Job 36
1 Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
Erihu akaenderera mberi achiti:
2 Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
“Imbondiitirai mwoyo murefu kwechimwezve chinguva, ipapo ndichakuratidzai kuti pane zvimwe zvakawanda zvokutaura, ndakamiririra Mwari.
3 Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
Ruzivo rwangu runobva kure; ndichati Muiti wangu akarurama.
4 Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
Muzive kuti mashoko angu haasi enhema; akakwana pazivo ari pakati penyu.
5 Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
“Mwari ane simba asi haazvidzi vanhu; ane simba, uye anozadzisa zvaakaronga.
6 Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
Haaregi vakaipa vari vapenyu, asi anopa vanotambudzika kodzero dzavo.
7 Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
Haabvisi meso ake pane vakarurama; anovagadza pamwe chete namadzimambo uye anovasimudzira nokusingaperi.
8 Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
Asi kana vanhu vakasungwa nengetani, vakabatwa zvakasimba netambo dzokutambudzika,
9 Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
iye anovaudza zvavanenge vaita, kuti vatadza nokuzvikudza zvikuru.
10 Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
Anovaita kuti vateerere kurayirwa, uye anovarayira kuti vatendeuke pane zvakaipa zvavo.
11 Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
Kana vakateerera uye vakamushumira, vachapedza mazuva avo ose mukubudirira uye makore avo vari mukugutsikana.
12 Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
Asi kana vasingateereri, vachapera nomunondo, uye vachafa vasina zivo.
13 En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
“Vasina umwari mumwoyo yavo vanochengeta pfundipfundi, kunyange paanovasunga, havaridzi mhere kuti vabatsirwe.
14 Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
Vanofa panguva yeujaya hwavo, pakati pezvifeve zvechirume zvepashongwe.
15 Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
Asi vaya vanotambudzika anovarwira pakutambudzika kwavo; anotaura kwavari panguva yokurwadziwa kwavo.
16 Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
“Ari kukukwezva kubva pamuromo wenhamo, kuti akuise panzvimbo yakasununguka isina zvipinganidzo, pazvivaraidzo zvetafura yenyu izere nezvokudya zvakaisvonaka.
17 Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
Asi zvino waremedzwa nokutonga kwakafanira vakaipa; kutonga uye kururamisira zvakubata iwe.
18 Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
Uchenjere kuti parege kuva nomunhu anokunyengera nepfuma; usarega fufuro huru ichikutsausa.
19 Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
Ko, pfuma yako kana kushingaira kwesimba rako zvingakutsigira kuti urege kutambudzika here?
20 Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
Rega kushuva usiku, kuti ukwekweredzere vanhu kure nemisha yavo.
21 Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
Chenjera kuti urege kudzokera kune zvakaipa, izvo zvaunoda pachinzvimbo chokutambudzika.
22 Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
“Tarira, Mwari anosimudzirwa musimba rake. Ndianiko mudzidzisi akafanana naye?
23 Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
Ndianiko akamuratidza nzira dzake, kana akati kwaari, ‘Makanganisa imi?’
24 Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
Rangarira kukudza basa rake, iro rakarumbidzwa navanhu munziyo.
25 Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
Marudzi ose avanhu akariona; vanhu vanoritarisa vari kure.
26 Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
Haiwa, Mwari mukuru kupfuura kunzwisisa kwedu! Kuwanda kwamakore ake hakuverengeki.
27 Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
“Anokwevera madonhwe emvura kumusoro, anoshanduka achinaya semvura kuhova;
28 Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
makore anodurura unyoro hwawo uye mvura yakawanda inonaya pamusoro pavanhu.
29 Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
Ndianiko anganzwisisa kuparadzira kwaanoita makore, namatinhiriro aanoita ari mudenga rake?
30 Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
Tarirai maparadziro aanoita mheni yake pamativi ake, ichituhwina makadzika megungwa.
31 Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
Ndiyo nzira yaanotonga nayo ndudzi neyaanodziriritira nayo nezvokudya zvakawanda.
32 In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
Anozadza maoko ake nemheni agorayira kuti irove paanoda.
33 Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
Kutinhira kwake kunozivisa dutu remvura riri kuuya; kunyange mombe dzinoratidza kusvika kwaro.
