Job 36
1 Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
Elihú je tudi nadaljeval in rekel:
2 Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
»Dovoli mi malo in pokazal ti bom, da bom še govoril za Boga.
3 Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
Svoje spoznanje bom prinesel od daleč in pravičnost pripisal svojemu Stvarniku.
4 Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
Kajti zares moje besede ne bodo napačne. On, ki je popoln v spoznanju, je s teboj.
5 Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
Glej, Bog je mogočen in ne prezira nikogar. Mogočen je v moči in modrosti.
6 Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
Ne varuje življenja zlobnih, temveč daje pravico ubogim.
7 Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
Svojih oči ne umakne od pravičnih, temveč so oni s kralji na prestolu. Da, utrjuje jih na veke in so povišani.
8 Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
In če bodo zvezani v okove in držani v vrveh stiske,
9 Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
tedaj jim kaže njihovo delo in njihove prestopke, ki so jih presegli.
10 Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
Tudi njihovo uho odpira k disciplini in zapoveduje, da se vrnejo od krivičnosti.
11 Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
Če ga ubogajo in mu služijo, bodo svoje dni preživeli v uspevanju in svoja leta v užitkih.
12 Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
Toda če ne ubogajo, se bodo pogubili pod mečem in umrli bodo brez spoznanja.
13 En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
Toda hinavci v srcu kopičijo bes. Ne vpijejo, ko jih zvezuje.
14 Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
Umrejo v mladosti in njihovo življenje je med nečistimi.
15 Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
Revnega osvobaja v njegovi stiski in njihova ušesa odpira v zatiranju.
16 Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
Celo tako bi te odstranil iz tesnega na prostran kraj, kjer ni omejenosti in to, kar naj bi bilo postavljeno na tvojo mizo, bi bilo polno tolšče.
17 Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
Toda izpolnil si sodbo zlobnega. Sodba in pravica te bosta zgrabili.
18 Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
Ker je bes, pazi, da te ne bi odvzel s svojim udarcem. Potem te velika odkupnina ne more osvoboditi.
19 Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
Bo cenil tvoja bogastva? Ne niti zlata niti vseh sil moči.
20 Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
Ne želi si noči, ko so ljudje iztrebljeni iz svojega kraja.
21 Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
Pazi, ne oziraj se na krivičnost, kajti to si izbral raje kakor stisko.
22 Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
Glej, Bog s svojo močjo povišuje. Kdo poučuje kakor on?
23 Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
Kdo se mu je pridružil na njegovi poti? Ali kdo lahko reče: ›Počel si krivičnost?‹
24 Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
Spomni se, da poveličuješ njegovo delo, ki ga ljudje gledajo.
25 Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
Vsak človek ga lahko vidi. Človek ga lahko gleda od daleč.
26 Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
Glej, Bog je velik in mi ga ne poznamo niti število njegovih let ne more biti preiskano.
27 Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
Kajti kapljice vode dela majhne. Dež izliva glede na njegovo meglico,
28 Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
katero oblaki kapljajo in obilno rosijo na človeka.
29 Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
Mar prav tako lahko kdorkoli razume razširjanje oblakov ali zvok njegovega šotora?
30 Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
Glej, svojo svetlobo razširja nanje in pokriva dna morja.
31 Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
Kajti z njimi sodi ljudstvu, hrano daje v obilju.
32 In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
Z oblaki pokriva svetlobo in ji zapoveduje, naj ne sveti z oblakom, ki prihaja vmes.
33 Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
Njegov hrup govori o tem, tudi živina glede meglice.
