< Job 37 >
1 Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
2 Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
3 Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
4 Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
5 Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
6 Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
7 Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
8 Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
9 Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
10 Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
11 Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
12 Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
13 Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
14 Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
15 Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
16 Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
17 Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
18 Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
19 Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
20 Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
21 Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
22 En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
23 Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
24 Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
