Job 36
1 Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
ED Elihu proseguì, e disse:
2 Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
Aspettami un poco, ed io ti mostrerò Che [vi sono] ancora [altri] ragionamenti per Iddio.
3 Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
Io prenderò il mio discorso da lungi, Ed attribuirò giustizia al mio Fattore.
4 Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
Perciocchè di vero il mio parlare non è [con] menzogna; [Tu hai] appresso di te [uno che è] intiero nelle [sue] opinioni.
5 Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
Ecco, Iddio [è] potente, [ma] non però disdegna [alcuno]; Potente, [ma] di forza [congiunta con] sapienza.
6 Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
Egli non lascia viver l'empio, E fa ragione agli afflitti.
7 Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
Egli non rimuove gli occhi suoi d'addosso a' giusti; Anzi [li fa sedere] sopra il trono coi re; Egli [ve] li fa sedere in perpetuo; onde sono esaltati.
8 Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
E se pur son messi ne' ceppi, E son prigioni ne' legami dell'afflizione;
9 Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
Egli dichiara loro i lor fatti, E come i lor misfatti sono accresciuti.
10 Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
Ovvero, apre loro l'orecchio, per [far loro ricevere] correzione; E dice [loro] che si convertano dall'iniquità.
11 Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
Se ubbidiscono, e [gli] servono, Finiscono i giorni loro in beni, E gli anni loro in diletti.
12 Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
Ma se non ubbidiscono, passano per la spada, E muoiono per mancamento d'intendimento.
13 En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
Ma i profani di cuore accrescono l'ira, E non gridano, quando egli li mette ne' legami;
14 Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
La lor persona morrà in giovanezza, E la lor vita fra i cinedi.
15 Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
Ma egli libera gli afflitti nella loro afflizione, Ed apre loro l'orecchio nell'oppressione.
16 Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
Ancora te avrebbe egli ritratto dall'afflizione, [E messo in] luogo largo, [fuori] di ogni distretta; E la tua mensa tranquilla sarebbe ripiena di vivande grasse.
17 Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
Ma tu sei venuto al colmo del giudicio di un empio; Il giudicio e la giustizia [ti] tengono preso.
18 Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
Perciocchè [egli è] in ira, [guarda] che talora egli non ti atterri con battiture; E con niun riscatto, benchè grande, non ti possa scampare.
19 Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
Farà egli alcuna stima delle tue ricchezze? [Egli] non [farà stima] dell'oro, nè di tutta la [tua] gran potenza.
20 Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
Non ansar dietro a quella notte, Nella quale i popoli periscono a fondo.
21 Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
Guardati che tu non ti rivolga alla vanità; Conciossiachè per l'afflizione tu abbi eletto quello.
22 Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
Ecco, Iddio [è] eccelso nella sua potenza; Chi [è] il dottore convenevole a lui?
23 Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
Chi gli ha ordinato come egli deve procedere? E chi [gli] può dire: Tu hai operato perversamente?
24 Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
Ricordati di magnificar le opere sue, Le quali gli uomini contemplano.
25 Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
Ogni uomo le vede, E gli uomini [le] mirano da lungi.
26 Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
Ecco, Iddio [è] grande, e noi nol possiamo conoscere; E il numero de' suoi anni è infinito.
27 Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
Perciocchè egli rattiene le acque che non istillino; [Ed altresì], al [levar del]la sua nuvola, quelle versano la pioggia;
28 Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
La quale le nuvole stillano, [E] gocciolano in su gli uomini copiosamente.
29 Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
Oltre a ciò, potrà [alcuno] intender le distese delle nubi, [Ed] i rimbombanti scoppi del suo tabernacolo?
30 Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
Ecco, egli spande sopra esso la sua luce, E copre le radici del mare.
31 Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
Perciocchè, per queste cose egli giudica i popoli, [Ed altresì] dona il cibo abbondevolmente.
32 In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
Egli nasconde la fiamma nelle palme delle [sue] mani, E le ordina quello che deve incontrare.
33 Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
Egli le dichiara la sua volontà [se deve incontrar] bestiame, Ovvero anche [cadere] sopra alcuna pianta.
