sikyak, Ma na yohk su kut tia ku in kalem kac.
6 Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
El sap snow uh in putati nu faclu, Ac supu af na matol in kurrauk faclu.
7 Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
El tulokinya orekma lun mwet uh; El oru in kalem selos ma El ku in oru.
8 Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
Kosro lemnak uh som nu in luf kialos.
9 Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
Eng in paka tuku eir me, Ac ohu na upa tuku epang me.
10 Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
Momong lun God orala kof uh in kekela, Ac ekulla kof uh nu ke ice matoltol.
11 Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
Sarom uh ac sarmelik liki pukunyeng uh,
12 Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
Ke ac mukuiyak oana ma lungse lun God. Sarom uh ac oru ma nukewa ma God El sapkin uh, In acn nukewa fin faclu.
13 Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
God El supwama af in aksroksrokye faclu; Sahp El supwama in kai mwet uh, Ku in akkalemye insewowo lal.
14 Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
“Job, mislawin ac porongo; Srike nunku ke orekma usrnguk God El oru uh.
15 Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
Ya kom etu lah God El sapsap fuka Ac oru tuh sarom uh in sarmelik liki pukunyeng uh?
16 Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
Ya kom etu lah pukunyeng uh sohksok fuka yen engyeng uh, Su ma orek ke ku sakirik lun God?
17 Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
Mo, kom ac arulana fol, Ke pacl se eng fol lun acn eir uh tuhme.
18 Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
Mea, kom ku in kasru God laknelik acn lucng Ac oru tuh in ku oana sie osra ma tuktuki ac akfwelyeyukla?
19 Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
Luti nu sesr ma kut in fahk nu sin God; Kut lohsrla; wanginla ma kut ku in fahk.
20 Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
Nga ac tia suk ngan kaskas nu sin God; Mwe mea ngan sang pacl lal in kunausyula?
21 Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
“Ac inge, kalem lucng me uh arulana saromrom; Upala kalem kac uh, kut tia ku in ngetang nu kac; Ac eng uh aknasnasyela yen engyeng uh.
22 En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
Sie kalem na saromrom liyeyuk epang me, Ac wolana lun God arulana aksangengyekutla.
23 Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
Ku lun God uh arulana yokla — kut tia ku in kalukyang nu yorol; El suwoswos ac pwayena ke ma El oru nu sin mwet uh.
24 Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
Ke ouinge uh, ac tia sukok lah efu ku mwet uh sangeng sel, Ac lah efu ku El tia lohang nu selos su sifacna oru mu elos lalmwetmet.”
